Yalnızlık İstasyonunda Bir Gün...
Bir sonbahar akşamının yalnızlığında
Yapraklar kızıla dönerken
Paltoma sarınmış seni bekliyorum,
Bu ürkek tren istasyonunda.
Ama sen gelmiyorsun
Uzaklara kaçıyor,benden ayrılıyorsun.
Belirsizlikler içinde bir yoldayım
İntihar fikrini Okşamaya çekiniyorum
Siren seslerini duyuyor gibiyim.
Tutmayan dizlerimi kıpırdamaya zorluyorum
Bir iki adım atıyorum,sonra dönüp
Tekrar arkama bakıyorum.
Belki bu defasında ordasındır umuduyla
Ama nargile hayallerden ne fayda gelir ki
Onlar sadece beni zehirliyor.
Gitgide ölüyorum,çöküyorum..
Fakat senin hiç haberin yok bunlardan
Ne zaman sana gelsem sen gitmiş oluyorsun..
Belki dışardan çok güçlü görünüyor olabilirim.
Omuzlarım dik duruyor olabilir..
Ama güçlü değilim aksine acılara tutunuyorum
Tutunmak zor olsa bile
Kayıp gitsem ne farkeder ki?
İnsanlar bu tren istasyonunda bekleyen
Zavallı,paltolu genç kıza bakıyor
Kimisi boş kimisi derin bakışlarla
Oysa benim hiç işim olmaz onlarla
Derdimi bana hediye etmediler ki
Ve gece karanlık yıldızları yüzüne takarken
Yine bir ömür harcamış olarak
İstasyonun sesini son kez duyduğumu sanarak eve dönüyorum
Ama orda da olmuyorsun, oturup aglıyorum..
Bir sonbahar akşamının yalnızlığında
Yapraklar kızıla dönerken
Paltoma sarınmış seni bekliyorum,
Bu ürkek tren istasyonunda.
Ama sen gelmiyorsun
Uzaklara kaçıyor,benden ayrılıyorsun.
Belirsizlikler içinde bir yoldayım
İntihar fikrini Okşamaya çekiniyorum
Siren seslerini duyuyor gibiyim.
Tutmayan dizlerimi kıpırdamaya zorluyorum
Bir iki adım atıyorum,sonra dönüp
Tekrar arkama bakıyorum.
Belki bu defasında ordasındır umuduyla
Ama nargile hayallerden ne fayda gelir ki
Onlar sadece beni zehirliyor.
Gitgide ölüyorum,çöküyorum..
Fakat senin hiç haberin yok bunlardan
Ne zaman sana gelsem sen gitmiş oluyorsun..
Belki dışardan çok güçlü görünüyor olabilirim.
Omuzlarım dik duruyor olabilir..
Ama güçlü değilim aksine acılara tutunuyorum
Tutunmak zor olsa bile
Kayıp gitsem ne farkeder ki?
İnsanlar bu tren istasyonunda bekleyen
Zavallı,paltolu genç kıza bakıyor
Kimisi boş kimisi derin bakışlarla
Oysa benim hiç işim olmaz onlarla
Derdimi bana hediye etmediler ki
Ve gece karanlık yıldızları yüzüne takarken
Yine bir ömür harcamış olarak
İstasyonun sesini son kez duyduğumu sanarak eve dönüyorum
Ama orda da olmuyorsun, oturup aglıyorum..
