Çocuk gibiyim bugünlerde...
Her şeyden alınıyorum.
Biri, azıcık içime dokunan bir söz söylese,
ağlayacak gibi oluyorum.
Sanki sonu olmayan kapkaranlık bir yoldayım da
Çıkış arıyorum.
GülüşLerim bir türlü yansımıyor dudaklarıma.
Hep yarım, hep eksik
günler yaşıyorum.....
Yüreğim ağır geliyor bana.
Hayata karşı bir yenilmişlik bir boş vermişlik içindeyim.
Oysa kent uzun zaman sonra güneşe açtı kucağını.
Bense nereye gitsem gri bulutları
Sürüklüyorum peşimden.
Güneş bir benim içime doğmuyor nedense...
Gece yarılarında sıçrayarak uyanıyorum nicedir.
Nicedir huzurla uyumanın ne demek
Olduğunu unuttum.
Yeni güne dayanılmaz kalp ağılarıyla başlıyorum.
Tatsız tuzsuz Bir hayat işte...
Bu salak, bu saçma,
bu delice mutsuzluktan kurtulmak istiyorum ama mümkün olmuyor.
Nereye baksam seni görürken nasıl yapacağım bunu?
bunca zaman sonra gidişinin
Beni böylesine teslim alacağını bilseydim!
Git der miydim sana?
Gidişinin ardından her giden gibi
bende bir iz bırakacağını ve sonra yok olacağını
Düşünüyordum.
Olmadı...
Ben yüreğimden ve beynimden çıkardığımı sanırken seni,
Sen saklanmışsın bir yerlere...
Meğer hiç çıkmamışsın benden....
Meğer çoğalmışsın,
Kök salmışsın.
Şimdi yeniden çiçek açıyorsun ve yayılıyorsun bütün bedenime....
Seni yok sayarken yaşamak daha kolaydı.
Kalbimin önüne bir duvar örmüştüm.
aslında ben değil de sen örmüşsün o duvarı bilmeden...
Acı, özlem, hüzün gibi duygular
Giremiyordu yüreğime.
Kendimce rahattım.
Bir yol tutturmuş gidiyordum öylesine ve
Beklentisiz!
Olmazdı diyordum, imkansız bir aşktı diyorum, avutuyordum kendimi.
Şimdi seninle yaşayacağım,
ne varsa resmi geçide çıkmış tören kıtaları gibi önümden geçiyor.
Bu kent, bu sokaklar,
köşedeki park,
sahildeki dondurmacı,
meydandaki simitçi,
küçük masalı meyhane,
hepsi sanki O burada dermişcesine birer birer dikiliyor önüme.
Söyler misin,
bütün bunları yaşarken nasıl silebilirim seni?
Nasıl olmadığını varsayabilirim?
Özledim seni yar...
Özleminle baş edemiyorum artık.
Gel desem gelir misin?
Kollarını açarak koşar mısın bana?
Bu sevdayı benimle ötelere taşır mısın?
Beni sensizlikten kurtarı mısın?...
Her şeyden alınıyorum.
Biri, azıcık içime dokunan bir söz söylese,
ağlayacak gibi oluyorum.
Sanki sonu olmayan kapkaranlık bir yoldayım da
Çıkış arıyorum.
GülüşLerim bir türlü yansımıyor dudaklarıma.
Hep yarım, hep eksik
günler yaşıyorum.....
Yüreğim ağır geliyor bana.
Hayata karşı bir yenilmişlik bir boş vermişlik içindeyim.
Oysa kent uzun zaman sonra güneşe açtı kucağını.
Bense nereye gitsem gri bulutları
Sürüklüyorum peşimden.
Güneş bir benim içime doğmuyor nedense...
Gece yarılarında sıçrayarak uyanıyorum nicedir.
Nicedir huzurla uyumanın ne demek
Olduğunu unuttum.
Yeni güne dayanılmaz kalp ağılarıyla başlıyorum.
Tatsız tuzsuz Bir hayat işte...
Bu salak, bu saçma,
bu delice mutsuzluktan kurtulmak istiyorum ama mümkün olmuyor.
Nereye baksam seni görürken nasıl yapacağım bunu?
bunca zaman sonra gidişinin
Beni böylesine teslim alacağını bilseydim!
Git der miydim sana?
Gidişinin ardından her giden gibi
bende bir iz bırakacağını ve sonra yok olacağını
Düşünüyordum.
Olmadı...
Ben yüreğimden ve beynimden çıkardığımı sanırken seni,
Sen saklanmışsın bir yerlere...
Meğer hiç çıkmamışsın benden....
Meğer çoğalmışsın,
Kök salmışsın.
Şimdi yeniden çiçek açıyorsun ve yayılıyorsun bütün bedenime....
Seni yok sayarken yaşamak daha kolaydı.
Kalbimin önüne bir duvar örmüştüm.
aslında ben değil de sen örmüşsün o duvarı bilmeden...
Acı, özlem, hüzün gibi duygular
Giremiyordu yüreğime.
Kendimce rahattım.
Bir yol tutturmuş gidiyordum öylesine ve
Beklentisiz!
Olmazdı diyordum, imkansız bir aşktı diyorum, avutuyordum kendimi.
Şimdi seninle yaşayacağım,
ne varsa resmi geçide çıkmış tören kıtaları gibi önümden geçiyor.
Bu kent, bu sokaklar,
köşedeki park,
sahildeki dondurmacı,
meydandaki simitçi,
küçük masalı meyhane,
hepsi sanki O burada dermişcesine birer birer dikiliyor önüme.
Söyler misin,
bütün bunları yaşarken nasıl silebilirim seni?
Nasıl olmadığını varsayabilirim?
Özledim seni yar...
Özleminle baş edemiyorum artık.
Gel desem gelir misin?
Kollarını açarak koşar mısın bana?
Bu sevdayı benimle ötelere taşır mısın?
Beni sensizlikten kurtarı mısın?...