02-07-2007, Saat: 09:31 AM <
Yeni Üye
Çevrimdışı
-
Yorumları:
5,481
-
Konuları:
444
-
Kayıt Tarihi:
Nov 2006
-
Rep Puanı:
Ne Çıkar..?
Tut ki gecenin
Alacakaranlığında düşlemişim seni.
Tut ki,rüyalarımı bölmüşsün ne çıkar?
Ne çıkar gündüzlerin selamsız aşkına,
Geceleri kefen biçsen.
Bir anlık hırsla,
Her şeyi yıkıp geçsen,ne çıkar...
Tut ki bundan böyle unutmuşum seni.
Tut ki artık çalan parçalarda ismin geçmesin.
Tut ki yazılan şiirler,seni anmasın,
Varsın eller de unuttu desin.
Ben seviyorum ya seni,
Sen sevmesen,ne çıkar...
02-07-2007, Saat: 09:32 AM <
Yeni Üye
Çevrimdışı
-
Yorumları:
5,481
-
Konuları:
444
-
Kayıt Tarihi:
Nov 2006
-
Rep Puanı:
Düşünüyorum da, dünyada büyüyen ne varsa,
Bir an tutunabiliyor yetkinlik noktasına;
Şu koca sahnede sergilenen tüm oyunlarsa,
Gizliden gizliye hep yıldızların etkisinde.
Bakıyorum da, bitkiler gibi çoğalıyor insanlar,
Aynı gökten açılıyor ya da kapanıyor yolları;
Gençlikte kabarıyor, inişe geçince sönüyorlar,
Silinmeye başlıyor akıllardan gösterişli günleri.
O görkemli gençliğin geliyor gözlerimin önüne;
Savruk zaman belki çöküşle tartışmaya girdi bile,
Gençlik gününü, karanlık geceye döndürsek mi diye.
AMA SEVGİN UÄžRUNA “ZAMAN”LA SAVAŞI SÜRDÜREN BEN,
YENİDEN AŞILIYORUM SANA, O NE GÖTÜRÜRSE SENDEN…
02-07-2007, Saat: 09:33 AM <
Yeni Üye
Çevrimdışı
-
Yorumları:
5,481
-
Konuları:
444
-
Kayıt Tarihi:
Nov 2006
-
Rep Puanı:
Uzaktasın ama değilsin aslında.
Yüreğimden kalkan kelebeklerin saçlarına konduğu an,
bizi zaman ve uzaklığın asla ayrı koyamayacağını anlamıştık
ikimizde... İki beden iki farklı yerde olsa bile, ruhların buluşmasını
ne engelleyebilir? Özgür bırak ruhunu. Gecenin karanlığını delen
beyaz bulutlara binip gelsin ve buluşsun benimle.
Sen aslında "ben" sin. Şimdi ne düşünüyorsam aynını
düşünüyorsun biliyorum. Sabah uyandığımda yanımda olmayışının
acısını daha geceden hissediyorum, uykularım kaçıyor.
Gözlerinde hüznü, gözlerinde sevinci, gözlerinde en yaramaz çocuğu
gördüğüm anlar geliyor aklıma. Sen de bak gözlerime. Orada yıllara
meydan okuyan solmamış ve asla solmayacak bir aşk var.
Senin aşkın.. Görmez misin?
Sesleri ayırt edemiyorum bu gece, ne garip...
Aklımda sadece senin söylediğin şarkılar var.
Ondan belkide ! Seni dinliyorum. Bir şarkıda ben söylemek
istiyorum seninle. Sesimizin duyulmadığı yer kalmasın istiyorum.
Avazımız çıktığı kadar bağıra bağıra söyleyelim. Şarkımız bütün
aşklara marş olsun.. Söylemez misin?
Yine bir sabaha karşı sen uyumak isteyipte uyuyamadığında,
uykulara hasretken çalacağım kapını. Tüm ışıklar sönecek,
saatlerce el ele oturup tek kelime etmeden bakışacağız.
Yok edeceğim korkularını. Bunca gün nasıl sevmişsem seni
öyle seveceğim bundan sanra da..
02-07-2007, Saat: 09:34 AM <
Yeni Üye
Çevrimdışı
-
Yorumları:
5,481
-
Konuları:
444
-
Kayıt Tarihi:
Nov 2006
-
Rep Puanı:
Seni tanımadan önce de yaşıyordum
Hayattan zevk de alıyordum.
Derin düşünceler
Kaplamamıştı beynimi
Hasret sarmamıştı benliğimi.
