Kapattım tüm kilitleri üzerime…
Tek sen varsın tutunduğum..
Tek sen mevcutsun bu yürekte…
Ben seninim dudaklarımdaki en büyük duam…
Sevdam İstanbul..
Kırık hayaller şehri..
Uzaklara prangasın..
Masum çocuk hüzünleri sarar yoksan beni..
Yakacağım yoksun sen..
Yakacağım geçtiğin her yeri..
Sen bu şiiri okurken..
Ben çoktan bu şehirden gitmiş olacağım..
Artık ne özlemlerimi duyacaksın bıçak yarası..
Ne de telefonların çalacak gece yarısı..
Ve bu zavallı yüreğim olmayacak artık..
Kaprislerinin hedef tahtası..
Seni sana beni bir akıl hastanesine..
Bırakıp gideceğim bu şehirden..
