Kırk beş paslı sene birikmiş gözlerinde
Yüreğin üşüyor görüyorum anne..!
Şimdi ben gidiyorum
Gönlünden, ömründen uzak yerlere
Öyle kırgın durma ne olur
Sana bilmediğin mutluluklar getireceğim
Sen yeter ki benim için güçlü dur!
Üzerine ömrümü serdiğimsin, ışığımsın
Sen inadına yaşamalısın!
Sakın kendini önemsiz hissetme
Benim için her köşeden yükselen tek aydınlıksın
Bu baş kaldırmalar sana değildi inan
Affet, sen kadar merhametli olamadım
Sana yaşattığım kadar eziyeti
Evladımdan çekmeye razıyım!
Bana kız anne; Kız ki!
Ne kolay bağışlandığımı göreyim...!
Hadi kalk o yataktan
Bak en sevdiğin geldi!
Çok ağır azaplardayım
Yine sessiz çığlıklardayım
Hadi yağmur ol!
Güneş ol bana ellerinle
Ama sakın gitme; Gittiğin an
Ömür gidecek
Yollar bitecek
Işık sönecek
Bak bu deniz büyük, benimse kollarım zayıf
Hani hep derdin ya ben hataya meyilliyim!
Gidersen direnmem
Gidersen uslanmam
İlle de gideceksen
Buralarda duramam
Beraber gidelim
Ben hala bildiğin dünkü çocuğum...