Ayrılık kapımda nöbet tutuyor, kapıyı çalması an meslesi..
Dur diyorum içimden dur! Çalma kapımı, Aşk bana dönerken açmıştım bir tek o kapıyı, şimdiyse aşkı benden almak için kapımı açmamı mı bekliyor yalnızlık..
Geçmişi gözlerimin önünden geçirirken zaman seni geleceğe götürmeye zamanım yetermiydi. Zaman bırakır mıydı bizi rahat.
Tuttu mu ellerimi aşk kimin neyin gücü yetebilirdiki ayırmaya.. Kapılarımız hep kapalı kalsın. Eğer açılacaksa bir gün bu sen ve benim isteğimle olsun. Kapı açılsın ya sen yada ben çıkıp gidelim.
Ayrılık sarsın dört duvarımızı. Ama dedim ya biz istersek !
Tuttu mu ellerimi aşk kimin neyin gücü yetebilirdiki ayırmaya.. Kapılarımız hep kapalı kalsın. Eğer açılacaksa bir gün bu sen ve benim isteğimle olsun. Kapı açılsın ya sen yada ben çıkıp gidelim.
Ayrılık sarsın dört duvarımızı. Ama dedim ya biz istersek !
Hayır istemiyorum.. Bırakmaya cesaret edemiyorum kalbini, öyle büyük ki sevgin içimde, küçücük bedenimde sevgini hissediyorum.
Hayat çok acımasız bazen evet! Görmüyormusun hayat bile acımıyorken bize söylesene kim acıyabilir ? Acınılmak istemez zaten bu yürek. En kötü anlarda bile diktir başı aşkın. Aşk aşık olduğun kişiyle güzeldir. Eğer yoksa o kişi sağında yada solunda.. Onu kalbinde ara,
Aradığını bulursun çünkü ona oraya koyan da sensin..
Ben seni öyle bir yere emanet ettim ki, ne ayrılık ne zaman nede diğer nedenler bulabilir yerini.. Emanet ettim seni allaha, Sonra kalbime..
Özledim sıcak gülüşünü, bakışını, mutsuzluğumu yenişini..
Herşeyini özledim..
Sen vardın yüreğimdeydin sevgimde, hüzünlerimdeydin..
Aşk çalmıştı kapımı? Mutlu bir tebessümle açmıştım sana kapılarımı ve kollarımı, kapat diye fısıldadın kapat kış vurmasın yüzümüze..
Sen vurmuşsun aşkını yüzüme..
Sen vurmuşsun aşkını yüzüme..
Sabah uyandığında yüzünde oluşan gülücüğün sahibi kimse ona koş..
O gülücüğün sahibini asla terketme...
O gülücüğün sahibini asla terketme...
Yürekte oluşan kıpırtının nedenini bul ve o nedeni nerede bulursan bul, bulduğun anda tut sıkıca..
Çünkü, aşkı bulmak güçtür. O seni bulur, yada bulursunuz birbirinizi..
Ama o aşkın sebebi olan gülümseyişi asla yitirme..
Bazen gülmek bile o kadar zor ki..
Sevgisiz kahkaha boş bir tabloya benzer, bomboş.. İçinde ne bir anlam yüklü olur, nede bakışlara kazandırılan mutluluk..
Benim tablomun tek resmi sensin.. Kalbiminde...
Seninle gülmeyi seviyorum..
Çünkü seninle gülebiliyorum.
(alıntıdır)