Sayinki bir masaldi yasadigimiz hic konusmadik gulmedik bu sokaklarda biz ne misket oynadik nede bir parca ekmegi paylastik sayinki biz hic var olmadik bu sokakda ne kaybolan bebegimin ardindan aglarken teselliye gelen eller vardi nede kose basinda seker satan satici sayinki yasanmadi ruya sadece ruya...
Sayinki bir masali yasadik hep birlikde hepimizin ayri rolleri vardi bak kösede yine baloncu amca ne güzelde bakiyor bize gözleri bugu bugu
anlatmak istedigi öyle cok sey varki iste evimizin yani basinda ki masalimiza tanik olan park ve icerisinde kirik salincak
her sallanisimiz da bulutlara dokunuyormus casina haz aldigimiz sallanirken her sahlandigimiz da hadi biraz daha biraz daha yukari
az kaldi dokunuverecegim günese sanki...
ve gece karanliga gömülen sokak issizligin arasinda cilizca gelen cocuk sesleri köse basinda beliren kücük bir kiz selületi
saclari örgülü elinde bez bebegi gülümseyerek el salliyor bu son misafirine masalimdaki cocukluk sokaginin...
Sayki bitirdim masalimi....bir yani cocuk kalmis yara almis yüregimde...