Zoruma gideni içime attım bitmesin diye büyü,
Yüzüne vurmadan hatalarını seni bağrıma bastım.
Kopamadım bile bile içime sinmeden ayrılamadım.
Biz kirlendik sanada banada eller dokundu.
Azar azar kaybettik birbirimizi.
Gitmelerin korkutmuyor artık.
Kokunu sök duvarlardan bütün eşyalarını topla,
Kapıyı hızlı çarp kararlı olsun yalın ayak kaldı.
Bir sevdam daha kederim bana ders olsun.
Bu nasıl ayrılık, bu nasıl sevda,
Gözlerin kal diyor, dudakların git.
Bakışın anahtar sözlerin kilit,
Ellerin aç diyor, dudakların git.
Gidersem bir daha dönmeyeceğim,
Kalırsam kalbime yenileceğim.
Çözemedim seni çözemedim delireceğim.
Gözlerin kal diyor dudakların git.
Ayrılık dönüşü olmayan bir nehir.
Yalnızlık yıkılmış bomboş bir şehir.
Kaç sevda kül böyle oldu kimbilir.
Gözyaşın kal diyor, dudakların git.
Duvardan insin mi resimlerimiz.
Yabancı olsun mu isimlerimiz.
Ya o deli dolu gecelerimiz.
Anılar kal diyor, dudakların git.
Bu romanda belki biter birazdan
Ne aşklar yıkıldı gururdan nazdan.
Ağlıyor besteler yine hicazdan.
Şarkılar kal diyor, dudakların git
Yine yokuşa sürüyorsun herşeyi.
Yine kandırıyorsun gönlümü.
Ama unutma bu son şansımız.
Seni unutmak için son defa özlüyorum...
Ahmet Selçuk İlkan