[ Karşımdasın işte
Bana bakmasan da oradasın, görüyorum seni
Ah benim sevdasında bencil, yüreğinde sağlam sevdiğim ]
Kalbime gömdüm sözlerimi, ceset torbası oldu yüreğim
Tıkandığım o an,
Elimi nereye koyacağımı şaşırdığım o an işte,
Aklımdan o kadar çok şey geçti ki takip edemedim
Ellerim boşlukta, ben darda kaldım
Ellerim buz gibi, ben harda kaldım
Bir senfoni vardı kulağımda çalınan,
bitti artık hepsi




[ Köşeme çekildim, hani hep kaldığım köşeme ]
Bakış açım belli oldu yine
Geride kalan, ardından bakar gidenlerin
Bir meltem olacak rüzgarım dahi kalmadı benim
Dağlara çarptım her esişimde
[ Yollara küfrettim her gidişinde ]




Demiştim sana hatırlarsan:
“Önemli olan ‘zamana bırakmak’ değil,
‘zamanla bırakmamak’tir”
Şimdi bana, geçen o zamanın
Unutulmaz sancısı kalır

[ Gittiğim eğer bensem, söyle bana kimden gittim? ]



[ Sende yoktum zaten ben, ben yine bende bittim ]



Nazım Hikmet