Kapılarımı yıkmaya geldin demek
Kilitleri kırıp yüregimin derinlerine sızmaya ve beni esir almaya öyle mi...
Oysa ben hep kaçmıştım senden
bunca zaman yıpratılmak korkusuyla..
Ya da köşe bucak saklandıgımı sanırken
bile hep peşimdeydin belki de...
Megerse ne kadar yakınmışım sana;
ne kadar içimdeymişsin hiç fark etmedim..
Nice sevda büyütüp göz bebeklerime sakladım ki bana seni getirene armagan edeyim diye.
Bugün güneş pencereme
daha parlak dogdugunda anladım hayatıma girdigini...
Kışlar daha bir bahardı sanki
baharlar daha bir yeşil gelecekti artık gönlümün kırlarına...
Düşlerim daha pembe; pembelerim daha mavi dolaşacaktı gökyüzünde.
Gözlerim daha bir ışıldayacaktı
sebepsiz pırıltılarla etrafı seyrederken ve hayat daha yaşanılır olacaktı artık seninle...
Aslında beklemiyordum seni ama iyi ki geldin...
Madem ki uzak diyarlardan geldin kalbime dolmak
içimi ısıtmak için...
Madem ki baharı serdin
yüregimi üşüten ayazın üstüne ve ışıgı oldun göz bebeklerimin...
Madem ki gecenin grisine yıldızlar dokuyup
gündüzüme bir güneş daha kondurarak girdin hayatıma;..
Öyleyse -AŞK- hoş geldin gözlerime..