Yaramazlık yapmayı özlemiş
İki küçük çocuğun öyküsü bu aslında
Sen bir parça hüzün katıyorsun,
Ben süslüyorum kahkahalarla
Sen kafama vurup kaçıyorsun
Ben saçını çekip yakalanıyorum…

Sen hayati labirent gibi görüyorsun
Ben yönünü bulmana yardimci oluyorum.
Biz hayati istop gibi yasiyoruz aslinda
Sen topu atip renk soyluyorsun
Ben o topu tutup o rengi bulman icin cabaliyorum.
Sen renk oluyorsun
Ben ise senin fırçan...
Daracik sokaklarda saklambac oynayan
Ebe olan ve yakalanma korkusu tasiyan
Iki küçük cocugun öyküsü bu...

Ben hala kaybolan misketlerimi arıyorum
Sen kaybettiğin tokalarına ağlıyorsun
Birkaç parça gülümsemeyle mutlu olan
Bakkaldan küçük çikolatalar aşıran
Mahalledeki zillere basıp kaçan
İki küçük çocuğun öyküsü bu...

Sen barbie bebeklerine elbise dikiyorsun
Ben uzaktan kumandali arabamla oynuyorum
Cocuguz ya ikimiz de
Buyuyecegimiz gunu hayal ediyorum
Utangac bakislarlarla baslayan
Sonunda gozlerinden kalbine akacagim,
O gunun hayali ile yasiyorum...

Oyuna ve hayallere dalıp arka mahalleye kadar kaçıyoruz
Öyle kapılmışız ki farkına bile varamıyoruz
Kargaşa sesleri arasında annenin sana seslendiğini duyuyorum
Sonra alıp götürüyorlar seni,dönüp hüzünlü bir bakış atıyorsun
Misketlerimi fırlatıp sokağa arkandan bakıyorum gözlerim dolu dolu
Oyunu bölünmüş iki yaramaz çocuğun öyküsü bu...

Müthiş
Harikaaa
Bayildiiiimmmm )))

yapma ya

yaptimmm

du bi daha okuyam ben şu şiiri

Oku bakalim

Okudum yine diyorum yapma ya