Bir gecenin karanlığında;karanlık dar bir sokakta yürüseydik seninle....elim elinde..Uzatmak için ayrılık saatini,yavaşlatsaydık adımlarımızı..İki yetersiz sokak lambasının tembel ışığında;uçuşan gece kelebekleri görseydi bizi...Dudaklarımda bilmiş bir gülümseme olsaydı,senin çok iyi tanıdığın..Emin olsaydım,yemin edebilseydim beni sevdiğine...
Gecenin sessizliğinde bir benim topuk sesim olsaydı bir de senin nefesin.Karanlık bir köşede kalbim hızlansaydı,belki beni öpersin diye...Senin sol elin benim sağ elimde eriseydi ve ayrılmamak için tel tel olsaydı.Belki ayrılmamız o zaman bu kadar kolay olmazdı...
Üşüseydim yada üşümüş gibi yapsaydım yalandan ürperek...İçimde bana sarılmanın umutları yeşerseydi,dudaklarımda yine o muzur ifade olsaydı..Anlasaydın,gülerek sarılsaydın...Üşüdünmü deseydin..Kalbine...Gömleğinin taaa içine uzanıp baksaydım "bana yer varmı?"diye sorsaydım.Gülseydin "VAR" DİYEREK.Elim yanağını kucaklsaydı.Gözlerimiz kapansaydı mutluluktan.Kaybolsaydık o gecenin karanlığında...Sabah yıldızı olsaydık,sabahlara kavuşturan...Sabahı karşılayan...İki sokak lambası olsaydık,sadece kendilerini ve birbirlerini aydınlatan....
Razıydım...Sokulsaydım,burnumu boynuna dayasaydım...Kokun benim olsaydı...O geceden sonra ben sen koksaydım...Olmayan bir şarkı çalsaydı karanlıkta...Sadece bizim bildiğimiz ve bizim duyabileceğimiz...
Elim elinde kalsaydı...yüreğim yüreğinde..
Seninle sokak lambası bile olurdum,dönseydin eğer...
Dönmedin...kalbindeki dağları yıkıp,dönemedin...
Gittin,gidiş o gidiş....
Ve ben...."Sokak Lambası" bile değildim......
alıntı