Sevgi,
Almakmidir,yoksa vermekmi?
Sevgi,
Askmidir? Yoksa asktandami öte...
Sevgi,
Emekmidir?Emekse kimin emegi ve nicin?
Sevgi,sevebilmektir dunyayi ve dunyanin icindeki herseyi.sevgi görebilmektir gökyuzunun maviligini,cimenlerin yesilligini,denizlerin ucsuzbucaksizligini.sevgi bir kus sesinin guselligini anlayabilmek,meltemlerin getirdigi yosun kokularini algilayabilmektir.
Sevgi bir kucucuk bebegin gulumsemesi,bir cocugu kollarinla sarabilmektir.
Sevgi duseni görunce ona elini uzatmak,aglayani görunce onunla aglayabilmektir.
Sevgi vermektir arkadaslar almak deil.aldigin surece sevgin azalir,verdigin surecede bir okadar cogalir.sevgi ask deildir sevgi sevdadir, seni seviyorum sen sevmesende diyebilmektir.sevgi senin icin butun hayatimi, sadece seni sevmekle gecirebilirim diyebilmektir.sevgi, seni ,sadece ve sadece insan oldugun icin seviyorum diyebilmektir..
Emek,
Ne sacma! Eger kalbinde sevgi varsa dunyaya dagitacak bu sevgiyi dagitma emekmidir..
sadece icinden geldigi icin verdigin bir sevgi niye emek gerektirsinki sen zaten sevgiyi cözmussun ve bunu veriyorsundur...sevgilerimle...gulumse
mutlu bır yasam!!!!! Eger kafaniz dinc ve mutlu bir yasam istiyorsaniz, önce ise kendinizden baslamalisiniz.ınsan önce kendini sevmeyi ve saymayi bilmeli ve kendini oldugu gibi kabul edebilmelidir.
Bunu uygulamaya basladiginiz anda hayatin önunuze cikaracagi basamaklari daha kolay cikmaya baslayacaksinizdir.ama is burdada bitmiyor.daha isin basindasiniz...bundan sonrada etrafinizdaki insanlari oldugu gibi kabul etme kosulu basliyor...
Kimisine göre kendi kendini kabullenmek zordur kimisine görede etrafindakileri..
Bence ilk etap insanin kendisidir.eger bir insan kendisini yeterince seviyor ve sayabiliyorsa cevresindekilerede ayni sevgi ve saygiyi verecektir.yani insanin kendine gösterdigi saygi diger insanlara gösterecegi saygiyla paralel gider..
Baskalarini oldugu gibi kabul etmekse baslangicini kendi özumuzden alsada yasadigimiz toplumun,kulturun ve aldigimiz egitimin etkisiyle boyutlarini kazanir.
Insanlarin farkli yaratildiklarini kabul etmek,onlari oldugu gibi sevebilmek ve sayabilmek aslinda cok caba isteyen bir sey deildir.
Buna birde sevgiyi eklersek hic te zor deildir.
Söz konusu olan olay aslinda sevebilmektir herseyi, her nesneyi, her varligi oldugu gibi,yaratildigi gibi en dogal haliyle sevebilmek.
Neden böyle?Nicin böyle? demeden sadece ve sadece iyiki varsin senin varligin bana yeterli diyebilmektir...
Almakmidir,yoksa vermekmi?
Sevgi,
Askmidir? Yoksa asktandami öte...
Sevgi,
Emekmidir?Emekse kimin emegi ve nicin?
Sevgi,sevebilmektir dunyayi ve dunyanin icindeki herseyi.sevgi görebilmektir gökyuzunun maviligini,cimenlerin yesilligini,denizlerin ucsuzbucaksizligini.sevgi bir kus sesinin guselligini anlayabilmek,meltemlerin getirdigi yosun kokularini algilayabilmektir.
Sevgi bir kucucuk bebegin gulumsemesi,bir cocugu kollarinla sarabilmektir.
Sevgi duseni görunce ona elini uzatmak,aglayani görunce onunla aglayabilmektir.
Sevgi vermektir arkadaslar almak deil.aldigin surece sevgin azalir,verdigin surecede bir okadar cogalir.sevgi ask deildir sevgi sevdadir, seni seviyorum sen sevmesende diyebilmektir.sevgi senin icin butun hayatimi, sadece seni sevmekle gecirebilirim diyebilmektir.sevgi, seni ,sadece ve sadece insan oldugun icin seviyorum diyebilmektir..
Emek,
Ne sacma! Eger kalbinde sevgi varsa dunyaya dagitacak bu sevgiyi dagitma emekmidir..
sadece icinden geldigi icin verdigin bir sevgi niye emek gerektirsinki sen zaten sevgiyi cözmussun ve bunu veriyorsundur...sevgilerimle...gulumse
mutlu bır yasam!!!!! Eger kafaniz dinc ve mutlu bir yasam istiyorsaniz, önce ise kendinizden baslamalisiniz.ınsan önce kendini sevmeyi ve saymayi bilmeli ve kendini oldugu gibi kabul edebilmelidir.
Bunu uygulamaya basladiginiz anda hayatin önunuze cikaracagi basamaklari daha kolay cikmaya baslayacaksinizdir.ama is burdada bitmiyor.daha isin basindasiniz...bundan sonrada etrafinizdaki insanlari oldugu gibi kabul etme kosulu basliyor...
Kimisine göre kendi kendini kabullenmek zordur kimisine görede etrafindakileri..
Bence ilk etap insanin kendisidir.eger bir insan kendisini yeterince seviyor ve sayabiliyorsa cevresindekilerede ayni sevgi ve saygiyi verecektir.yani insanin kendine gösterdigi saygi diger insanlara gösterecegi saygiyla paralel gider..
Baskalarini oldugu gibi kabul etmekse baslangicini kendi özumuzden alsada yasadigimiz toplumun,kulturun ve aldigimiz egitimin etkisiyle boyutlarini kazanir.
Insanlarin farkli yaratildiklarini kabul etmek,onlari oldugu gibi sevebilmek ve sayabilmek aslinda cok caba isteyen bir sey deildir.
Buna birde sevgiyi eklersek hic te zor deildir.
Söz konusu olan olay aslinda sevebilmektir herseyi, her nesneyi, her varligi oldugu gibi,yaratildigi gibi en dogal haliyle sevebilmek.
Neden böyle?Nicin böyle? demeden sadece ve sadece iyiki varsin senin varligin bana yeterli diyebilmektir...
