|
Dostça
|
|
Yeni Üye
Çevrimdışı
BİR Sözki Taaa......
Derinden Yaralarsa Kalbini Dost Bildiğin Kişilere Anlatma Anlamaz Derdini Bir Kalem Al Eline Yaz Yazabildiğin Kadar İşte O Gerçek Dostturki Sen Yazdıkça O ağlar..... Yeni Üye
Çevrimdışı
[b]Dost sanma şanlı vaktinde dost olanı,
dost bil gamlı vaktinde elinden tutanı... (Atasözü)[/b] Yeni Üye
Çevrimdışı
menfaat yolunda başlayan yolculuk çile yokuşunda sona erermiş.
Yeni Üye
Çevrimdışı
Güneş ne denli kavurucu olsada. Bazı bedenleri dolayısı ile kalpleri ısıtmaya muktedir olamıyor. O bedenler ve kalpler ki kutupların dondurucu soğuğunu kıskandıracak ölçüde soğuk ve bir o kadar çorak. Ne ekersen ek ne kadar sularsan sula ve nedenli ihtimam gösterirsen göster kat edeceğin mesafe başladığın noktanın zerre miktarı ilerisine gitmez gidemez. Çünkü alacağın ürünün tek hammaddesi olan SEVGİ o kalplerde hayat bulmamıştır yahut hayat bulmasına sahibi tarafından izin verilmemiştir. Bu nedenledir ki onlar kendi karanlık dünyalarında açmazlar içerisinde gizemli bir geleceği yalnız ve umutsuzca yaşamaya çalışırlar.
Bir sabah uyanıp pencereden baktığında cıvıldayan kuşların o ahenkli nağmelerini ruhunun derinliklerinde duyabilmek, sokakda simit satan çocuğun sattığı bir simit neticesinde hissettiği mutluluğa ortak olabilmek, annesine sıkıca sarılan minik yavrunun yaşadığı sıcaklığı hissedebilmek ne güzeldir, ne doyumsuzdur ve ne manalıdır. Simit satmaz o çocuk, sattığı sevgidir umuttur ve sonunda mutluluktur. Ağıt değildir kuşların nağmeleri sevgiliye duyulan özlemin yakarışları yalvarışlarıdır. Notalarında sadece yine sevgi vardır. O pencereden görünen tüm dünyadır, yaşadığımız âlemin minyatürize edilmiş halidir. Dünyanın en uzak köşesinde yaşanan ruh hali vardır o çerçevede çünkü sevgi evrenseldir, her mekânda, her iklimde ve her ortamda aynı şekilde hissedilir ve yaşanır. Yağan kar tanelerine baktığımızda birbirlerine dokunmadan, yeryüzüne iniş çizgisinde birbirlerine müdahale etmeden, hepsi kendi dünyalarında etrafına rahatsızlık vermeden gitmek istedikleri, ulaşmaya çalıştıkları menzile varma cabasındalar. Birbirlerine sundukları ne büyük lüfuf, ne manalı saygı örneği, ne büyük sorumluluk duygusu. Bir kar tanesinin verdiği ders o kadar büyük ki. Belirtildiği gibi sadakat, saygı, sorumluluk, özveri. Ne kadar güzel melekeler insanın yaratılışında var olan fakat yok etmek için yarış içerisinde bulunduğumuz o Erdemli davranışlar yumağı. Kendimizi kâinatın en üst seviyesindeki varlıklar olarak niteleyen bizler, nitelenen yüreklerimize bu duyguları taşıyıp taşımadığı sorgusunu hiç yaptık mı? Tabiî ki yapmadık yapmaya cesaretimiz yok alacağımız cevabı biliyoruz da ondan. Çünkü o cevap hiçte mülevves bir yaşantı ile orantılı olmayacakta ondan. Parıltılı sahte dünyamızda kendimizi bulmayı sağlayacakta ondan. Kaf dağına yapılan yolculuklar hep yanı başında duran mutluluğu aramak için değimli? Ve kaç kişi aradığını bularak döndü bu yolculuktan. Bir çiçeğin veya bitkinin kendisi ile konuşulduğunda, sevgi sözcükleri söylendiğinde, özen gösterildiğinde, ne denli çabuk büyüdüğü, geliştiği gerçeğini sanırım bilmeyen yoktur. Çiçek güzelliğinde ve zarafetinde bir dünya sunmak o halde kendi elimizde değilmi? hiçmi birbirimize sunacağımız güzel bir söz yok. Saygı duyabileceğimiz bir dost, bir arkadaş etrafımız o kadar mı boş. Yoksa bizim yüreğimiz mi? Yeni Üye
