Bug?n sakin ve g?zel bir g?nd?. G?r?n??te di?er g?nlerden fark? olmayan bir g?n; ancak, hi? de g?r?nd??? gibi bir g?n de?ildi. Bakmas?n? bilen i?in hi?bir zaman g?nler birbirinin ayn?s? de?ildir. ?evreye kapal? g?zle bakanlar olan bitenden habersiz ya?ad?klar? i?in ?evrelerinden hi?bir ?eyin de?i?medi?ini s?ylerler. Aradan y?llar ge?mesine ra?men g?r??t???n?z birine: “Ben oradan ayr?ld?ktan sonra neler oldu, ne de?i?ti?” diye sordu?unuz zaman genellikle: “Her ?ey b?rakt???n gibi” cevab?n? al?rs?n?z. Bu s?z?n iki anlam? var: “birincisi, sana anlatmak istemiyorum, ikincisi ise ben k?r ya??yorum....” Ne yaz?k ki bu gizli cevaplardan ?o?u zaman ikincisi do?ru oluyor. Bundan ?unu anl?yoruz ki biz bir s?r? k?rle dolu bir d?nyada ya??yoruz. Bu insanlar?n d?nyay? anlamalar? ve ona kar?? da tav?r almalar? da ?ok farkl? oluyor. Onlar d?nyay? k?rlerin fili tarif etmesi gibi par?a par?a anl?yorlar, bu y?zden de mutlu olmalar? m?mk?n olmuyor. O bunlar? d???n?rken kar?? balkondan bir m?zik sesi geldi. Sonra etraf?ndaki ?i?eklerin kokusunu hissetti. Bir r?zgar esti, onun serinli?i b?t?n v?cudunu sard?. Balkona bakt?, ?ok g?zel sar???n bir k?z balkon demirlerine dayanm?? g?ky?z?ne bak?p m?zi?in ritmine uyarak ba??n? sall?yor ve ara s?ra a?z?ndaki sak?z? ?i?irip ?i?irip patlat?yordu. ?nce k?za bakt?. Sonra m?zi?e kulak verdi. ?ok yan?k bir t?rk?yd? bu. Sonu h?sranla biten, ac? bir a?k hikayesinin t?rk?s?.. T?rk?leri ve bunlar?n hayatla olan s?k? ba?lar?n? d???nd?. Hi?bir edebi t?r T?rk?ler kadar hayat? derinden kavram?yordu. Yine hi?bir edebi t?r T?rk?ler kadar ya?anmam??t?r. ??in garibi, T?rk?ler hep yan?k, hep ac?kl?yd?. Hemen hepsinin temelinde g?n?l kanatan bir hikaye vard?. Bu y?zden de T?rk?lerimiz hep g?z? ya?l?d?r. Onlar? dinleyenlerin de g?n?lleri kanar ve g?zleri ya?ar?r. Anadolu’da g?rev yaparken k???k bir k?z ?ocuktan bir t?rk? dinlemi?ti. Ni?anlanan gen? ba?l?k paras? biriktirmek i?in gurbete ??kar. Aradan y?llar ge?er. Ba?l?k paras?n? biriktiren gen? adam evine var?r. ??eriye girer onu kimse kar??lamaz. Ev bo?tur ve terk edilmi? bir hali vard?r. Bir m?ddet sonra kom?ular onun etraf?n? al?rlar. Gen? adam onlara ana babas?n? sorar. Ona iki mezar g?sterirler: “Aha anay babay burda” derler. Gen? sars?l?r, g?zleri dalar, bir m?ddet ge?er; bu sefer de: “Ya ni?anl?m Fato nerde” der. Kom?ular birbirinin y?z?ne bakarlar ve: “O ?oktan evlendi” diye cevap verirler. Gurbetten d?nen bu insan kendi k?y?nde gurbeti bulur. Ana babas? ?lm??, sevdi?i Fato’su ba?kas?n?n olmu?tur. Art?k o orada duramayacak ve ?ekip gidecektir. ??nk? ba?ka ?aresi kalmam??t?r.
Balkondan gelen sesteki T?rk? de bundan farks?zd?. O anda bunun gibi binlerce, hatta y?z binlerce anlat?lmam?? sevda masal?n? d???nd?. Bunlar bilinen hikayelerdi, ya bilinmeyenler. ?evresindeki insanlar? d???nd?. Yan?ndan gelip ge?en bu insan selinde kim bilir ne ac? fakat anlat?lmam?? sevda hikayeleri vard?. Sonra kendini d???nd?. Onu hala yakan ve bir t?rl? pe?ini b?rakmayan bir hikayesi yok muydu? Elbette vard?; ama ne yaz?k ki bu hikayenin bir T?rk?s? bile yoktu.
