Bize verilen roller aslinda cok basitti sadece kendimiz olup yüreklerimizi bir tutmamiz gerekirdi..
Kendimiz olmayi bile beceremedik baksana kirilan bir camin parcalarina benzedik,
Yapbozun tek bir parcasini ararken tamamlamak icin birden hepsini kaybettik, yok ettik kendi ellerimizle...
Istemezdimki hicbir zaman son isigiminda sönmesini, öyleki sen alevlendirdin bu atesi ve sen söndürdün...
Bile bile sen bir kahkaha bense latife olamadık yine...
Söyleyecek tek bir söz bile birakmadin bana bogazimda siraladin tüm söylenmesi gereken cümlelerimi..
Canin yanmasin diye hep sustum sucsuzken idama mahkum edilmeye razi geldim, görmedin..yaranamadim sana...
Söylenecek hicbir sey birakmadin bana..Al götür sessiz cigliklarimida senin olsun hepsi nede olsa sesime ihtiyacim olmayacak bundan sonra...
Gece güneşim, düşünmeden söndün
Kalbimi serinlettin, Bu defa boyun eğdim
Hangi güvercin atlamış çatıdan
Ya da hangi balık denize, Hesap yapıp akıllıca..
Bile bile sen bir kahraman,
Ben bir hikaye,
Sessiz film gibi, çaresiz sustum!..
Gidisine aglamiyorum, aglayamiyorum... Bir damla gözyasi dahi birakmadin bana coktan almissin hepsini...
Usulca, sessizce topladim yüregimi yüreginden, cektim ellerimi ruhundan,...
Gözlerimi,ruhumu askimi icinden söküp aldim bavuluma yerlestirdim hepsini dikkatlice kirilmis parcalara daha cok özen gösterdim tekrar tekrar bin parcaya bölünmesin diye...
Bugün pamuk kalbinden taşınıyorum, diyarlara göç edip yeniliyorum..
Her gözyaşı sana her hatıra bana, İnanamıyorum sensiz kaldım yine..
Saatler veda vaktini gösterdi..
Artik gitme vakti..Sen coktan gitmistin biliyorum belkide yariladin yolu,belkide...
Belkide geriye dogru adimlar atmaya basladin gidisinide yarim birakiyorsun..
Hicbir önemi yok artik bende yalnizligima dogru son yolculuguma cikiyorum...
Bir elimde resmin var bir elimde parcalanmis yüregimi sakladigim bavulum...
Bile bile sen bir günahkar, bense bir günah olamadık yine ...
Kendimiz olmayi bile beceremedik baksana kirilan bir camin parcalarina benzedik,
Yapbozun tek bir parcasini ararken tamamlamak icin birden hepsini kaybettik, yok ettik kendi ellerimizle...
Istemezdimki hicbir zaman son isigiminda sönmesini, öyleki sen alevlendirdin bu atesi ve sen söndürdün...
Bile bile sen bir kahkaha bense latife olamadık yine...
Söyleyecek tek bir söz bile birakmadin bana bogazimda siraladin tüm söylenmesi gereken cümlelerimi..
Canin yanmasin diye hep sustum sucsuzken idama mahkum edilmeye razi geldim, görmedin..yaranamadim sana...
Söylenecek hicbir sey birakmadin bana..Al götür sessiz cigliklarimida senin olsun hepsi nede olsa sesime ihtiyacim olmayacak bundan sonra...
Gece güneşim, düşünmeden söndün
Kalbimi serinlettin, Bu defa boyun eğdim
Hangi güvercin atlamış çatıdan
Ya da hangi balık denize, Hesap yapıp akıllıca..
Bile bile sen bir kahraman,
Ben bir hikaye,
Sessiz film gibi, çaresiz sustum!..
Gidisine aglamiyorum, aglayamiyorum... Bir damla gözyasi dahi birakmadin bana coktan almissin hepsini...
Usulca, sessizce topladim yüregimi yüreginden, cektim ellerimi ruhundan,...
Gözlerimi,ruhumu askimi icinden söküp aldim bavuluma yerlestirdim hepsini dikkatlice kirilmis parcalara daha cok özen gösterdim tekrar tekrar bin parcaya bölünmesin diye...
Bugün pamuk kalbinden taşınıyorum, diyarlara göç edip yeniliyorum..
Her gözyaşı sana her hatıra bana, İnanamıyorum sensiz kaldım yine..
Saatler veda vaktini gösterdi..
Artik gitme vakti..Sen coktan gitmistin biliyorum belkide yariladin yolu,belkide...
Belkide geriye dogru adimlar atmaya basladin gidisinide yarim birakiyorsun..
Hicbir önemi yok artik bende yalnizligima dogru son yolculuguma cikiyorum...
Bir elimde resmin var bir elimde parcalanmis yüregimi sakladigim bavulum...
Bile bile sen bir günahkar, bense bir günah olamadık yine ...