Ne mi yapıyorum?..
Karalıyorum.. Neyi mi?.. Aynadaki işe yaramaz benliğimi..
Herşey herkes yabancılaştı sana , aynada ki yüzün bile..
Üşüyorsun biliyorum.. sana veremediğim sevgimden üşüyorsun, yüreğini ısıtacak sözler söyleyemediğimden üşüyorsun, hep yalancı baharların peşinde koşmaktan, ne kadar koşsan da aradığın sıcaklığı bulamadığından üşüyorsun.. yüreğine daha cemresi düşmediği için aşkın üşüyorsun..
Dudaklarım(n)dan dökülemiyorsa eğer kelimelerim(n), gözlerim(n)e bakmayı bil..
Hiç bir bahar üşütmedi beni üşütmeyecek.. Anlatmak istediklerimi anladığında yabancılaşacaksın bütün aynalara..
Ama biliyordun sevgili.. benim hiç bir zaman yüreğim ısınmamıştı, hep karalardaydı, hep kışlardaydı bedenim, soğuk bir çöldü yüreğim, buna rağmen geldin, ısınmayacağını bile bile yüreğini göğüs kafeslerimin arasına ittin, soğukluğuma ittin..
Her şeyden vazgeçebilirdin, soğukluğundan ve hatta sevgisizliğinden bile.. Asıl senin yüreğindi cemre düşmeyen ve hiç bir iklimde ısınmayan.. Sıcaklığımla geldim sana, sımsıcaktı gülüşüm, bir gülüşe bir ömür vadedenler varken ben seni seçtim, senin o eşsiz kaçışlarını sevdim.. Varken hiç yokmuşsun, hiç var olmamışsın gibi duruşunu sevdim.. Ben seni sevdim sevgili, kalbinin soğukluğuna rağmen..
Neden sevgili.. yok muydu baharı doyasıya yaşayan içinde.. yok muydu seni tüm evrenin sıcaklığıyla yüreğinde saracak, neden ben? bilmiyor musun? üşürse yüreğin, saramassam bedenini tüm benliğimle, incinirsen ölürüm bilmiyor musun? neden bana bu azabı yaşatmak istiyorsun.. bu kadar mı zalim bir sevdayım ben? gülüşlerin üşürse, kuruyan bedenin hüznümle ısınırsa, sonum olursun ölürüm bilmiyorsun..
Oysa ölmemelisin biliyorsun, ölüm yakışmaz ki benim sevdama..
Neden üşüyen gülüşüme ölüyorsun da, sarmıyorsun sıcaklığınla? Neydi seni bu denli inciten, kıran ayıran sevdalardan? Neydi beni bu denli yoran, yıpratan yaran? Gözlerinde kaybolurdum biliyorsun, arkamı her dönüşümünde gözlerin içli içli gülerdi biliyorum, sevilmek bu denli büyük sevilmek senide mutlu ediyor biliyorum, neden bırakıp her şeyi içmiyorsun sevgimi?..
Bilmiyorsun sevgili; ben çabuk kanıyorum sevdalara çabuk kanıyorum yalancı baharlara, benliğimi vererek seviyorum, ruhumu satarak seviyorum ve her sattığım ruhu gidişlerle geri almaya çalışıyorum.. her defasında daha ağır bedeller ödeyerek, her seferinde tebessümlerinden birini vererek, yavaşça eriyorum, damla damla akıyorum ölümün soğukluğuna, sende gidersen, sağanak olur akarım bu şehirde, sende gidersen sararırım çocuksu düşlerimde, başlarsam içmeye sevdanı, sonuna geldiğimde sonuna gelirim gözyaşımın, lütfen sevgili sonum olma, yalancı baharlar salma içime..
Pekala sevgili.. sen kazandın, damarlarıma işler gibi işliyorum sevdanı; bir gün seninde gideceğini bile bile geliyorum sevdana, öyle olsun sevgili, madem ki bu güne kadar hazırsın sevdama, madem ki sonuna kadar yaşamaya varsın sevdamı, öyleyse gel sevgili gir güvercin tebessümlerime, sarayım özlemlerini.. ama ne olursa olsun beni sevdiğini söyleme sev sevgili ama bir gün gideceğinin ihtimaliyle söyleme sevdiğini ve gel sar beni sımsıkı, göğüs kafesini hissedeyim göğüslerimde..
Uyuyalım.. Ölelim.. Öleyim sevgili.. ;
Gidişini göremeden öleyim sevgili..
Karalıyorum.. Neyi mi?.. Aynadaki işe yaramaz benliğimi..
Herşey herkes yabancılaştı sana , aynada ki yüzün bile..
