Şu bembeyaz, tertemiz sayfaya ne yazsam, ne anlatsam bilmiyorum... Seni sana anlatsam seni buluyorum, kendime anlatsam sabahlara kadar ağlıyorum.Ne yapsam inan bana bilmiyorum...
Birden bire çıktın karşıma, ne oldu anlamadım ki bana...hep susmak istedim yapamadım, sana yazmaya çalıştım.Biliyorum ben yazmayı bile beceremiyorum, ama inan bana SENİ SEVİYORUM...Sevmek nedir?Aşk nedir?ben bunları bilmezken bana sevgiyi, aşkı, sevdayı öğrettin.Hep içime kapandım, seni kimselere anlatamadım, anlatamadım...Hep seni aradım , sana yazmaya çalıştım ama bi türlü sana anlatamadım...Korktum ,utandım ,hep kaçtım anlayacağın ama seni unutamadım , unutamadım...
belki bunu okuduğunda benimle konuşmayacak ,belkide arkadaş bile olmak istemeyeceksin...Canın sağolsun...Benim seni sevdiğimi , bu bana yeter .Seni sensizlikte yaşamak çok zorbiliyorum ama dayanamıyorum, çünlü SENİ SEVİYORUM...
Seni çok uzaklardayken buldum, bu kadar yakınımdayken seni kaybetmekten korkuyorum...Elimde bir resmin bile yok ...seni hep gözlerimde canlandırdım, hayalinle hayata tutundum, senin için her zorluğa karşı koydum ama seni unutamadım...
Çok zordu bunu yazmak bana ama ben duygularımı döktüm bu kağıda...Bitmeyen ,tükenmeyen sevdamı anlattımben sana... Unutmadım ben seni yarınlarımdan, her beyaz sayfalara seni anlattım yokluğunda... Dayanmıyor artık yüreğim, her zaman seni arıyor yalnız kaldığım gecelerde, dön bana nolursun, seni bekliyorum bu yalnız kaldığım yüreğimle, kalbimle...