Gripten başka derdim
Baş ağrısından öte ağrım yoktu.
Değişti
Adım atışım
Bir çiçeğe bakışım
Sigara içişim
Ve hatta
Dumanını dışarıya verişim.
Seni tanımadan önce de yaşıyordum
Nefesinin sıcaklığı
Yoktu dünyamda
Gözlerinden çıkan kıvılcımlar
Yakmamıştı beni
Saçlarının telleri
Köprüleri kurmamıştı kalbime
Beni sendeletecek
Taşlar yoktu yolumda.
Seni tanımadan öncede yaşıyordum
O zamanlar bakışların
Eritmiyordu beni
Tebessümün
Kırmıyordu kolumu kanadımı
Bir gülden daha değerli değildin.
Ne zaman ki seni sevdim
Kapsam alanına girdim
Yıldırımlar düşmeye başladı dünyama.
Paratoneri dikmişim
Kalbimin zirvesine
Senden yana ne varsa
Çekip içine doldursa
Bazen neşe,bazen sevinç
Çoğu zamanda tasa
Sadece seni tanısam şu alemde
Seni görsem
Seni bilsem
Seni sevsem
Ve hamurum
Senin hamurunla yoğrulsa.
Seni tanımadan öncede yaşıyordum
Yaşamak buysa..
02-07-2007, Saat: 09:35 AM <
Yeni Üye
Çevrimdışı
-
Yorumları:
5,481
-
Konuları:
444
-
Kayıt Tarihi:
Nov 2006
-
Rep Puanı:
Bir tepe başında ağacım
Herşey benim yanlızlık benim
Çare benim çaresizlik benim
Dalıma konan yok meyvemi yiyen
Yok gölgem altında dinlenen
Yok beni taşlayan
Gördüğüm gündüz güneş
Gece yıldızlar ve ay
Kendime diyorum çek
Çek köklerini topraktan
Deniz görmek istiyorum
Dalgaların sesini duymak
Beni buraya atanı
Bilmek istiyorum
Özledim artık son baharı
Özledim artık kışı
Uzun uzunca uyumak istiyorum
Belki ruyamda bilmediklerimi
Görürüm diye!!
02-07-2007, Saat: 09:36 AM <
Yeni Üye
Çevrimdışı
-
Yorumları:
5,481
-
Konuları:
444
-
Kayıt Tarihi:
Nov 2006
-
Rep Puanı:
Raftan epeydir ihmal ettiğin bir kitabı çekip alırsın...
Atmaya kıyamadığın, ancak vadesini doldurmuş hallerde olduğu için dönüp bakmadığın...
Öyle zannettiğin...
Bir zamanlar elinden düşmeyen...
Ve ama şimdi günün ve gündeminin dışında kalmış...
Hafif soğuktur... Veya rutubetten...
Veya yalnızlıktan, itilmişlikten, içine büzülmüş bir utangaçlık hali...
Ellerinde tutarken ve gözlerini kapağında gezdirirken, içinde uyanan duygularda "kibir" de vardır...
Çünkü o an "geçmişi küçük gören" bir rüzgâr eser içinde...
Geçmiş... Kendi geçmişin...
Sayfalarını şöyle bir çevirmek istersin...
O da ne? Bir kurumuş çiçek düşer içinden...
Hatıran düşer...
Sen düşersin...
Yaşadığın her şey...
Raflardaki kitaplar gibidir...
Her gün bir yaprak... Aylar fasikül... Yıllar cilt...
Veya neye benzetirsen işte...
Hayat o kadar da matematiğe gelmiyor...
Öyle günler var ki; belki birkaç gün...
Ama kırk küsur cilt eder...
Veya boşa yaşanmış yıllar; incecik...
İşte hayatı...
Veya kitaplığını "yok" farzeder bazen insan...
Yorgunluktandır belki de...
Orada öylece duran...
Senden parçalar ve hatta senden ibaret...
Bıraktığın yerde...
Seni bekler...
Sadece "yok" farzedersin ama, "yok" olmazlar...
"Yok" farzettiğin sürece, görünmeyen bir yük olarak taşırsın halbuki...
Nereye gitsen seninle gelirler...
Mutlaka gelirler...
Sonra günün birinde, raftan çekip alırsın ihmal ettiğin bir kitabı...
Kendinle yüzleşirsin...
İçinden düşen kurumuş çiçek, "tükettiğin" güzelliklerden sadece biridir...
Eğilip almak istersin; parçalanır avuçlarında, zamanın koynunda kırılganlaşır hatıralar... Öylece, parça parça, düştüğü sayfaların arasına koyarsın tekrar...
