İki adet çatı serisi mevcut. Birinci seri ”Dollanganger ailesi serisi” : çatı, çatıdaki rüzgar, gazap tohumları, çatıdaki dikenler.İkinci seri “Cutler ailesi serisi” : çatıdaki nefes, çatının sırları, çatıdaki çığlık, çatıdaki fısıltılar, çatının karanlığında.Ben birinci (Dollanganger ailesi serisi) seriyi okudum ve tavsiye ederim.Farklı bir roman serisi…
1. Kitap Çatı
Christopher ,Corinne , Cathy ve Chris’den oluşan Dollanganger Ailesi , her şeyin iyi gittiği bir hayat sürmektedirler. Bu mutlu aileye bir süre sonra Cory ve Carrie adında ikizler de katılır.
İkizlerin doğumundan sonra Christopher , evde onun için hazırlanmış doğum günü partisine giderken ,trafik kazası geçirir ve hayatını kaybeder. Çok mutlu olan Dollanganger Ailesi, Christopher’in ölümüyle yıkılır. Corrine kocasının ölümüyle çaresizlik içinde Virginia’da yaşayan anne ve babasının yanına taşınma planları yapar.Çünkü o,hayatta birilerinin desteği olmadan yaşayamayan bir kadındır.Kocası hayattayken de birçok yere borçlanmışlardır.Fakat tüm bunları kocası takip ettiği için hiçbir şeyden anlamamaktadır ve eve haciz gelmiştir.Tüm bunların yanı sıra;onun anne ve babasının yanına gitmesinin amacı başkadır. Gladstone’deki her şeyi satarak,dört çocuğu ile birlikte Virginia’daki Foxforth Malikanesi’ne taşınır ve romanın geri kalanında 4 çocuğun çatı arasındaki günleri anlatılmaktadır.
2. Kitap Çatıdaki Rüzgar
Kaçtığımız gün ne denli genç, ne kadar canlıydık. Karanlık, boğucu, sıkıcı odadan kurtulup güneye doğru yol alan otobüste nasıl da mutluyduk ama göstermiyorduk. Pencere kenarına oturmuş, gördüğümüz her şeyden ürkerek, sessizce çevreyi seyrediyorduk. Özgürlük. Bundan daha güzel bir sözcük olabilir mi? Belki ölümün soğuk elleri buraya kadar uzanıp bizleri çekip götürebilirdi, ama Tanrının yanı başımızda olup bizi kolladığına inanmaya başlamıştık.(Kitap'tan sayfa 7)
Korku dolu karanlık Çatı, Carrie, Cathy, Chris 'in zihinlerine kazınmıştı.Orda geçen günler hafızalarından asla silinmeyecekti... Anneleri onların varlıklarını yadsıyordu.Büyükanneleri ise içlerinde şeytan barındırdıklarına inanmıştı.Ama hiçbiri onların suçu değildi.Cathy ne yapacağını biliyordu.Annesine ve büyükannesine Çatı'da yaşanan acı ve dehşetin unutulmayacağını gösterecekti... Kesinlikle gösterecekti.
3. Kitap Gazap Tohumları
Akşamüstleri gölgeler uzamaya başlarken, Paul'ün mermer heykellerinden birinin yanına sessizce oturup, asla unutamadığım geçmişi ve erişmek istemediğim geleceği fısıldamalarını izlerdim. Yükselen ayın soluk ışıklarında dağılan sis, başka türlü davranmış olmam gerektiğini anımsatırdı bana. Ama ben içgüdüleriyle yönetilen bir insanım ve asla değişemeyeceğime inanıyorum. Bugün saçlarımın arasında ilk akları gördüm ve yakında büyükanne olacağım aklıma geldi. Acaba nasıl bir babaanne olacağım? Nasıl bir anne oldum? Chris'in gelip tatlı mavi gözleriyle bana solan bir kağıt çiçek olmadığımı söylemesini bekleyerek oturuyordum. Yanıma oturup kolunu omzuma atınca başımı göğsüne yasladım. İkimiz de kendi öykümüzün artık sona ermekte olduğunu, bundan sonrasının oğullarımız Jory ile Bart'a kaldığını biliyorduk. Şimdi onlar yaşamlarını kendilerince anlatacaklar size.(kitaptan önsöz)
4. Kitap Çatıdaki Dikenler
Cathy ve Chris geçmişin trajedilerini ve günahlarını peşlerinden sürükleyerek sonunda uzun süre saklı tutuldukları Foxworth Hall’e dönerler. Büyük uğraşlara rağmen bir kara bulut gibi üstlerine çöken geçmişlerinden bir türlü kopamazlar.
Zalim anneleri tarafından günlük yaşamdan koparılıp bir odaya kilitlenen dört masum çocuğun dehşet dolu öyküsü "Çatı" adlı romanla başlayıp "Çatıdaki Rüzgar" ve "Gazap Tohumları" ile devam etti. V.C. Andrews şimdi milyonlarca okuyucuyu büyüleyen bu tüyler ürpertici öyküyü "Çatıdaki Dikenler"le sona erdiriyor.
Heyecan dolu bu romanı okurken, böyle olaylar yaşanmış olabilir mi, diye kendinize soracaksınız?...
Amerikalı genç kadın yazar V. C. Andrews küçük yaşta geçirdiği hastalıktan ötürü, ömür boyu üzerinde yaşayacağı tekerlekli sandalyesinde yazmaktan şikayetçi olmadığını açıklıyor. Kitaplarının konusunu gerçek hayattan alıp almadığı sorusunu da cevapsız bırakıyor.
