Madem ki gidiyorum diyorsun sevgili dur dinle şu iki kelimelik sevgiyi.......
Bir yaz akşamıydı sevdiğimi ilk gözlerine haykırışım..Sevmekmiydi bilemedim ilk başlarda bu yürek kıpırtısının...Bir ışıltıydın bir yeniden doğuştun hayatımda..Adını koyamamıştım daha doğrusu hiç bir şeye yakıştıramamıştım bu adını koyamadığım duyguyu...Seni seviyorum diyen bir sürü kişi vardı çevrede..Günü birlik sevgilerdi bunlar...Bizimkisi bu değildi ama ben sana seni seviyorum demeye çekindim çekindim diyemedim ilk başlarda...Sende bu kadar kolay seni seviyorum deme istedim hep...Çok kolaydı sevdiğini söylemek bu kadar boş söyleyen varken anlamı kalmamış bir sözdü bende bu iki kelime...Daha önce hiç böyle olmamıştım bende..İlk kez bu kadar titriyodum yar karşısında....Nerden bilirdimki daha 17 yaşında sende öldüğümü....Kendi ölümümü kendim hazırlamıştım belkide...Yazanda bendim yönetende...Seni sevende bendim sevilmeyende.....Daha küçük bir ceylandın bende..yürümeye çalışıp sendeler gibi zar zor dikilmiştin ayakların üzerine...Zar zor sarılmıştı bu güzel eller yüreğime...Bende kendimi bişey sanmıştım ilk ele ele göz göze geldiğimizde...Sen ceylan değilmişsin oysa bende...Sen göçmen kuşu bende her gittiğin yerde bıraktığın her hangi bir sevda kuşu....Bilemedim bilemedim işte...Sen gittin ben bittim...Sen benim arkadaşım,sen benim sırdaşım,sen benim dostum,sen benim sevdamdın,,İnsan dostunu unutur mu...insan sevdasından gecer mi?..Bende unutmayacağım seni...Sevdam olarak gelmesende dostum olarak yine gel göçtüğün bu topraklara...Sevdam olarak gelmesende illede bir gel bu topraklara....Ben seni unutmadım sende unutma beni...
şimdi gidiyorum diyorsun ya dur dinle bak şu şarkıyı......
Dön gel dön gel alışamam yokluğuna
Affet dön gel savaşamam yokluğunla
Bu ev sensiz yuva değil yuvamı istiyorum
Bu can sensiz yaşamıyor SENİ GERİ İSTİYORUM
Bir yaz akşamıydı sevdiğimi ilk gözlerine haykırışım..Sevmekmiydi bilemedim ilk başlarda bu yürek kıpırtısının...Bir ışıltıydın bir yeniden doğuştun hayatımda..Adını koyamamıştım daha doğrusu hiç bir şeye yakıştıramamıştım bu adını koyamadığım duyguyu...Seni seviyorum diyen bir sürü kişi vardı çevrede..Günü birlik sevgilerdi bunlar...Bizimkisi bu değildi ama ben sana seni seviyorum demeye çekindim çekindim diyemedim ilk başlarda...Sende bu kadar kolay seni seviyorum deme istedim hep...Çok kolaydı sevdiğini söylemek bu kadar boş söyleyen varken anlamı kalmamış bir sözdü bende bu iki kelime...Daha önce hiç böyle olmamıştım bende..İlk kez bu kadar titriyodum yar karşısında....Nerden bilirdimki daha 17 yaşında sende öldüğümü....Kendi ölümümü kendim hazırlamıştım belkide...Yazanda bendim yönetende...Seni sevende bendim sevilmeyende.....Daha küçük bir ceylandın bende..yürümeye çalışıp sendeler gibi zar zor dikilmiştin ayakların üzerine...Zar zor sarılmıştı bu güzel eller yüreğime...Bende kendimi bişey sanmıştım ilk ele ele göz göze geldiğimizde...Sen ceylan değilmişsin oysa bende...Sen göçmen kuşu bende her gittiğin yerde bıraktığın her hangi bir sevda kuşu....Bilemedim bilemedim işte...Sen gittin ben bittim...Sen benim arkadaşım,sen benim sırdaşım,sen benim dostum,sen benim sevdamdın,,İnsan dostunu unutur mu...insan sevdasından gecer mi?..Bende unutmayacağım seni...Sevdam olarak gelmesende dostum olarak yine gel göçtüğün bu topraklara...Sevdam olarak gelmesende illede bir gel bu topraklara....Ben seni unutmadım sende unutma beni...
şimdi gidiyorum diyorsun ya dur dinle bak şu şarkıyı......
Dön gel dön gel alışamam yokluğuna
Affet dön gel savaşamam yokluğunla
Bu ev sensiz yuva değil yuvamı istiyorum
Bu can sensiz yaşamıyor SENİ GERİ İSTİYORUM