Acımasızmıyım? Yoksa acınacak haldemiyim bilmiyorum.Bilinmezlikler mi çok, yoksa bilinmezlikleri ben mi yaratıyorum bir türlü karar veremedim...
Benim olmanı istemek mi hata yoksa hata seni sevmek mi zaten en karmasık sorum.
Günlerdir cevaplarını bir türlü bulamadıgım binlerce soru soruyorum kendime.Sonra itiraf ediyorum...
Günlerdir cevaplarını bir türlü bulamadıgım binlerce soru soruyorum kendime.Sonra itiraf ediyorum...
Evet seni seviyorum ,seni istiyorum ama niye bu kadar uzaksın bana?
Farklılıklar mı insanı uzaklaştırır birbirinden? Bu kadar mı acımasız hayat ki sırf farklısın diye beni asla görmeyeceksin. Seni çok sevdiğimi öğrenemeyeceksin...
Belkide unutmak en iyisi diye cevap buluyorum kendime, ama unutmayı bile beceremiyorum. Keske dünya dursa yada ben dursam ve dünya dönse gözlerim bir kapalı bir açık derken geçse bugünler öyleki seni unutabilsem...
Ve ben yine üzgünüm seni unutamıyorum....
kalbimi kendimce yamalıyorum. Ama artık dikiş tutmuyor yaralar. Gözlerimi kapatma bile fayda etmiyor son günlerde
Hak ettigimi mi yaşıyorum yoksa haketmedigim sey için sınanıyomuyum bilmiyorum. Ama acısına dayanamıyorum
En umarsamaz halimle bile seni umursarken ben sadece öylece bakıyorum...
Üzgünüm...canımı acıtıyorsun
ama sen canımı acıttıgını bile bilmiyorsun...!
Hak ettigimi mi yaşıyorum yoksa haketmedigim sey için sınanıyomuyum bilmiyorum. Ama acısına dayanamıyorum
En umarsamaz halimle bile seni umursarken ben sadece öylece bakıyorum...
Üzgünüm...canımı acıtıyorsun
ama sen canımı acıttıgını bile bilmiyorsun...!