Çevrimdışı
Dostlarınıza sahip çıkın
Dostluğa arkadaşlığa önem veren birimisiniz??İllaki dost arkadaş olduğunuzu göstermenin yolu taraf olmakmıdır??Yada en kötüsü sessiz kalmakmıdır?? Onu siz haklı gördüğünüzde savunacak ama haksız olduğunu gördüğünüzdede susmayımı tercih edeceksiniz??Eğer gerşek dostsanız dostunuzu arkadaşınızı ve en önemlisi dostluğunuzu korumak istiyorsanız bunun en iyi yolu doğru sandığınızda destek yanlış yolda gördüğünüzde uyarı vermek değilmidir?? Düşmanın kulak çekmesi ceza dostunki nasihattir!!!! Yeni Üye
Çevrimdışı
Dost
Kevser havuzuna dalanlar,Ölmezden öndün ölenler Nefsini düşman bilenler,Konar tuba dallarına Alem düşman olur ise,Beni dost'tan ırımaya Dost kanda ise ben anda,Düşmanlık arımaya Dost ehli bizim ile hem,Dost burdadır bize ne gam Yüz bin cehd ederse düşman,Dost mahfili duramaya Düşman bana nide bile,İşim gücün dost'tan yana Dost makamı can içinde,düşman eli eremeye Kime kim dost kapı aça,Düşmanı elinden kaça Yunus ağzı güher saça,Değme arif değemeye. Yunus Emre Yeni Üye
Çevrimdışı
Yürek söz vermişse
Bizde sözden dönülmez Kalp kalbe gönül vermişse Bizde sevgi inkar edilmez Bizde yürek zedelenir ama Dostluğa ve sevgiye İhanet edilmez .............. ***...***...***...***...*** Dostluk ağlamak ise Yüreğindeki acıyı paylaşmak ise Üzüldüğümde sıcak bir kucak'sa Ve dostluk için ateşe atılmak'sa Dünya durana Can bedenden Cıkana dek Dostumsun .......... ***...***...***...***...*** Bir yıldız kadar hoş Bir okadar da uzaksın Sen birileri için hayatsın hep gül mutlu ol ki O biride hayatta kalsın ... Yeni Üye
Çevrimdışı
Seni sen olduğun için sevendir
Yüreğinin sesini uzaklarda bile dinleyendir İki eli kanda olsa derdine yetişendir Varolduğunu hissetiren,kıymet bilendir Dostdur sözde değil özdedir adı... Sabun köpüğü değil, darlık anında kaybolmaz Sözünün eri güvenirliği tartışılmaz Bilirsin, çıkılan yolda yarenlikden caymaz Hayatına girdi mi kolay kolay çıkamaz Dostdur sözde değil özdedir adı... Yüreğini menfaatsiz sunar İyiliğin için sözleri acıya bular, Vakti zamanı gelir söyledikleri bir bir çıkar Yoktur senle dolan kalbinde ne fitne fucur ne de çıkar Dostdur sözde değil özdedir adı... Yangınlardaki yüreğine, varlığı ile ferahlık Mutluluklarında, üstüne dikilen saf ipekden bayramlık Bilmez ne rol ne sahtekarlık En büyük özelliği yaradılışı doğallık Dostdur sözde değil özdedir adı... Yalnızlıklar rıhtımından alıp götürür, süt beyaz yelkeniyle Uçurum kenarından çeker,adı şefkat elleriyle İyiki varsın dedirttiren, avucunda tuttuğu yüreğiyle 'Sen cansın benim dostumsun ' ağız dolusu kelimeleriyle Dostdur sözde değil özdedir adı.... Tüm Dostlarıma.... Nursen DOÄžAN Yeni Üye
Çevrimdışı
DOST MUSUN?
