'Bu düşü hayra yoramam' genç adam! Düş yorgunluğunun alın çizgilerinde, olanca yaşanmışlığıyla somurtan yanıydı. Adı konamamış, sessizliği. Alabora olmuş düşünceler izdüşümünün ölü bölgesinden geçirdi, tebessümüne kar yağmuş anılarım... Ödünç verilmiş sevinçlerinin hüznüne kahırlanıp, unutulmuşluğun mısralarında yarınları çağırdı. Her yağmurla yiten güz türkülerinin son maviliğim... Algısız imgeler gibidir şimdi sözlerimiz! Her sözün bir adresi vardır da / Bir tek yüreklerimiz adressizdir.