Üşüyorsun biliyorum.. sana veremediğim sevgimden üşüyorsun, yüreğini ısıtacak sözler söyleyemediğimden üşüyorsun, hep yalancı baharların peşinde koşmaktan, ne kadar koşsan da aradığın sıcaklığı bulamadığından üşüyorsun.. yüreğine daha cemresi düşmediği için aşkın üşüyorsun..
Dudaklarım(n)dan dökülemiyorsa eğer kelimelerim(n), gözlerim(n)e bakmayı bil..
Hiç bir bahar üşütmedi beni üşütmeyecek.. Anlatmak istediklerimi anladığında yabancılaşacaksın bütün aynalara..
Ama biliyordun sevgili.. benim hiç bir zaman yüreğim ısınmamıştı, hep karalardaydı, hep kışlardaydı bedenim, soğuk bir çöldü yüreğim, buna rağmen geldin, ısınmayacağını bile bile yüreğini göğüs kafeslerimin arasına ittin, soğukluğuma ittin..
Her şeyden vazgeçebilirdin, soğukluğundan ve hatta sevgisizliğinden bile.. Asıl senin yüreğindi cemre düşmeyen ve hiç bir iklimde ısınmayan.. Sıcaklığımla geldim sana, sımsıcaktı gülüşüm, bir gülüşe bir ömür vadedenler varken ben seni seçtim, senin o eşsiz kaçışlarını sevdim.. Varken hiç yokmuşsun, hiç var olmamışsın gibi duruşunu sevdim.. Ben seni sevdim sevgili, kalbinin soğukluğuna rağmen..
Neden sevgili.. yok muydu baharı doyasıya yaşayan içinde.. yok muydu seni tüm evrenin sıcaklığıyla yüreğinde saracak, neden ben? bilmiyor musun? üşürse yüreğin, saramassam bedenini tüm benliğimle, incinirsen ölürüm bilmiyor musun? neden bana bu azabı yaşatmak istiyorsun.. bu kadar mı zalim bir sevdayım ben? gülüşlerin üşürse, kuruyan bedenin hüznümle ısınırsa, sonum olursun ölürüm bilmiyorsun..
Oysa ölmemelisin biliyorsun, ölüm yakışmaz ki benim sevdama..
Neden üşüyen gülüşüme ölüyorsun da, sarmıyorsun sıcaklığınla? Neydi seni bu denli inciten, kıran ayıran sevdalardan? Neydi beni bu denli yoran, yıpratan yaran? Gözlerinde kaybolurdum biliyorsun, arkamı her dönüşümünde gözlerin içli içli gülerdi biliyorum, sevilmek bu denli büyük sevilmek senide mutlu ediyor biliyorum, neden bırakıp her şeyi içmiyorsun sevgimi?..
Bilmiyorsun sevgili; ben çabuk kanıyorum sevdalara çabuk kanıyorum yalancı baharlara, benliğimi vererek seviyorum, ruhumu satarak seviyorum ve her sattığım ruhu gidişlerle geri almaya çalışıyorum.. her defasında daha ağır bedeller ödeyerek, her seferinde tebessümlerinden birini vererek, yavaşça eriyorum, damla damla akıyorum ölümün soğukluğuna, sende gidersen, sağanak olur akarım bu şehirde, sende gidersen sararırım çocuksu düşlerimde, başlarsam içmeye sevdanı, sonuna geldiğimde sonuna gelirim gözyaşımın, lütfen sevgili sonum olma, yalancı baharlar salma içime..
Bu kadar direnmişken sevdam için vazgeçemem..
Bu denli büyük sevmişken seni, kanımı akıtırcasına, içimi kanatırcasına, her gece bir başka kabusa, bir başka ayrılığa uyurken sayıklamışken ismini hayır sevgili gidemem senden uzağa.. Hayır sevgili hiç bir yalancı bahara terk edemem seni.. Gözlerimden akan yaşların bir anlamı olmalı, gör artık anla sana olan sevdamı.. Pekala sevgili.. sen kazandın, damarlarıma işler gibi işliyorum sevdanı; bir gün seninde gideceğini bile bile geliyorum sevdana, öyle olsun sevgili, madem ki bu güne kadar hazırsın sevdama, madem ki sonuna kadar yaşamaya varsın sevdamı, öyleyse gel sevgili gir güvercin tebessümlerime, sarayım özlemlerini.. ama ne olursa olsun beni sevdiğini söyleme sev sevgili ama bir gün gideceğinin ihtimaliyle söyleme sevdiğini ve gel sar beni sımsıkı, göğüs kafesini hissedeyim göğüslerimde..
Uyuyalım.. Ölelim.. Öleyim sevgili.. ;
Gidişini göremeden öleyim sevgili..