Kapatmışken kapıları, zindanlamışken yaralı yüreğimi, nasıl koşarcasına vardım sana .Dört mevsim dertli geçti. Beşinci mevsimim ol istedim. Bir yıldız yağmuru gibi aktın gönlüme. Tüm karanlığıma varlığınla dolunay oldun. Seni dudaklarımdan dökülen sözlerle değil adını harf harf kazıdığım kanayan yüreğime merhem şifasıyla sevdim.
Bilemezdim…
Kalbimi verdiğim hep vefasız mı, olmak zorunda? Sen her gece başka kollarda uykudayken ben seninle sensiz uykusuz sabahlardayım .Ağladıkça gözyaşlarıyla mı, boğulacak hayat ? Gözler ağlayabilir ama yürek ağlayınca gözyaşı çok tuzlu oluyor, acıtıyor. Ben senin sevginle tarih yazdım ruhuma. Bir a harfi yeterdi bana. Cihanda abı hayatım olmandı dileğim.
Yaşadıkça gönlümü sızlatacak bu acı. Başkasının olan kalbinde olmayayım kiracı.Lalezardır gönlüm. Hep narin, ince, suskun ve asil. Seni canımdan çok sevdiğimi bil. Son nefesine kadar sakın unutma beni. Sevda yalnızca sevgiyle yaşatılamıyormuş. Seni sensiz yaşamakmış benim kaderim. Elveda hayatımın gülen yüzü, gönül eşim. Bana kimse sen gibi sarılmadı. Makberim sinen olsun dilerim. Durmadan yaş dökse de iki gözüm, gidiyorum.
Saçma !
Gidemezsin sen! Hayatımın bir parçasısın. Seni seviyorum ,sen benim herşeyimsin diye bir ses duydum. Yoksa duymak mı istedim. Yüreğimin, duygularımın yankısı mıydı? Bedenimin buz gibi olduğunu hissettim. Geniş yatağımda, mavi ipek kaplı yorganımın altında yumru yusyumru olmuştum. Sinirlerim gerilmiş. Kalbim sızlıyor. Başım çatlayacak gibi ağrıyordu. Son nefesimi veriyor gibiydim…
Ölüyor muyum, dedim.
Dikdörtgen bir mermerin soğukluğu çöktü üzerime.
Baharda değil ki, hep hazanlarda yaşadım .İlk göreceğim kelebeğin rengine bakayım. Çünkü, kelebeklerin anlamları vardır. Beyaz: mutluluk şans. Pembe: sağlık ve esenlik.. Sarı : yas ve ölüm… Ansızın ruhuma bilinmeyen bir alem hücum etti. Gözlerim karardı. Doğa yalan söylemezdi. Uçuşan gözlerim karanlığa bürünmüştü. Hayat felsefem ya ak, ya karaydı. Asla gri bakamadım. Siyah gibi görünen sarı kelebekti. Evet evet sarıydı... Odamın yosun tutmuş duvarlarına çarpa çarpa uçmaya çalışıyordu.
Kalbime teselli çok eskidendi,
Nurun dilindeki sözler tükendi .
Yaralı yüreğim sabırla çok bekledi
Ama sultanım ufukta belirmedi
Kanadı kırık kuşun ömrü bitiyor
Bu akşamda sona erdi artık
Her sayfaya damla damla düştü gözyaşlarım
Şimdi yastığa başımı koyup
Sana ve sensizliğime
Bitmeyen ızdıraplarıma
Gözyaşlarımı hıçkıra hıçkıra harcayabilirim
İşte yastığa düşen ilk damla
Ve ikincisi
Üçüncü…
Dördüncü……
Bilemezdim…
Kalbimi verdiğim hep vefasız mı, olmak zorunda? Sen her gece başka kollarda uykudayken ben seninle sensiz uykusuz sabahlardayım .Ağladıkça gözyaşlarıyla mı, boğulacak hayat ? Gözler ağlayabilir ama yürek ağlayınca gözyaşı çok tuzlu oluyor, acıtıyor. Ben senin sevginle tarih yazdım ruhuma. Bir a harfi yeterdi bana. Cihanda abı hayatım olmandı dileğim.
Yaşadıkça gönlümü sızlatacak bu acı. Başkasının olan kalbinde olmayayım kiracı.Lalezardır gönlüm. Hep narin, ince, suskun ve asil. Seni canımdan çok sevdiğimi bil. Son nefesine kadar sakın unutma beni. Sevda yalnızca sevgiyle yaşatılamıyormuş. Seni sensiz yaşamakmış benim kaderim. Elveda hayatımın gülen yüzü, gönül eşim. Bana kimse sen gibi sarılmadı. Makberim sinen olsun dilerim. Durmadan yaş dökse de iki gözüm, gidiyorum.
Saçma !
Gidemezsin sen! Hayatımın bir parçasısın. Seni seviyorum ,sen benim herşeyimsin diye bir ses duydum. Yoksa duymak mı istedim. Yüreğimin, duygularımın yankısı mıydı? Bedenimin buz gibi olduğunu hissettim. Geniş yatağımda, mavi ipek kaplı yorganımın altında yumru yusyumru olmuştum. Sinirlerim gerilmiş. Kalbim sızlıyor. Başım çatlayacak gibi ağrıyordu. Son nefesimi veriyor gibiydim…
Ölüyor muyum, dedim.
Dikdörtgen bir mermerin soğukluğu çöktü üzerime.
Baharda değil ki, hep hazanlarda yaşadım .İlk göreceğim kelebeğin rengine bakayım. Çünkü, kelebeklerin anlamları vardır. Beyaz: mutluluk şans. Pembe: sağlık ve esenlik.. Sarı : yas ve ölüm… Ansızın ruhuma bilinmeyen bir alem hücum etti. Gözlerim karardı. Doğa yalan söylemezdi. Uçuşan gözlerim karanlığa bürünmüştü. Hayat felsefem ya ak, ya karaydı. Asla gri bakamadım. Siyah gibi görünen sarı kelebekti. Evet evet sarıydı... Odamın yosun tutmuş duvarlarına çarpa çarpa uçmaya çalışıyordu.
Kalbime teselli çok eskidendi,
Nurun dilindeki sözler tükendi .
Yaralı yüreğim sabırla çok bekledi
Ama sultanım ufukta belirmedi
Kanadı kırık kuşun ömrü bitiyor
Bu akşamda sona erdi artık
Her sayfaya damla damla düştü gözyaşlarım
Şimdi yastığa başımı koyup
Sana ve sensizliğime
Bitmeyen ızdıraplarıma
Gözyaşlarımı hıçkıra hıçkıra harcayabilirim
İşte yastığa düşen ilk damla
Ve ikincisi
Üçüncü…
Dördüncü……