Ben yıkık köprüler gibi tatlı şirin acınası eskiliğimle yeniyim ne sana,
ne kendime ne sensizliğime bu kederli sitemim yıllarını unutmamış,acılarıma
öfkeliyim bu denli unutmasızlığa aciların unutmamışlığına dinmeyen öfkemin
en yakın anlamıdır.
Gözlerin oysa ben gözlerinin de ötesindeyim artık
ruhunu aldım ellerime sen sen olmaktan çıktın artık
ellerimde esen eldivenlerim oldun dünyaya dokunduğum,
kendini çıkarıp bir atsan ellerimden dünyaya bir sensiz dokunsam.
İllk ölümüm mü olur umarsız son intiharımmı.
Sensiz hayata dönmek bulunmaz fırsatmıdır?
Bir bilsem bilmiyorum tahammülüm yok yağmursuzluğuna
mecburi yağmurumun yorgunluğu hiç öğrenmemiş.
Seni böylesine çıldırtan tek yükün yada dudağını büktüğünde gözlerimi sana
açışıma say aklımdan çıkmayışını kaderin seni unutulmamak benimse unutmaya
çalışmak gözlerini de değil gözlerinin ötesini sonsuza dek sadece seni
sadece seni özlüyorum demek gibi göç kuşlarının son çığlıklarıyla yarışarak
nefes,nefese kalmış bir çocuğun bir saniye,ötesini,bir,adım önünü bile görmemesi
gibi sonsuzadek sadece seni sadece seni arıyorum demek gibi.
Bir can yitimi değil mi ki her şeyin sonu
yoksa aşk bumu?
unutmak mı ki yolların yüründüğü
suların içildiğini ateşin yakıldığını,
seslerin duyulduğunu,
yaşarken ölündüğünü...
Sensizliğimle tüm şarkılar tek bir şarkı
ancak ayrı bir ömür aldığım her nefes
her ses sanki senin sesin
sen sanki bu karşımdaki herkes
ancak ne kadar farklıyım böyle
sensizken kendimden
duyduğum her ürperme ne kadar farklı birbirinden
İlkim sonum yok
ötem ardım
uysalım sensizliğime
sen ağacısın düş salıncaklarımın
düş ağacımın tek salıncağı
dönmeme izin verme hayata
bırak ıslak kalsın dizelerim
yıllara meydan okusun
kendimsizliğim
sensizlik ne ki
ne kendime ne sensizliğime bu kederli sitemim yıllarını unutmamış,acılarıma
öfkeliyim bu denli unutmasızlığa aciların unutmamışlığına dinmeyen öfkemin
en yakın anlamıdır.
Gözlerin oysa ben gözlerinin de ötesindeyim artık
ruhunu aldım ellerime sen sen olmaktan çıktın artık
ellerimde esen eldivenlerim oldun dünyaya dokunduğum,
kendini çıkarıp bir atsan ellerimden dünyaya bir sensiz dokunsam.
İllk ölümüm mü olur umarsız son intiharımmı.
Sensiz hayata dönmek bulunmaz fırsatmıdır?
Bir bilsem bilmiyorum tahammülüm yok yağmursuzluğuna
mecburi yağmurumun yorgunluğu hiç öğrenmemiş.
Seni böylesine çıldırtan tek yükün yada dudağını büktüğünde gözlerimi sana
açışıma say aklımdan çıkmayışını kaderin seni unutulmamak benimse unutmaya
çalışmak gözlerini de değil gözlerinin ötesini sonsuza dek sadece seni
sadece seni özlüyorum demek gibi göç kuşlarının son çığlıklarıyla yarışarak
nefes,nefese kalmış bir çocuğun bir saniye,ötesini,bir,adım önünü bile görmemesi
gibi sonsuzadek sadece seni sadece seni arıyorum demek gibi.
Bir can yitimi değil mi ki her şeyin sonu
yoksa aşk bumu?
unutmak mı ki yolların yüründüğü
suların içildiğini ateşin yakıldığını,
seslerin duyulduğunu,
yaşarken ölündüğünü...
Sensizliğimle tüm şarkılar tek bir şarkı
ancak ayrı bir ömür aldığım her nefes
her ses sanki senin sesin
sen sanki bu karşımdaki herkes
ancak ne kadar farklıyım böyle
sensizken kendimden
duyduğum her ürperme ne kadar farklı birbirinden
İlkim sonum yok
ötem ardım
uysalım sensizliğime
sen ağacısın düş salıncaklarımın
düş ağacımın tek salıncağı
dönmeme izin verme hayata
bırak ıslak kalsın dizelerim
yıllara meydan okusun
kendimsizliğim
sensizlik ne ki
