ben onu cok sevmiştim
2 agustosta cıkmaya başladık onunla... aslında pek bişey de yaşamadık... biz sürekli ayrılıp barışıoduk dayanamıyorduk işte ayrılığa.... yada ben öle sanıyodum... bi gün yine ayrıldık.. ama bu sefer düşündüğüm gibi deildi... yine barışmamız güsel olcak yine heyecanlı olcak zannediordum ama hiçte zannettiğim gibi olmadı... ayrıldıgımı msj olarak cektiğimde cvp gelmedi... bidaha beni hiç aramadı...telefonlarıma cıkmıyordu... sonra bi gün ulaştım ona... tugay dedim ne oldu? ne yaptım sana dedim? nie aramıyorsun dedim? bana dediği şey artık seni sevmiorum oldu... bu kadar kolaymıydı bile diyemeden kapattım telefonu... konuşacak gücüm yoktu... ozaman anladım onu cok sevdiğimi..ve düşündüm onu tekrar beni sevmesini saglamalıydım... çünkü hayatımda ilk kez aşık olmuştum... tabi platonnik...bu zamana kadar istediğim herkesi elde eden ben onu bi türlü ikna edemedim... en son kendime zarar verdim... intihar ettim.... midem yıkandı 2 gün hastahaneden cıkamadım... ve o biliodu hastahanede oldugumu bi kez bile geçmiş olsun demek için aramadı beni...ona beddua edemiodum ben.. etmemeliydimde ona zarar gelmemeliydi...ama düşündüğüm gibi olmadı aradan tam 5 ay gecmişti ben kimseyle cıkmadım bi akşam bi msj geldi bana tugay motor kazası gecirdi die... bi de benim aşkım motor hastasıdır
neyse aradım yine heyecanlıydım uzun zamandan beri sesini duymuyordum onun... sesini duydugum anda hıçkırıklara boğuldum istemeden onu hala ilk günkü gibi seviyordum....yarın sabah hemen onu ziyarete gittim ailesiyle tanıştım tugayda iiydi Allah'a sükür... çok mutluydum belki çıkmıyorduk ama onun yanındaydım ve onun yanında kendimi huzurlu hissediyordum 1 hafta boyunca sürekli gidip geldim yanına mutluydum huzurluydum aramızda iyiydi ozaman... elimden geldiğince onun yanında olmuştum .. sevgilerin en büyügünü ben ona vermiştim...herkesten sakınmıştım kendimden bile o sadece kalbimin sahibiydi... ama ben onun için öyle olamadım...o ayten diye bi kızla çıkmaya başlamış mutlularmış hatta evlnmeyi bile düşünüolarmış... mutlu olsunlar... ayten ona ii baksın.. ve mutlu etsin.. ne olursa olsun o mutlu olmayı hakediyor...onu hala seviyorum...elimden başka ne gelirdi diyorum ama yapabilecegim başka hiç bişey yok yada var o da onu mahsere kadar gizli sevmek... benimde yeminim var ne olursa olsun hangi koşullarda olayım onu hep beklicem..çünkü ben onu öyle böyle sevmedim ben yürekten sevdim
2 agustosta cıkmaya başladık onunla... aslında pek bişey de yaşamadık... biz sürekli ayrılıp barışıoduk dayanamıyorduk işte ayrılığa.... yada ben öle sanıyodum... bi gün yine ayrıldık.. ama bu sefer düşündüğüm gibi deildi... yine barışmamız güsel olcak yine heyecanlı olcak zannediordum ama hiçte zannettiğim gibi olmadı... ayrıldıgımı msj olarak cektiğimde cvp gelmedi... bidaha beni hiç aramadı...telefonlarıma cıkmıyordu... sonra bi gün ulaştım ona... tugay dedim ne oldu? ne yaptım sana dedim? nie aramıyorsun dedim? bana dediği şey artık seni sevmiorum oldu... bu kadar kolaymıydı bile diyemeden kapattım telefonu... konuşacak gücüm yoktu... ozaman anladım onu cok sevdiğimi..ve düşündüm onu tekrar beni sevmesini saglamalıydım... çünkü hayatımda ilk kez aşık olmuştum... tabi platonnik...bu zamana kadar istediğim herkesi elde eden ben onu bi türlü ikna edemedim... en son kendime zarar verdim... intihar ettim.... midem yıkandı 2 gün hastahaneden cıkamadım... ve o biliodu hastahanede oldugumu bi kez bile geçmiş olsun demek için aramadı beni...ona beddua edemiodum ben.. etmemeliydimde ona zarar gelmemeliydi...ama düşündüğüm gibi olmadı aradan tam 5 ay gecmişti ben kimseyle cıkmadım bi akşam bi msj geldi bana tugay motor kazası gecirdi die... bi de benim aşkım motor hastasıdır
neyse aradım yine heyecanlıydım uzun zamandan beri sesini duymuyordum onun... sesini duydugum anda hıçkırıklara boğuldum istemeden onu hala ilk günkü gibi seviyordum....yarın sabah hemen onu ziyarete gittim ailesiyle tanıştım tugayda iiydi Allah'a sükür... çok mutluydum belki çıkmıyorduk ama onun yanındaydım ve onun yanında kendimi huzurlu hissediyordum 1 hafta boyunca sürekli gidip geldim yanına mutluydum huzurluydum aramızda iyiydi ozaman... elimden geldiğince onun yanında olmuştum .. sevgilerin en büyügünü ben ona vermiştim...herkesten sakınmıştım kendimden bile o sadece kalbimin sahibiydi... ama ben onun için öyle olamadım...o ayten diye bi kızla çıkmaya başlamış mutlularmış hatta evlnmeyi bile düşünüolarmış... mutlu olsunlar... ayten ona ii baksın.. ve mutlu etsin.. ne olursa olsun o mutlu olmayı hakediyor...onu hala seviyorum...elimden başka ne gelirdi diyorum ama yapabilecegim başka hiç bişey yok yada var o da onu mahsere kadar gizli sevmek... benimde yeminim var ne olursa olsun hangi koşullarda olayım onu hep beklicem..çünkü ben onu öyle böyle sevmedim ben yürekten sevdim