yenildim sevdana
savaş zamanlarının bencilliği var içimde.Mağlup edilmişliği kabullenmek istemiyor yüreğim.Direnişçi yanım iş başında!Sana eylem hazırlıyor her düşüncede,her düşüncede sana direniyor.
Savaş zamanlarının hırsızlığı var içimde.Kendimden seni calıyorum.Seni yani tüm servetim olan sevgimi...yıllarca biriktirdiğim herşeyi enkazımın altında koydugum yerlerde bulmaya çalışarak...çalıyorum.Savaş zamanlarının tanıdık korkusu var içimde.Bu yenilmişliği gören biri olur da sömürmeye kalkar diye korkuyorum.Kabullenemem senden baskasında esir kalmayı...dayanamaz yüreğim.Onca yorgunluğun üstümde olduğu bir anda bir baskasına direnmeye dayanamaz.Zaten sömürülecek ne kaldı geriye?içine işlediğin yüreğimi yani şehrimin kalesini atese verdin.Savunmasızca döküldü düşüncelerim.yalansız...Sakladığım ne varsa öğrendin.Kaçanları,sana ait olmayan anıları,kendini kabul ettiremediğin tüm düşünceleri kursuna dizdip ölüme mahkum ettin.Yağmalamadığın bir şey kalmadı bende, ben düşüncelerimden ibarettim,beni tükettin.savas zamanlarının unutulmayacak fotoğrafları kalacak içimde.Bu yürek elbet yeni bir şehir kuracak.belki yine mağlup olacak...belki kendi savaşının zaferini kazanacak;ama içinde hep o tanıdık yenilmişlik olacak.....