‎'sevgi bir eylemse, ben eyleme geçtim...elimde pankartım, sana yürüyorum..'
Seni Seviyorum...

Ve gittin.
Sadece bitti dedin.
Fazlasına gerek yoktu zaten.
Herkes anlamak istediğini anlardı degil mi?
Ama inan hiçbir şey anlamıyorum...
...Sana lanetlermi yağdırmalıyım, yoksa yolun açık olsun mu demeliyim?
Yok bu çok fazla,dilerim Allah'tan bensiz gittiğin hiç bir yol açık olmasın.
Sensiz aldığım nefes nefes değilken,bensiz aldığın nefes nefes olmasın.
Yok bu da çok fazla.
Ben kıyamam ki sana.

../Ben kimsenin her şeyi olamıyorum
Kimse benim yalnızlığım olmuyor...

Meğer ne çok yanarmış canı insanın,
baktığı yerde göremeyince görmek istediğini...

Hop Kaptan!
Müsait bir yerde ‘ihanet’ var
Yoklamasını al içimdeki küllenen külli yalanlarının
Artık herkes yerini alsın
Mümkünse hiç kimse ayakta kalmasın
...
Hop Kaptan!
Üstü kalsın ser bela sevdasının…

../ama sen
yine de biriktir gözyaşlarını
belki bir gün
tutuşturur seni bensizlik
belki bir gün
sen de beni ağlarsın..

Sen çok şeyken bir şeyde, ben bir tek senim herkeste. Evet bende o kadar çoksun ki... o yüzden çok şeysin bir şeyde... yani bende... ama ben.. ama ben herkesin seni sevdiğimi bildiği biriyim. Yani herkese göre sen'im ben. Sen olmuşum. Ve bunu herkeste biliyor. Sense şimdi öğreniyorsun..”

Kahraman Tazeoğlu'nun bAŞKa adlı kitabından...

Kalbim kırıldı dediğimde kalbin kemiği olmaz diyen sevgili,
Aşkın iskeleti sevgi değil midir?

Bilmiyorum şimdi kimin hayatına tırnak açıyorsun,
Kiminle gamze çukurunda kadehini yudumluyorsun...
Ben geliyor muyum aklına

Git de!
Sesini çoğalt, küfrünü yinele,
Gelmeyişinin restini çek hücrelerime!
Bitti de…
Biteyim ben de!