G?zlerini uzaklara, ?ok uzaklara dikti. ?n?ndeki beton bloklar? delen bak??lar? ?ok uzak y?llara uzand?. ??inde ?ok ince bir s?z? ba?lad?. Bu s?z? yava? yava? b?t?n uzviyetini sard?. ?yle ki bir m?ddet sonra ba?tan aya?a ac? i?inde kald?. Bunca y?ldan sonra hala ayn? duygular? duyuyor olmas?na ?a?t?. Kalbi ?arp?yor, sanki yeniden o g?zel g?nlere geri d?nm?? gibi y?z? k?pk?rm?z? kesiliyor, dili tutuluyor, i?i daral?yordu. Ya?? altm??? ge?iyordu. Aradan yirmi y?l ge?mi?ti. O hala y?re?ini yakan bu a?k? i?inden s?k?p atamam??, ondan ka?amam??t?. Sevdi?i kad?n? nerede ve nas?l tan?d???n? hi? d???nmedi. Onu g?rmeden sevmi?, ona deliler gibi ba?lanm??t?. Aylarca konu?mu?lar, telefonla?m??lard?. Onu ?ok sevmi?ti, fakat, sevdi?i kad?n evliydi. O da evliydi. Buna ra?men onu ?ok sevmi?ti. Kad?n da bu duygulara kay?ts?z kalmam?? o da onu tertemiz duygularla sevmi?, ona ba?lanm??t?. Bu ?aresiz bir a?kt?. Kavu?malar?, ayn? ?at? alt?na gelmeleri, birlikte bir yuva kurmalar? imkans?zd?. ?kisi de bunu biliyordu, bu ?aresizli?i yenmeye g??leri yoktu. Kader onlar? kopar?lmas? imkans?z ba?larla ayr?l??a ba?lam??t?. Bu ba?lar? koparmaya ?al??mad?lar. Biliyorlard? ki bu ba?lar? koparmaya ?al??t?k?a ?aresizliklerini daha derinden anlayacaklar ve daha ?ok ac? ?ekeceklerdi. ?lk bulu?malar?n? d???nd?. ?stanbul’da bulu?mu?lard?. ?kisi de on sekizlik a??klar gibi heyecanl?yd?.. Yanlar?nda daha ?? kad?n vard?. Bir m?ddet birlikte konu?tular, sonra kad?nlar kalk?p onlar? ba? ba?a b?rakt?lar... Adam?n? dili tutulmu?tu, hasretlisi yan?ndayd?. Ona istese dokunabilirdi; ama, buna bir t?rl? cesaret edemiyordu... Dokunsa sanki elinden u?up gidecekmi? gibi bir hisse kap?l?yordu... Ona, can?m, sevgilim sen benim bir tanemsin, sen benim ?mr?m?n anlam?s?n, sen benim ruhumsun, sen.. sen... ve daha bunun gibi d?nyada ne kadar g?zel ?ey varsa s?ylemek istiyordu... Fakat bo?az?na bir ?ey d???mlendi... B?t?n bu d???nd?kleri orada tak?l? kald?, bir t?rl? dudaklar?ndan d?k?l?p o sevgili yare ula?amad?...
Kad?n onunla pek g?z g?ze gelmek istemiyordu... Nedendir bilinmez ama, adam, her ?eyin bitti?ini d???n?yordu... Daha ?nceki konu?malar?n s?cakl???n? bir t?rl? bulam?yordu... Ancak onu ?ok daha derinden sevdi?ini hissediyordu. Y?re?ini b?y?k bir ac? sard?. G?zleri doldu... A?lamamak i?in kendini g?? tuttu... Kad?n konu?mas?n? bekledi ve dayanamad?: “S?yle” dedi. Adam ?n?ne bakt?. Konu?maya g?c? yoktu. Konu?sa sesi a?lamakl? ??kacak ve kendini tutamay?p a?layacak, etraftakilere rezil olacakt?... Kad?na: “g?zlerime bakm?yor musun, anlam?yor musun?” diyebildi... Kad?n: “Elbette bak?yorum ve anl?yorum, o kadar aptal de?ilim” dedi. Adam: “Bana do?ru s?yle, beni seviyor musun?” diye sordu. Kad?n: “evet” dedi... ?ok mutlu olmu?tu... Ama i?indeki azab? bu s?z de dindiremedi... Biliyordu, bu ilk ve son bulu?mayd?... Kad?n ayn? ?eyi d???n?yormuydu bilmiyordu... Belki onu k?rmamak i?in: “G?n do?madan neler
do?ar, bakars?n ilerde yine bulu?uruz, yine g?r???r?z” dedi... Bu pek inand! ?r?c? gelmedi adama...