Dost musun? Öyleyse canın canımdır... Aynan olmalıyım... Yüzüne söyleyebilmeliyim her şeyi... Hem sakınmadan, mertçe... Hani bilirsin, esirgemem lâfımı, Ne şekil gelirse, öylece... Hazırım tüm içtenliğimle konuşmaya, ama, Seni de dupduru isterim karşımda... Dostsan, Gözlerimin içine baka baka yaka silk benden! Arkamdan şikayetlenme! Yiğit ol! Gerekirse yiğitçe azarla, çekinme! Lâf değil, icraat beklerim senden! Öyle bak ki, hislerini görebileyim... Öyle hisset ki, güvenle bakabileyim... Sevmem, ölenin ardından ağıt yakmayı! Dil dönerken söylenmeli her şey... Kulak duyarken anlatılmalı... Göz bakarken bakmalıyım sana... Can sağ iken sarılmalı... Keşkelere meydan vermemeli hayatım, Pişmanlıklarla yoğrulmamalı.... Hayır! Dirime selâm vermeyen, Ölüme de fazla yaklaşmasın! Dostsan, ölmemi bekleme! Haklıysam, yaşarken savun beni! Yaşarken yanımda ol! İnanmışsan bana, kimse çevirmesin seni yolundan! Ve inanmamışsan, sakın rol yapma! Her söylediğimi onaylaman şart değil... Her yaptığımı beğenmen de gerekmez... Dostsan, rahatça eleştir, fikrini rahatça söyle, sıkılma! Yadırgayabilirsin beni, Ve ben de seni tuhaf bulursam şaşırma... Kandırmanı aslâ kabul edemem! Her dediğini, her yaptığını hoş görürüm, ama, Beni, bana sormadan yargılama! Her yediğimiz aynı olmaz belki, Her dakikamız birlikte geçmez... Her güldüğünde gülmeyi garanti edemesem de, Ağladığında seninle birlikte oturup ağlarım... Belki her çağırdığında gelemem fakat, Derdine ortak ararsan, koşarım... Ben de herkes gibi insanım elbet, Ne göklere çıkar beni, ne de yerin dibine sok! Senin işin bu değil! Benim zaten bir yerim var herkes gibi yer ile gök arasında... Dostsan, Küçümsemeden, küfretmeden, Sevgiyle, saygıyla ve huzurla gel sokağıma... Dinlenmek istediğinde, hiç düşünme, sana özel bir limanım, ama... Yorulduğum zamanlarda, Dilediğimce sığınabilmeliyim koylarına... Seni bir çocuk kadar saf sevebilirim Ve bir deli kadar art niyetsiz... Uğruna seve seve hesabı şaşırırım... Görmezden gelebilirim yanlışlarını... Başkaları enayilik sayabilir, Başkaları akılsızlığıma yorabilir, Bunları dert bile etmem, ama, Sen, aslında aptal olmadığımı, Her an, tekrar tekrar hatırla! Ve sakın beni aptal yerine koymaya kalkışma! Seviyorsan, cimrilik etme, söyle! Muhabbeti varken, yokmuş gibi yapanla, Hiç sevmediği halde, yılışıp durana sinir olurum! Neyse, o olmalı insan... Kendisi olmaktan korkmamalı! Kendisi olmaktan kaçmamalı! Bil ki, sensin diye seni bırakmam, ama, Ben olduğum için bırakırsan beni, Yas da tutmam arkandan! Bedel mi? Ödemeyeceksen çıkma yola! İçten pazarlık edersen, ancak kendine edersin... Kendince küser barışır, kendi kendini yersin! Dostsan, mevsimince yağ... Kışsan kar ol, güzsen yağmur... Soğuğuna, sıcağına, esip savurmana itiraz etmem, Senden, ille de bahar olmanı beklemem, ama, Dayanmalısın en şiddetli fırtınalarıma... Belki de çok geldi bunca talep... Bana karşı hiçbir mecburiyetin yok, korkma... Sana fazla geldiğim ilk anda, Arkana hiç bakmadan, dönüp gidebilirsin... Geçip gidebilirsin,borçluluk hissetmeden... Mutlaka bir açıklama da beklemem senden, ama, Gitmeye davranırsam bir gün, Sen de karşımda set olma! Dost musun? Öyleyse, canın canımdır, Yoluna baş koymaya hazırım ya, Başını da yollarımda isterim, unutma! Yeni Üye
Çevrimdışı
Dostları olmalı insanın.
Teklifsiz kefili olmalı hatalarının, günahlarının yegane şahidi. Seni senden iyi bilen sana senden çok güvenen,bir sırdaş. Gözbebekleri bulutlandığında yaklaşan fırtınayı sezebilmelisin ve sen ağladığında onun gözünden gelmeli yaş....... |
|
« Önceki Konu | Sonraki Konu »
|
