Sensiz Esaretimde Kayıp Mektup
En güzel aşk zor olanmış.
Sensiz sokaklarda gezerken
Kaybettim benliğimi.
Bir feryat figan tuttu
Bu sahipsiz bedenimi.
Çığlık çığlığa ararken seni
Yokluğundu bulduğum
Anlamsız cümlelerde.
Seni umarken düz bir duvar gibi
Gözlerin çıktı önüme.
Tüm engelleri aşıp sana koştum ama;
Hayat izin vermedi bu
SENSİZ ESARETİME.
SENSİZ ESARETİME.
Beni anlayan kimse yok mu?
Yalnız kaldım düşlerde
Her gece pencereden bakarken
Sokaklar dile geldi sessizce.
Seni sordum onlara
Çoktan çekip gitmişsin.
Ardında derin bir yara
Bir de mektup vermişsin.
Şimdi arıyorum o mektubu da
Kaybettiğim sevdam gibi.
Aklıma yer etmiş çocukluğumun düşleri
O geceki KAYIP MEKTUP’un sanki…