Tüm serisini okudum.. Çok sürükLeyici ve etkiLi bir anLatımı var. İLk bununLa başLadım şimdi yazarın bir çok romanını okudum ve okumaya da devam ediyorum. Tavsiye ederim.. Pişman oLmassınız! (:
1. Kitap Çatı
Christopher ,Corinne , Cathy ve Chris’den oluşan Dollanganger Ailesi , her şeyin iyi gittiği bir hayat sürmektedirler. Bu mutlu aileye bir süre sonra Cory ve Carrie adında ikizler de katılır.
İkizlerin doğumundan sonra Christopher , evde onun için hazırlanmış doğum günü partisine giderken ,trafik kazası geçirir ve hayatını kaybeder. Çok mutlu olan Dollanganger Ailesi, Christopher’in ölümüyle yıkılır. Corrine kocasının ölümüyle çaresizlik içinde Virginia’da yaşayan anne ve babasının yanına taşınma planları yapar.Çünkü o,hayatta birilerinin desteği olmadan yaşayamayan bir kadındır.Kocası hayattayken de birçok yere borçlanmışlardır.Fakat tüm bunları kocası takip ettiği için hiçbir şeyden anlamamaktadır ve eve haciz gelmiştir.Tüm bunların yanı sıra;onun anne ve babasının yanına gitmesinin amacı başkadır. Gladstone’deki her şeyi satarak,dört çocuğu ile birlikte Virginia’daki Foxforth Malikanesi’ne taşınır ve romanın geri kalanında 4 çocuğun çatı arasındaki günleri anlatılmaktadır.
2. Kitap Çatıdaki Rüzgar
Kaçtığımız gün ne denli genç, ne kadar canlıydık. Karanlık, boğucu, sıkıcı odadan kurtulup güneye doğru yol alan otobüste nasıl da mutluyduk ama göstermiyorduk. Pencere kenarına oturmuş, gördüğümüz her şeyden ürkerek, sessizce çevreyi seyrediyorduk. Özgürlük. Bundan daha güzel bir sözcük olabilir mi? Belki ölümün soğuk elleri buraya kadar uzanıp bizleri çekip götürebilirdi, ama Tanrının yanı başımızda olup bizi kolladığına inanmaya başlamıştık.(Kitap'tan sayfa 7)
Korku dolu karanlık Çatı, Carrie, Cathy, Chris 'in zihinlerine kazınmıştı.Orda geçen günler hafızalarından asla silinmeyecekti... Anneleri onların varlıklarını yadsıyordu.Büyükanneleri ise içlerinde şeytan barındırdıklarına inanmıştı.Ama hiçbiri onların suçu değildi.Cathy ne yapacağını biliyordu.Annesine ve büyükannesine Çatı'da yaşanan acı ve dehşetin unutulmayacağını gösterecekti... Kesinlikle gösterecekti.
3. Kitap Gazap Tohumları
Akşamüstleri gölgeler uzamaya başlarken, Paul'ün mermer heykellerinden birinin yanına sessizce oturup, asla unutamadığım geçmişi ve erişmek istemediğim geleceği fısıldamalarını izlerdim. Yükselen ayın soluk ışıklarında dağılan sis, başka türlü davranmış olmam gerektiğini anımsatırdı bana. Ama ben içgüdüleriyle yönetilen bir insanım ve asla değişemeyeceğime inanıyorum. Bugün saçlarımın arasında ilk akları gördüm ve yakında büyükanne olacağım aklıma geldi. Acaba nasıl bir babaanne olacağım? Nasıl bir anne oldum? Chris'in gelip tatlı mavi gözleriyle bana solan bir kağıt çiçek olmadığımı söylemesini bekleyerek oturuyordum. Yanıma oturup kolunu omzuma atınca başımı göğsüne yasladım. İkimiz de kendi öykümüzün artık sona ermekte olduğunu, bundan sonrasının oğullarımız Jory ile Bart'a kaldığını biliyorduk. Şimdi onlar yaşamlarını kendilerince anlatacaklar size.(kitaptan önsöz)
4. Kitap Çatıdaki Dikenler
Cathy ve Chris geçmişin trajedilerini ve günahlarını peşlerinden sürükleyerek sonunda uzun süre saklı tutuldukları Foxworth Hall’e dönerler. Büyük uğraşlara rağmen bir kara bulut gibi üstlerine çöken geçmişlerinden bir türlü kopamazlar.
Zalim anneleri tarafından günlük yaşamdan koparılıp bir odaya kilitlenen dört masum çocuğun dehşet dolu öyküsü "Çatı" adlı romanla başlayıp "Çatıdaki Rüzgar" ve "Gazap Tohumları" ile devam etti. V.C. Andrews şimdi milyonlarca okuyucuyu büyüleyen bu tüyler ürpertici öyküyü "Çatıdaki Dikenler"le sona erdiriyor.
Heyecan dolu bu romanı okurken, böyle olaylar yaşanmış olabilir mi, diye kendinize soracaksınız?...
Amerikalı genç kadın yazar V. C. Andrews küçük yaşta geçirdiği hastalıktan ötürü, ömür boyu üzerinde yaşayacağı tekerlekli sandalyesinde yazmaktan şikayetçi olmadığını açıklıyor. Kitaplarının konusunu gerçek hayattan alıp almadığı sorusunu da cevapsız bırakıyor.
Tüm serisini okudum.. Çok sürükLeyici ve etkiLi bir anLatımı var. İLk bununLa başLadım şimdi yazarın bir çok romanını okudum ve okumaya da devam ediyorum. Tavsiye ederim.. Pişman oLmassınız! (:
