Evet Henuz ßitmedi Devamını Getir
Yüregindekileri Akıt Dedin..
Gercekten Yüregimdekiler Akarmı ki ßurdaki Satırlara ..
Peki Başla Bakalım Okumaya =)
Yüregindekileri Akıt Dedin..
Gercekten Yüregimdekiler Akarmı ki ßurdaki Satırlara ..
Peki Başla Bakalım Okumaya =)
...
Sana bugüne kadar hiç bilmediğin
bir şey söyleyeceğim..
O yağmurlu gün her şeye rağmen peşinden geldim..
Tüm sokaklarda, o kalabalığın içinde seni aradım...
Son dakikalarıma kadar aramaktan vazgeçmedim...
Ama sen çoktan gitmiştin..
Bu gidişin bir daha dönüşü olmadığını o gün anladım..
O günden sonra yıllarca bu arayışım devam etti..
Eşsiz gülüşünü, sıcaklığını...
Anın kıymetini bilmek dedikleri yaşadıklarımızdı sanırım..
Sonumuzun olmayacağını ikimizinde bile bile
hayattan birkaç saniye daha çalabilme çabalarımızdı...
Hep derdin ya karanlığımla seni boğmaktan korkuyorum, ,,
seni herşeyden uzak tutuyorum..
Hiç bilmedin ki benim için asıl karanlık bilinmezliklerin
ve beni uzak tuttuklarındı..
Gerçekler ne kadar acı olabilir ve canımı acıtabilirdi ki
daha fazla?
Zamanla insan herşeye alışırmış ya..
Sensizliğe bile alıştım...
Seni düşünmek zamanla acı vermemeye başladı..
Zamanla kanayan bir yaram değil,
anlık mutluluklarım oldun..
İnsan geçen onca zamanı kısacık zaman dilimlerinde
baştan sona tekrar tekrar yaşayabilir mi?
Yaşarmış..
Yolculuklarda kulaklığımla müzik dinlerken
daldığım
uykulardan yüzümde gülümseme ile uyanışlarım oldun...
"Dilerim ki mutlu ol sevdigim ...
bir şey söyleyeceğim..
O yağmurlu gün her şeye rağmen peşinden geldim..
Tüm sokaklarda, o kalabalığın içinde seni aradım...
Son dakikalarıma kadar aramaktan vazgeçmedim...
Ama sen çoktan gitmiştin..
Bu gidişin bir daha dönüşü olmadığını o gün anladım..
O günden sonra yıllarca bu arayışım devam etti..
Eşsiz gülüşünü, sıcaklığını...
Anın kıymetini bilmek dedikleri yaşadıklarımızdı sanırım..
Sonumuzun olmayacağını ikimizinde bile bile
hayattan birkaç saniye daha çalabilme çabalarımızdı...
Hep derdin ya karanlığımla seni boğmaktan korkuyorum, ,,
seni herşeyden uzak tutuyorum..
Hiç bilmedin ki benim için asıl karanlık bilinmezliklerin
ve beni uzak tuttuklarındı..
Gerçekler ne kadar acı olabilir ve canımı acıtabilirdi ki
daha fazla?
Zamanla insan herşeye alışırmış ya..
Sensizliğe bile alıştım...
Seni düşünmek zamanla acı vermemeye başladı..
Zamanla kanayan bir yaram değil,
anlık mutluluklarım oldun..
İnsan geçen onca zamanı kısacık zaman dilimlerinde
baştan sona tekrar tekrar yaşayabilir mi?
Yaşarmış..
Yolculuklarda kulaklığımla müzik dinlerken
daldığım
uykulardan yüzümde gülümseme ile uyanışlarım oldun...
"Dilerim ki mutlu ol sevdigim ...
Ben olmasam bile hayat gülsün sana..." =)
Acıların en büyüğü, mutlulukları hatırlamaktır.
Acıların en büyüğü, mutlulukları hatırlamaktır.
