Sana belli etmemek için
Yağmurun altında ağlayışım geliyor aklıma
Bizim ilk ayrılığımızda yine bir sonbahar günüydü
Masum bir çocuk yüzüydüm kapında
Tüm saflığımla ve içtenliğimle gelmiştim o gece sana
Yağmur çiseliyordu ayrılalım dediğinde bana
Gökyüzü bile ağladı sen giderken..
Geldiğin gibi gitmeye meyillendin kaç kere sevgilim..
Ben GİTMELERİ de senden öğrendim…
Yine bir sonbahar gecesiydi
Valizini toplamış gidecektin benden
Tüm haykırışlarıma ve ağlayışlarıma rağmen
Kapıdan çıkıp gitmiştin
Olduğum yere yıkılmıştım
Hiçbir kuvvet kaldıramazdı beni yığıldığım yerden
Sonra aniden kapı çalındı
Gelen sendin..
Hiç gidememiştin ki gelesin
Boynuma nasıl da sarılmıştın sevgilim..
‘’Ben gidemem ki senden’’ demiştin..
Ben KALMALARI da senden öğrendim..
Bu sonbahar gecesinde kalbim daha bir buruk
Daha bir yorgun..
SENSİZLİK yüreğimi her zamankinden de fazla uyuşturuyor bu gece
Hasretin desen hat safhada sevgilim..
Ne yaparsam yapayım
Ne dersem diyeyim seni özlemekten alıkoyamıyorum kendimi..
Seninle olmanın yüreğime ne kadar iyi geldiğini
Bu sonbahar gecesinde daha iyi anlıyorum..
Hatırladıkça yüreğime saplanan bir sızı oluyorsun…
Ve Ben Seni Hala Çok Özlüyorum…
Seninle baş başa konuşmalarımızı özlüyorum
Çocuksu tavırlarını
Kıskançlıklarını
Gülüşünü
Gözlerimin içine dalışlarını..!
En çok da sana
AŞKIM demeyi özlüyorum..
Senden sonra hiç kimseye demedim..
Hiç kimseyi o tek kelimeye yakıştıramadım..
Çünkü bu tek kelime
En çok sen de yakıştı bana
Sendin/sin benim AŞKIM
Sen AŞK’tın /sın..
Bu sonbaharda da gitmeye meyilliysen eğer
Giderken ceketimi al..
Ben alışkınım
Ama sen dayanamazsın ayrılığın soğuğuna..
Kapıdan çıkar çıkmaz tokat gibi vurur suratına
Yıkılırsınkırılırsın..
KIYAMAM SANA..!
Sonbaharın yağmuru gök gürültüsü daha bir şiddetli olur sevgili
Bütün sevenler ve bekleyenler
İçindeki haykırışları ve gözyaşlarını sonbahara yüklerler çünkü..
Bu sonbahar da ben yükledim gözyaşlarımı ve haykırışlarımı..
Sanma ki yağan yağmurlar sonbaharın;
Onlar benim gözyaşlarım…
Gök gürültüsü sonbaharın sanma;
Onlar benim haykırışlarım…
Bu mevsim bu sonbahar
Benim yükümü devraldı sen DÖN'ene kadar..
Yağmurun altında ağlayışım geliyor aklıma
Bizim ilk ayrılığımızda yine bir sonbahar günüydü
Masum bir çocuk yüzüydüm kapında
Tüm saflığımla ve içtenliğimle gelmiştim o gece sana
Yağmur çiseliyordu ayrılalım dediğinde bana
Gökyüzü bile ağladı sen giderken..
Geldiğin gibi gitmeye meyillendin kaç kere sevgilim..
Ben GİTMELERİ de senden öğrendim…
Yine bir sonbahar gecesiydi
Valizini toplamış gidecektin benden
Tüm haykırışlarıma ve ağlayışlarıma rağmen
Kapıdan çıkıp gitmiştin
Olduğum yere yıkılmıştım
Hiçbir kuvvet kaldıramazdı beni yığıldığım yerden
Sonra aniden kapı çalındı
Gelen sendin..
Hiç gidememiştin ki gelesin
Boynuma nasıl da sarılmıştın sevgilim..
‘’Ben gidemem ki senden’’ demiştin..
Ben KALMALARI da senden öğrendim..
Bu sonbahar gecesinde kalbim daha bir buruk
Daha bir yorgun..
SENSİZLİK yüreğimi her zamankinden de fazla uyuşturuyor bu gece
Hasretin desen hat safhada sevgilim..
Ne yaparsam yapayım
Ne dersem diyeyim seni özlemekten alıkoyamıyorum kendimi..
Seninle olmanın yüreğime ne kadar iyi geldiğini
Bu sonbahar gecesinde daha iyi anlıyorum..
Hatırladıkça yüreğime saplanan bir sızı oluyorsun…
Ve Ben Seni Hala Çok Özlüyorum…
Seninle baş başa konuşmalarımızı özlüyorum
Çocuksu tavırlarını
Kıskançlıklarını
Gülüşünü
Gözlerimin içine dalışlarını..!
En çok da sana
AŞKIM demeyi özlüyorum..
Senden sonra hiç kimseye demedim..
Hiç kimseyi o tek kelimeye yakıştıramadım..
Çünkü bu tek kelime
En çok sen de yakıştı bana
Sendin/sin benim AŞKIM
Sen AŞK’tın /sın..
Bu sonbaharda da gitmeye meyilliysen eğer
Giderken ceketimi al..
Ben alışkınım
Ama sen dayanamazsın ayrılığın soğuğuna..
Kapıdan çıkar çıkmaz tokat gibi vurur suratına
Yıkılırsınkırılırsın..
KIYAMAM SANA..!
Sonbaharın yağmuru gök gürültüsü daha bir şiddetli olur sevgili
Bütün sevenler ve bekleyenler
İçindeki haykırışları ve gözyaşlarını sonbahara yüklerler çünkü..
Bu sonbahar da ben yükledim gözyaşlarımı ve haykırışlarımı..
Sanma ki yağan yağmurlar sonbaharın;
Onlar benim gözyaşlarım…
Gök gürültüsü sonbaharın sanma;
Onlar benim haykırışlarım…
Bu mevsim bu sonbahar
Benim yükümü devraldı sen DÖN'ene kadar..