O, görevini yapmış, sana seni hatırlatmıştır onca zamandan sonra...
Kibir duyguları kaçar gider, "geçmişi küçük gören" rüzgâr diner...
Becerebilirsen birkaç damla yaş...
Ve hüzün kalır...
Bıraktığın yerde..
02-07-2007, Saat: 09:37 AM <
Yeni Üye
Çevrimdışı
-
Yorumları:
5,481
-
Konuları:
444
-
Kayıt Tarihi:
Nov 2006
-
Rep Puanı:
Özledim seni...
Ayrılık yüreğimi karıncalandırıyor nicedir...
beynimi uyuşturuyor özlemin...
Çok sık birlikte olmasak bile benimle olduğunu bilmenin bunca zaman içimi
nasıl ısıttığını yeni yeni anlıyorum.
Yokluğun, hatırladıkça yüreğime saplanan bir sızı olmaktan çıkıp mütemadiyen
bir boşluğa Sabahları seni okşayarak başlamaları akşamları her işi bir
kenara koyup seninle başbaşa konuşmaları
özlüyorum; oynaşmalarımızı, yürüyüşlerimizi, sevimli haşarılığını, çocuksu
küskünlüğünü...
Nasıl da serttin başkalarına karşı beni savunurken; ve ne kadar yumuşak, bir
çift kısık gözle kendini, ellerimin okşayışına bırakırken.
Gitmeni asla istemediğim halde, buna mecbur olduğunu görmek ve sana bunları
söyleyemeden 'git artık' demek.
'Beni ne kadar çabuk unutursan, o kadar çabuk kavuşacaksın mutluluğa' demek
sana ne de zor..
Seni görmemek ve belki yıllar sonra karşılaştığımızda bana bir yabancı gibi
bakmanı istemek senden...
yeni bir sevdayı yasakladığım kalbime söz geçirmek..
02-07-2007, Saat: 09:37 AM <
Yeni Üye
Çevrimdışı
-
Yorumları:
5,481
-
Konuları:
444
-
Kayıt Tarihi:
Nov 2006
-
Rep Puanı:
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Uyanmış olmalısın.
Saçlarını tararken beni hatırladın, değil mi?
Öyleyse ayrılmadık.
Sadece özlemliyiz ve bekliyoruz.
Zamanı hatırlatan her şeyden nefret ediyorum.
Önce beklemekten.
Ömür boyunca ya bekliyor ya bekletiyor insan.
İkisi de kötü, ikisi de hazin tarafı yaşantımızın.
Bir çocuğun önce doğmasını bekliyorlar,
Sonra yürümesini, konuşmasını, büyümesini...
Zaman ilerliyor, bu defa para kazanmasını,
Kanunlara saygı göstermesini,
İnsanları sevmesini, aldanmasını, aldatmasını bekliyorlar.
Ve sonra ölümü bekleniyor insanoğlunun.
Ya o? Ya o?
İnsanlardan dostluk bekliyor, sevgilisinden sadakat,
Çocuklarından saygı ve bir parça huzur bekliyor,
Saadet bekliyor yaşamaktan.
Zaman ilerliyor, bir gün o da ölümü bekliyor artık.
Aradıklarının çoğunu bulamamış,
Beklediklerinin çoğu gelmemiş bir insan olarak
Göçüp gidiyor bu dünyadan.
İşte yaşamak maceramız bu.
Yaşarken beklemek, beklerken yaşamak
Ve yaşayıp beklerken ölmek!
Özleme bir diyeceğim yok.
O kömür kırıntıları arasında parlayan bir cam parçası.
O nefes alışı sevgimizin, kavuşmalarımızın anlamı.
O tek güzel yönü bekleyişlerimizin.
İnsanlığımız özleyişlerimizle alımlı,
Yaşantımız özlemlerle güzel.
Özlemin buruk bir tadı var, hele seni özlemenin.
Bir kokusu var bütün çiçeklere değişmem.
Bir ışığı var, bir rengi var seni özlemenin, anlatılmaz.
Verdiğin bütün acılara dayanıyorsam;
Seni özlediğim içindir.
Beklemenin korkunç zehri öldürmüyorsa beni;
Seni özlediğim içindir.
Yaşıyorsam; içimde umut varsa,
Yine seni özlediğim içindir.
Seni bunca özlemesem;
bunca sevemezdim ki!
