Kimse hayatın getireceği oyunları önceden bilemez ve bir hazırlık yapamaz!

Geceler hiç çekilmiyor inceden inceye kalbim sızlıyor şöyle bir nerde yanlış yaptım diye uzun bir süre yıldızlara dalıp düşünü veriyorum. Ve sonra anlıyorum yanılmışım sen benim değilmişsin sen hep kalbini kapının dışında bırakıp girmişsin gönül evime bense tüm zerremi sana hapsetmişim bilinçsizce bir ömür diye.

Ahh şu yanılışlarım bitişlerim tükenişlerim hiç hazmetmiyorum ya bakma!

Kendimle bir savaş içindeyim öylesine yalnız öylesine durgun ve bir öylesine tükenmiş.
Bakıyorum da etrafıma hep gözlerin sanki hiç çıkmamış gibisin sanki hiç benden gitmemiş gibisin sanki beni hiç aldatmamış gibisin… Neden diyorum yılların verdiği acıyla ağlamaya tutuluyorum göz kapaklarım şişmiş kan kırmızısı meğer hata bendeymiş deyip daha bir canımı acıtıyorum.

Gittiğim yere bir daha uğramamak var felsefemde ki ben seni seviyorum!

İnsanların hayatta ki beklentileri hiçbir zaman gerçekleşmez bunu da yılların bana verdiği minik hediyelerle anladım. Keşke demek istemiyorum her defasında canımdan can kopuyor sanki biri nefes alırken bir anda hançeri saplamış ta kalbimi söküp alıyormuş gibi geliyor. İnsanın sabırlı olması nefsine hakim olması belki gelir diye beklemesi iyidir ama çoğu zaman sabretmek ve beklemek boşadır üstüne üstlük kıyametler kopartır vücudunun içinde senden başka kimse görmez senden başka kimse bilmez anlayamaz!

Durduğun yerde rahatsızlık veriyorsa varlığın daha neyi bekliyorsun ki!

İçine gömmeyi bileceksin bazen canını ortaya koyduğun insan bile seni terk edip gitse de gururlu olacaksın yıkılmayacaksın unutma sen ondan daha değerlisin. Anıları unut demem unutamazsın o da unutamaz. Her gece sen onun sana verdiği minicik hediyeye sarılıp ağlarsın o ağlar mı bilemem ama odasında durur senin ona mutlulukla sunduğun armağan. Sabah uyandığında uyumak için yatağına gittiğin de odasının önünden geçtiğin de hep bir kenarda asılı duran hediye gözüne çarpar ve içinde bir burukluk olur.

Yani geçmiş unutulurda geride kalan anılar unutulmaz can acıtır belki fakat dayanmak lazım bu yaşanılmışlıklara.

Ve şimdi alıp bavulunu gitme zamanı daha fazla göz kapaklarını yormaya lüzum yok.