Gelişinle yeni doğan bir bebek gibi yepyeni bir dünyaya gözlerimi
açtım...
Ağlayarak... adeti bozmadım... acılara merhaba dercesine...
Yüreğime umut yerine aşkın koyuldu...
Umudu bile tanımadan aşkını tanıdım...
Umutlarımı şimdiden çöpe atarcasına...
Gelişine sevinmeme rağmen isyanlar dolu acıların ilk sesiydi ilk çığlıklarım...
Gelişinle yeni doğan bir bebek gibi yepyeni bir dünyaya gözlerimi
açtım...
Kulağıma ismim yerine aşkın üflendi...
Ben ismimi bile duyamadan aşkını duydum...
Acların sesine kulak verircesine...
Gelişine sevinmeme rağmen bir köşede sesini gizleyen sesli acıların ilk tınıydı duyduklarım...
Gelişinle yeni doğan bir bebek gibi yepyeni bir dünyaya gözlerimi
açtım...
Bedenime kundağım yerine aşkın sarıldı...
Tenime anne eli bile değmeden aşkın değdi...
Acıların dokunuşlarını hissedercesine...
Gelişine sevinememe rağmen tendeki canın alevlerinin ilk kıvılcımlarıydı dokunuşların...
Gelişinle yeni doğan bir bebek gibi yepyeni bir dünyaya gözlerimi
açtım...
Omuzuma nazar boncuğum yerine aşkın takıldı...
Nazarlardan korunağım bile aşkın oldu...
Acılara savunmasızlığını bilircesine...
Gelişine sevinememe rağmen savunmasız kalan yüreğimin ilk korumasızlığıydı taşıdığım...
Oysaki gelişinle yepyeni acılara gözlerimi açtım ben...
Doğdum sanarken “ÖLÜM”e yaklaştım....
"AŞK" değil "ACI" imiş geç anladım... Geç anladım!!
: Teşekkürler..