Çığlık çığlığa da susarmış insan!

Çığlık çığlığa da susarmış insan
Şimdi öğreniyorum

Kendi kalabalığında
Kendine çarpa çarpa bile yalnız kalabilirmiş

Nefes almak değilmiş yaşamak
Soluk alınırken de ölünürmüş

Hiç bitmez denen umut
Bir mucizeyi beklerken tükenebilirmiş

Küçük kırıntılar bile doyurabilirmiş kalbi
Büyük mutluluklar gerekmezmiş mutlu olmak için
--

Yaşamak gün ışığına bağlı değilmiş her zaman
Bazen birinin gözlerindekı ışıkla da mümkünmüş