Bu teyzemizinkide mutluluk..Ama yüreklere cız eden bir mutluluk..Milyonlarca insan var bu durumda olan.. Aldığı bir tas yemek onu nasılda mutlu etmiş..?
Ya bizler ne yapıyoruz;
Bugün yemekte felanca yemek var..
Ayy hiç sevmem asla yemem,bu evde yemek pişmezmi bu olmazsa yemem vs vs gibi cümlelerle kaç kişinin hakkını yiyoruz belkide..Kaç kiişi bizim yediğimiz yiyebileceğimiz yemeklerin ancak resimlerini görebiliyorlar belkide..
Onun için evlerimizde israf yapmamaya bu insanlarıda düşünerek yaşamaya çalışmaya hepimiz büyükten küçüğe birbirmize aşılamalı ve öğretmeliyiz.Evimizdeki yemeklerimizi mümkün olduğunca dökmemeye,yemek israfından kaçınmaya ,önümüze sunulanlar için şükretmeye gayret göstermeliyiz diye düşünüyorum..
Teyzenin yüzündeki şu gülücük bin ömre bedel belkide..