Ayr?lma zaman? gelmi?ti. Kalkt?lar... Y?r?d?ler ve yemek yiyen di?er ?? kad?n?n yan?na gittiler. Adam: “Ben gidiyorum, siz yemek yiyorsunuz, sofrada elinizi s?kmay?m, tan??t???ma memnun oldum” dedi ve hemen yan?nda ayakta duran sar???n kad?n?n elini tuttu. Ona ne dedi?ini bilmiyordu... Ayr?ld?lar... Adam giderken defalarca geriye d?n?p o g?zel sevgilisine i?i kan a?layarak bakt?... Ne yaz?k ki onun s?rt? ona d?n?kt?, y?z?n? ?ok istedi?i halde g?remedi...
Bu onlar?n son g?r??mesi olmu?tu......
Saatlerce oturdu?u yerden biraz zorlukla da olsa do?ruldu. Evin ?n?ndeki ?i?eklere do?ru y?r?d?. Hepsine teker teker bakt? ve hepsini ok?ay?p sevdi. En sonunda bir sar? g?l?n ?n?nde durdu. Onu eline ald?. E?ildi ve derin derin i?ine ?ekerek koklad?. Yapraklar?n? tek tek ok?ad?, sevdi. Yoldan ge?enler bu ya?l? adam?n ?i?ekleri ne kadar sevdi?ini d???nd?ler. Ona hayretle bakt?lar, g?pta ettiler. Ne yaz?k ki hi? biri onun o sar? g?l? neden bu kadar sevdi?ini ve onu ok?arken i?inde bir ate?in yand???n? bilmiyordu. G?l?n ?zerine d??en iki damla g?zya??n? ise ya?l? adam?n kendisinden ba?ka hi? kimse g?rmedi.
Balkondan gelen sesteki T?rk? de bundan farks?zd?. O anda bunun gibi binlerce, hatta y?z binlerce anlat?lmam?? sevda masal?n? d???nd?. Bunlar bilinen hikayelerdi, ya bilinmeyenler. ?evresindeki insanlar? d???nd?. Yan?ndan gelip ge?en bu insan selinde kim bilir ne ac? fakat anlat?lmam?? sevda hikayeleri vard?. Sonra kendini d???nd?. Onu hala yakan ve bir t?rl? pe?ini b?rakmayan bir hikayesi yok muydu? Elbette vard?; ama ne yaz?k ki bu hikayenin bir T?rk?s? bile yoktu.
G?zlerini uzaklara, ?ok uzaklara dikti. ?n?ndeki beton bloklar? delen bak??lar? ?ok uzak y?llara uzand?. ??inde ?ok ince bir s?z? ba?lad?. Bu s?z? yava? yava? b?t?n uzviyetini sard?. ?yle ki bir m?ddet sonra ba?tan aya?a ac? i?inde kald?. Bunca y?ldan sonra hala ayn? duygular? duyuyor olmas?na ?a?t?. Kalbi ?arp?yor, sanki yeniden o g?zel g?nlere geri d?nm?? gibi y?z? k?pk?rm?z? kesiliyor, dili tutuluyor, i?i daral?yordu. Ya?? altm??? ge?iyordu. Aradan yirmi y?l ge?mi?ti. O hala y?re?ini yakan bu a?k? i?inden s?k?p atamam??, ondan ka?amam??t?. Sevdi?i kad?n? nerede ve nas?l tan?d???n? hi? d???nmedi. Onu g?rmeden sevmi?, ona deliler gibi ba?lanm??t?. Aylarca konu?mu?lar, telefonla?m??lard?. Onu ?ok sevmi?ti, fakat, sevdi?i kad?n evliydi. O da evliydi. Buna ra?men onu ?ok sevmi?ti. Kad?n da bu duygulara kay?ts?z kalmam?? o da onu tertemiz duygularla sevmi?, ona ba?lanm??t?. Bu ?aresiz bir a?kt?. Kavu?malar?, ayn? ?at? alt?na gelmeleri, birlikte bir yuva kurmalar? imkans?zd?. ?kisi de bunu biliyordu, bu ?aresizli?i yenmeye g??leri yoktu. Kader onlar? kopar?lmas? imkans?z ba?larla ayr?l??a ba?lam??t?. Bu ba?lar? koparmaya ?al??mad?lar. Biliyorlard? ki bu ba?lar? koparmaya ?al??t?k?a ?aresizliklerini daha derinden anlayacaklar ve daha ?ok ac? ?ekeceklerdi. ?lk bulu?malar?n? d???nd?. ?stanbul’da bulu?mu?lard?. ?kisi de on sekizlik a??klar gibi heyecanl?yd?.. Yanlar?nda daha ?? kad?n vard?. Bir m?ddet birlikte konu?tular, sonra kad?nlar kalk?p onlar? ba? ba?a b?rakt?lar... Adam?n? dili tutulmu?tu, hasretlisi yan?ndayd?. Ona istese dokunabilirdi; ama, buna bir t?rl? cesaret edemiyordu... Dokunsa sanki elinden u?up gidecekmi? gibi bir hisse kap?l?yordu... Ona, can?m, sevgilim sen benim bir tanemsin, sen benim ?mr?m?n anlam?s?n, sen benim ruhumsun, sen.. sen... ve daha bunun gibi d?nyada ne kadar g?zel ?ey varsa s?ylemek istiyordu... Fakat bo?az?na bir ?ey d???mlendi... B?t?n bu d???nd?kleri orada tak?l? kald?, bir t?rl? dudaklar?ndan d?k?l?p o sevgili yare ula?amad?...
