Ne kadar çabuk geldi ayrılık... Oysa daha yeni başlamıştık birbirimize ayak uydurmaya,daha doğrusu ayak uyduramamaya.. Nedensizliklerin iç çekişlerini dinlerken vedalar bozdu suskunluğumuzu.. Bana mıydı kızgınlığın yoksa kendine mi anlamadım... Kaçar gibi veda ettin...
Oysa ben seni sevmelere doyamadım!!!

Kaybediyordum kendimi. Bunun bilincinde olmaktı aşk! Bilinçli bir kayıp,kayıplı bir bilinç ve aklımı yok sayıp beynime yerleşen aşk!

Ah be adam
Ne zaman bitecek son perde
Ne zaman kuliste tebriğe soyunacağız
Ne zaman tekrar tekrar izleyip
Ne güzel oynadık ayrılığı diyeceğiz

“en neşeli kahkahanda bile bir keder gizli.” derken, işte tam da bunu anlatmaya çalışıyordum. Senin şekerle tatlandırılmış göz yaşların var. Kahkahaların en gizli ağlama biçimin aslında. Herkesten gizliyorsun acılarını. Üstelik bu gizlediğin acıların üstünü gülüşünle örtüyorsun. Sorarım şimdi sana; senin acın kaç şekerli?

Aşk, aşk diye bağırırken sana, nasılda bir fısıltı olarak kaybedildim kulağında anlamıyorum. Yalan fırtınaların en gerçek yıkılmışı olarak bırakacaksın beni biliyorum. Ben kalbinden kırıklarını toplamak için gelmişken, beni hain bir kürtajla aldırıyorsun içinden. Galiba ben bu aşkta iyi halden müebbet yedim.

[url=http://www.facebook.com/kahramantazeoglu][/url]

Ne geçmişte yaşayabiliyorum, ne de geçmiş bana bugünü yaşatıyor. İçimde hapishaneler çürüyor. Yine de kalbinde olmak her şey, kalbimde olman her şeyim… Uykuya bile senin gözlerinden dalıyorum. Bu kadar acıyı seni sevmenin ne demek olduğunu daha iyi öğrenmek için çekiyorum. Çünkü acının A’sını bilmeyen, mutluluğun M’sinden anlamaz.

Yüreğinde yangınlar tüterken bile “ben, seninim” diyemeden, gidişin gelecek aklıma ve yine “olmadı” diyeceğim. Hep kendime kızardım ya, yine kendi kendime kızacağım. “Olmayan biri için onlarca gözyaşı ve acıdan sonra sayfalarca hasretlik yakışmaz sana!” diyeceğim ve o kadar yazının arasından bir cümle sıyrılacak; “ Sen hiç benim olmadın ki…”

-Hayal kurmak camdan bir çadırın içine uzanıp gökyüzünü seyretmek gibi bir şey. Hayal ‘gerçekten’ daha güzel. Gerçekleşmeyen hayallerse kırık. En kötüsü de hangi hayal biliyor musun sevgilim? Bazı şeylerin yeniden eskisi gibi olma hayali… bir hayali daha en başında kırmak diye buna denir işte. Çünkü hiçbir şey eskisi gibi olmayacak.


yeni kitaptan...

../beni tutsa tutsa gözlerin tutar ayakta
beni yıksa yıksa gözlerin yerle bir eder
..
bir açarsın ki mutluyum
bir kaparsın ki herşey elimden gitmiş

-Bana ne kadar güvendiğini çok iyi biliyorum Prenses. Hadi tut elimden… tut ki hüznümüz ertelensin…
-Ya hüznüm sana da bulaşırsa? Belki de tek başıma söndürmeliyim yangınımı… ve sana yaklaşmamalıyım. Çünkü kendini söndüremeyen, yanındakini de yakar.

Kahraman Tazeoğlu'nun çok yakında çıkacak olan "KAYIP YÜZYILIN PRENSESİ" adlı kitabından...