Susmuyor değil mi…? sesi kulaklarını sağır edecek kadar çığlık çığlığa bağırıyorken, üstelik bu sesleri sadece bir sen duyuyorken…!? SUSTUR!!!-A-MAMAK…Yüreğinin sesi hiç bu kadar isyan etmiş miydi…?
Nasıl…? hayat etrafında her saniye sahne alıyor değil mi…oyuncular aynı, replikler ezberden akıyor adeta…hangimize hangi rol biçildiyse maaşallah hiç şaşmadan hakkını veriyoruz….
ve mecbursundur, bazen dışardan da olsa izlemeye bu oyunu…
halbuki içinde ne fırtınalar kopuyor…VE YüReK HaYKıRıYoR…ama kimse duymuyor!!!
Sen savaşını veriyorken yüreğinle, ne acı kimse bilmez aslında…ROL yapmaya geldik ya bu aleme, oyuncuyuz ya hepimiz!!!…sahte bir kimlik duruyor her zaman elimizin altında…çaktırma…!!! ve gülümse şimdi…YALAN da olsa….halbuki içinde ne fırtınalar kopuyor…VE YüReK HaYKıRıYoR…ama kimse duymuyor!!!
Susmuyor değil mi…? ne yapsan nafile….boşuna çırpınma…çırpındıkça batar gemilerin….kendi gözyaşlarının için de boğulur gidersin…umudu hiç davet etme… duyup bir el uzanmayacak nasılolsa yüreğine…onun dilinden bir sen anlarsın…gülümsemen gereken yerde, yüreğin bütün sesleri bastırıyorken bu oyuna bir daha devam E-D-E-M-E-Z-S-İ-N….
En büyük isyan kendi dünyanda kopuyorken ne zordur bir dala tutunmaya çalışmak …bilirsin o dal çoktan kırıldı aslında ve yüreğin bu yüzden çığlık çığlığa…korkmadan dokun yüreğine ve birlikte haykırın kulakları sağır, gözleri kör olmuş sahte oyunculara…!!