02-07-2007, Saat: 09:39 AM <
Yeni Üye
Çevrimdışı
-
Yorumları:
5,481
-
Konuları:
444
-
Kayıt Tarihi:
Nov 2006
-
Rep Puanı:
Soğuk bir sonbahar akşamıydı. Hava kararmış, yağmur başlamıştı. Düşlerimize yağmur yağıyordu ellerimizi. Gözlerin donuk bedenin halsizdi.
Gizli bir el kalkış hazırlanan otobüse binmek için seni sürükler gibiydi. Sanki kalmak istiyordun. “baharda dönerim” demiştin hatırlıyor musun ?” Sakin beni unutma bekle.”
Ben seni unutmadım sevgili, ben seni unutmadım. Bütün kış baharda döneceğin günün hayaliyle ısındım. Minik öpücüklerle uyandırıp güneşin doğuşunu gösterecektim sana. Çiçeklerin, denizin, kumasalın, güneşin tadına birlikte varacak , gün batımlarında denizle birleşen ufuk çizgisini birlikte seyredecek, ay ışığında mutluluk şarkımızı söyleyecektik.
Yalan değil kaçamak sevdalara takıldım yokluğunda bir süre. Sana benzeyen her şeyi sevdim ben. Sevdiği her şeyde senden izler vardı. Aradığımı buldum sandım ama yanıldım , bulduğum sen değildin. Olmadık zamanlarda aklıma düştün, zamansız yaralandım. Her sabah seni bulmak için yolara düşmek geldi içimden ama gidemedim .
Yalnızlığın acısıyla gurur satın alır oldum her gece. “Gelir” dedim kendi kendime, “Söz verdi gelmesi gerek.” Bekledim.Kendimi param parça hissetim ama yine de sana kızamadım.Unuttum kötü sözlerini Unuttum kapında bekletildiğimi.Unuttum telefonlarıma cevap vermediğini, kavgalarımızı unuttum.
Bir tek seni unutmadım sevgili, bir tek seni unutamadım. Hep dönmeni bekledim. Zamanla alıştım acılara , ölüm ilanlarında kendiliğinden siline adreslere. Alıştım sevdiklerimin yokluğuna. Ama yalnızlığa alışamadım, hasrete alışamadım, sensizliğe alışamadım. Hep dönmeni bekledim.
Olamadı gülüm bir araya gelemedik. Oysa daha yolun başındaydık, tomurcuktuk daha çatlamaya hazır. Bahar gelmeden ayrıldık. Şimdi artan yalnızlığım , büyüyen yokluğu var . duvarlarda gözlerinin izi , kapı kollarında parmak izlerin saklı. Sen neredesin sevgili, varlığın nerede ?. bir mevsim döndü , sen dönmedin .
Düşlerim böyle dağınık değildi eskiden. Kara bulutlar gibi kümelenip bir yere, acılarım yüreğimde çöreklenmişti gece yarılarında. Özlemlerim hiç bu kadar olmamıştı gün ışığına. Hasret bu kadar büyümemişti. Şimdi göçebe olmuş yüreğimle her sabah yeni yolculuklara çıkıyorum. Umudun türküsünü söylüyorum öksüz bakışlarımla.....!!!
02-07-2007, Saat: 09:39 AM <
Yeni Üye
Çevrimdışı
-
Yorumları:
5,481
-
Konuları:
444
-
Kayıt Tarihi:
Nov 2006
-
Rep Puanı:
Ben Yaparım! Ya Sen?
Uzatsam elimi tutar mısın?
Yüce dağların en arkasından
Ve beni sevdiğini söyler misin?
Gecenin bir yarısı derin uykudan uyanarak
Yıllanmış bir aç karnın olsa da
Tek lokmanı paylaşır mısın, benimle seve seve?
O güzel gözlerini sırf benim için
Soldurur musun ağlayarak geceleri?
Dilin en güzel sözleriyle
Benim için de dua eder misin saatlerce?
Milyon bir ihtimal versem
Bekler misin beni umutla senelerce?
Çağırsam vaktin birinde seni
Duyup sesimi gelir misin çok uzaklardan?
Ve elimi sımsıkı tutar mısın?
Tutmanın en zor olduğu anlarda
Bir can çıkacak olsa bir bedenden
Benim için verir misin canını ellerinle?
O narin bedenini atar mısın cehenneme?
Sırf yanımda olmak için ateşte bile;
Gençliğinin baharını vaadeder misin?
Çiçekler gibi görünür müsün bana kış olsam bile?
Yıldızları seyreder misin sabaha dek?
Ben izliyorum sırf gözlerinin bir parçası diye!!!
Ben yaparım! Ya sen?
|