Kad?n onunla pek g?z g?ze gelmek istemiyordu... Nedendir bilinmez ama, adam, her ?eyin bitti?ini d???n?yordu... Daha ?nceki konu?malar?n s?cakl???n? bir t?rl? bulam?yordu... Ancak onu ?ok daha derinden sevdi?ini hissediyordu. Y?re?ini b?y?k bir ac? sard?. G?zleri doldu... A?lamamak i?in kendini g?? tuttu... Kad?n konu?mas?n? bekledi ve dayanamad?: “S?yle” dedi. Adam ?n?ne bakt?. Konu?maya g?c? yoktu. Konu?sa sesi a?lamakl? ??kacak ve kendini tutamay?p a?layacak, etraftakilere rezil olacakt?... Kad?na: “g?zlerime bakm?yor musun, anlam?yor musun?” diyebildi... Kad?n: “Elbette bak?yorum ve anl?yorum, o kadar aptal de?ilim” dedi. Adam: “Bana do?ru s?yle, beni seviyor musun?” diye sordu. Kad?n: “evet” dedi... ?ok mutlu olmu?tu... Ama i?indeki azab? bu s?z de dindiremedi... Biliyordu, bu ilk ve son bulu?mayd?... Kad?n ayn? ?eyi d???n?yormuydu bilmiyordu... Belki onu k?rmamak i?in: “G?n do?madan neler
do?ar, bakars?n ilerde yine bulu?uruz, yine g?r???r?z” dedi... Bu pek inand! ?r?c? gelmedi adama...
Ayr?lma zaman? gelmi?ti. Kalkt?lar... Y?r?d?ler ve yemek yiyen di?er ?? kad?n?n yan?na gittiler. Adam: “Ben gidiyorum, siz yemek yiyorsunuz, sofrada elinizi s?kmay?m, tan??t???ma memnun oldum” dedi ve hemen yan?nda ayakta duran sar???n kad?n?n elini tuttu. Ona ne dedi?ini bilmiyordu... Ayr?ld?lar... Adam giderken defalarca geriye d?n?p o g?zel sevgilisine i?i kan a?layarak bakt?... Ne yaz?k ki onun s?rt? ona d?n?kt?, y?z?n? ?ok istedi?i halde g?remedi...
Bu onlar?n son g?r??mesi olmu?tu......
Saatlerce oturdu?u yerden biraz zorlukla da olsa do?ruldu. Evin ?n?ndeki ?i?eklere do?ru y?r?d?. Hepsine teker teker bakt? ve hepsini ok?ay?p sevdi. En sonunda bir sar? g?l?n ?n?nde durdu. Onu eline ald?. E?ildi ve derin derin i?ine ?ekerek koklad?. Yapraklar?n? tek tek ok?ad?, sevdi. Yoldan ge?enler bu ya?l? adam?n ?i?ekleri ne kadar sevdi?ini d???nd?ler. Ona hayretle bakt?lar, g?pta ettiler. Ne yaz?k ki hi? biri onun o sar? g?l? neden bu kadar sevdi?ini ve onu ok?arken i?inde bir ate?in yand???n? bilmiyordu. G?l?n ?zerine d??en iki damla g?zya??n? ise ya?l? adam?n kendisinden ba?ka hi? kimse g?rmedi.