Kalbim çarpıyor sanki göğüs kafesini kırıp çıkarcasına;
Ve damarımdaki her bir zerre kan buz tuttu.
Yüreğimi demir bir el sıkıyor...
Aklımdaki her yankılanan düşünce sensin.
Ne zaman yerine başka bir şeyler koymaya kalksam
Daha da bir yerleşiyorsun gönlümün köşesine.
Yok mu senden bir kurtuluş akçesi?
Söyle bedelini de
Ödeyeyim diyetini gönlümün;
Geri ver bana...


Ey benim kederimden beslenen sevgili!
Vallâhi merhametin yok senin...
Vallâhi yüreğinde ilâç kâbilinden şefkât kalmamış.
Yıldız yıldız parlayan gözlerin hiç mi sevgiden nasîbini almamış;
-Ki öylesine yüreğime kurşun sıkar her bir bakışı-


Çözüldü sırlı düğümü her bir kelimenin.
Bak dilimi yakıyor da her bir yâd ediş
Yol ediyor iz ediyor dudaklarımdan.
Duy nasıl söyletiyorsun!!!
Oysa ki ey vefâsız
Ey sevgisi gurûrundan ağır basmayan...
Sen... Sen beni hiç hak etmiyorsun...


Ayşegül Osmanoğlu
3 Kasım 2010 Çarşamba.