Sen
Gözyaşlarıyla büyüttüğüm hayatımı adadığım sen...
Yüreğimde alevlenen bir ateş
Kanayan vurulan bir darbe
Yaz akşamlarımda yaşadığım hâzân mevsimi.
Sen çözemediğim tek sır...

Neredesin ey!
Bilmedin mi terk ettiğin yüreğe
bir kor düşürdüğünü?
Görmedin mi geçtiğin yollarda
akan bir çift göz gazelini?

Adın ayrılık olurken;
Al kanlara boyandı tüm şehir.
Aşk indi yüzüme bir tokat misâli;
Yine de vazgeçmedim...

Sen dedim
Albümde sakladığım tek fotoğraf
Titrek ellerle yazdığım iki kelime
Boğazımda düğümlenen bir çift söz...

Bense gülüm;
Sessizliğin her demini
yine senin esâretinde yudumladım.
Izdırâbı şakaklarıma dayayıp
Damarlarımda firak kokulu kan besteledim.
Senin mermer kalbine nakış nakış işleyen
Kanadı kırık bir pervâne oldum...

Yine de sen
Hâlâ acıyı bir çengel gibi takarsın yüreğine.
Ben hâlâ beklerim seni
yüreğim fersiz kalsa bile.

VE HASRETİMİN VUSLATA DAVETİYE ÇIKARDIÄžI BİR ANDA
Yeniden bir adın ayrılık
Diğeri hasret olur.
İşte o zaman gülüm
Varlığım duygularımın ve hayâlimin mimârı sensin der
Düşerim toprağa
Bir daha kalkmamacasına...

Çöl Yağmurları

Sen dedim
Albümde sakladığım tek fotoğraf
Titrek ellerle yazdığım iki kelime
Boğazımda düğümlenen bir çift söz...

Sen,yanlızca sen,
teşekkürler.