Veda
Derledim topladım da geldim yüreğimi
Gözlerin kadar derin ve uzak yaşam
Yangınlara cagırırdın da gelmezmiydim
Ağlardım sonra sende ağlardın
Bir sen vardın içimde sessiz ve sakin
Yaşatmalıydım onu usulca çocukça
Bir ben ağlardım sonra içimdeki ''sen'' susardı.
Uyanmak istemezdim sabaha
Sırf sabahlara sensiz uyanmaya takatim yok diye
Hadi üfle içimdeki yanan sönsün ateşler
Kendi dünyamda kaybolurum sonra
Sana sevgilerim vardı oysa
Baş kaldırdı şimdi deli duman gibi hayellerim
Acısını yutkuna yutkuna yutuyorum
Kırgınlıklarımıda bir yana koydum
Neler istemiştim oysa
Seni fırtınalı denizleremi benzetmeliydim
Yağan yağmur mu olmalıydın
Anlatamıyorum...
Anlatsamda anlamıyordun..
Bende bilmiyordum..
Seviyordum..
Uçan balonları biranda havaya özgür bırakmakmıydı bu aşk
Elimde bir kagıt helvamıydı
Faytonamı binmeliydim sevmek için
Yağmurlarda ıslanmalımıydım
Camın kenarına başımı yaslayıp beklemekmiydi
Neydi ki ? nerden bilirdim.
Nerde bu aşk yitirdik mi ?
Bitti mi ?
İçimdeki neydi? sanırım kaybetmedim
Seviyordum..
Şimdi geri dönülmez bir yolculuktayım
En karasını yaşıyorum gözlerinin
En derine indim batıyorum
Sessizce gözyaşlarımı veriyorum sana
Alabildiğine savurdum içimdekileri
Sustu herkez bende sustum
Gidiyorum..