Ya Gel,Ya Git
Sen gelince;
Silkiniyor,titriyor ve kendine geliyor şehir
Gün ortası oluyor gece yarısı
Sen gelince gidiyor yalnızlığım,
umutsuzluk terk ediyor yüreğimi
İçimi kaplıyor çocuksu bir sevinç
Sokağımın adı “ Mutluluk “ oluyor
Sen gülünce;
gülüyor şehir
Tüm sevinçleri kucaklayıp bana armağan ediyor
Dağılıveriyor hüzünlü bulutlar bir çırpıda
Derin bir huzur kaplıyor sokakları
Ve hareketleniyor yüreğim uçacakmışçasına
Utanıyor şehrin asık yüzü sana bakıp
Tebessümler art arda diziliyor dudaklarımda
Sen gülünce;ben de gülüyorum
Sen konuşunca;
susuyor,Çıtı çıkmıyor hüzünlerin
Koşar adım uzaklaşıyor ulaşılmaz hayallerim
Susuyor vadesi dolmuş suskunluğum sen konuşurken
Sözlerine sarılarak uyuyorum,sessizliğin yerine
SEN KONUŞUNCA susuyor tüm şehir
Gel-gitlerim bitmiyor kendi içimde
Gidiyorum ama gelemiyorum
Sen susuncasesler susuyor,ben susuyorum
Bu koca şehir susuyor
Susuyoruz,susmalara lanet ederek
Sen gidince;
benden gidiyor şehir
Güneşini sırtına sarıp kayboluyor umutlarım ufukta
Yollarım, yollarına düşüyor peşin sıra
Gölgen görülmez oluyor saçlarımda
Ve ben öylece kalakalıyorum koca bir boşlukta
Tıpkı annesinin elini bırakıp kaybolmuş bir çocuk gibi
Öksüz ve yetim
Sen Gelince
Sen Gülünce
Sen konuşunca
Sen susunca
Sen gidince
Vaz geçemiyorum iki nokta arasındaki gel-gitlerden
Ya gel
Ya git
Silkiniyor,titriyor ve kendine geliyor şehir
Gün ortası oluyor gece yarısı
Sen gelince gidiyor yalnızlığım,
umutsuzluk terk ediyor yüreğimi
İçimi kaplıyor çocuksu bir sevinç
Sokağımın adı “ Mutluluk “ oluyor
Sen gülünce;
gülüyor şehir
Tüm sevinçleri kucaklayıp bana armağan ediyor
Dağılıveriyor hüzünlü bulutlar bir çırpıda
Derin bir huzur kaplıyor sokakları
Ve hareketleniyor yüreğim uçacakmışçasına
Utanıyor şehrin asık yüzü sana bakıp
Tebessümler art arda diziliyor dudaklarımda
Sen gülünce;ben de gülüyorum
Sen konuşunca;
susuyor,Çıtı çıkmıyor hüzünlerin
Koşar adım uzaklaşıyor ulaşılmaz hayallerim
Susuyor vadesi dolmuş suskunluğum sen konuşurken
Sözlerine sarılarak uyuyorum,sessizliğin yerine
SEN KONUŞUNCA susuyor tüm şehir
Gel-gitlerim bitmiyor kendi içimde
Gidiyorum ama gelemiyorum
Sen susuncasesler susuyor,ben susuyorum
Bu koca şehir susuyor
Susuyoruz,susmalara lanet ederek
Sen gidince;
benden gidiyor şehir
Güneşini sırtına sarıp kayboluyor umutlarım ufukta
Yollarım, yollarına düşüyor peşin sıra
Gölgen görülmez oluyor saçlarımda
Ve ben öylece kalakalıyorum koca bir boşlukta
Tıpkı annesinin elini bırakıp kaybolmuş bir çocuk gibi
Öksüz ve yetim
Sen Gelince
Sen Gülünce
Sen konuşunca
Sen susunca
Sen gidince
Vaz geçemiyorum iki nokta arasındaki gel-gitlerden
Ya gel
Ya git
