Satırlarından geldim birkaç saat önce...
Uzun zamandır okumadığım ve özlediğim satırlarından.Sessizliğin fazlasıyla konuşkandı. Beni bir zamanlar anladığına inandığım satırlarından geldim
yürekli sevginden...Okudum seni hasretle ve sevgiyle..Ama ben senin artık hiç yazışmayacağımızı bilen satırlarından geldim.
[SIZE=6]Düşlerin nerede sevgili düşlerini göremediğim satırlarından geldim. Korkuların ne zaman bitecek sevgili..? Düşlerin ne zaman gün ışığına çıkacak..? Ve sen nereye yerleştirdin sana verdiğim güzel sevgimi..? Ört üstünü ne olur üşümesin ve gösterme kimseye. Özenip beğenip almaya kalkmasın. Bari sevgim sende kalsın. Çünkü ben senin artık beni istemeyen satırlarından geldim.
[/SIZE]Beni aramayan merak etmeyen ve özlemeyen satırlarından. Gülüşlerim sende kaldı demiştim doğruymuş. Seni okurken birden gülmeye başladım. Tekrardan yanıma almak istedim size ihtiyacım var dedim gelmediler. Ve ben senin gülüşlerimi alıkoyan satırlarından geldim. Görüyorsun işte sadece ben sevmemişim seni. [SIZE=5]Bana ait her bir güzellik seni seçti senin yanında kaldı.Bana sadece ben kaldım gibi. Artık biliyorum belki de seni kimsenin çözmesini ve tanımasını istemedin diye o kapalı kutu gibi kapattığın yüreğini kimse anlamasın diye bıraktın beni. Sen aşk adamısın sen her mevsim aşık olmalısın bu yüzden daha fazla yakınlaşmak adına korktun. Birine tekrardan yakın olmaktan..Bu yüzden bana bir ayrılık hediye ettin beni bana bıraktın sen sana kaldın. Ben senin sana kalan satırlarından geldim sevgili. Sadece sana ait olan satırlarından...
Biliyor musun hiçbir zaman çözmeye çalışmamıştım seni. Konuşmalarının arasına sıkıştırdığın cümleleri aldım sadece senden. Her görüşmemizde “benden yana hiçbir zaman kuşkun ve korkun olmasın” diye başlayan cümlelerini aldım.
[/SIZE]Korkuyorum derdim ama sen sürekli sana inanmamı ve güvenmemi isterdin ve biz oturup saatlerce konuşurduk özlemlerimiz üzerine. Oturup saatlerce konuşur ve gülerdik. Gülerken yüreğim kayardı sana doğru ama sende beni yalnız bırakmaz bana yüreğini açar bu küçük sevgi oyunlarına benimle beraber katılırdın. Ve bu sevda sözlerin beni öyle çok etkilerdi ki her telefonu kapatışımızda sana doyamadan sesinden uzaklaşırdım. Sen görmezdin ben yanardım.
[SIZE=6]Sen görmezdin ben hep yanardım.
[/SIZE]Her konuşmamızın bitişinde ben yüzünü çizmeye çalışır kilometreler ötesine taşırdım. Belki de sen başından beri biliyordun sevgili kısa bir zaman sonra çekip gideceğini. Benden sana inanmamı istiyordun ama biliyordun. Herkes biliyordu..arkadaşlar dostlar hayallerim umutlarım..Bir ben bilmiyordum. [SIZE=5]Dile kolaydı insanlara kolaydı sana kolaydı bir bana kolay değildi sevgili. Ben senin bütün bunları bilen ama unutan satırlarından geldim. Beni her gün biraz daha geleceğimize hazırlayan ama o gelecekten sinsice uzaklaşan satırlarından. Böylesi bir bitiş yakışmamıştı bize sana..İşte bu yüzden ben senin bu bitişe yakışmayan veda satırlarından geldim sevgili.[/SIZE]
Uzun zamandır okumadığım ve özlediğim satırlarından.Sessizliğin fazlasıyla konuşkandı. Beni bir zamanlar anladığına inandığım satırlarından geldim
yürekli sevginden...Okudum seni hasretle ve sevgiyle..Ama ben senin artık hiç yazışmayacağımızı bilen satırlarından geldim. [SIZE=6]Düşlerin nerede sevgili
düşlerini göremediğim satırlarından geldim. Korkuların ne zaman bitecek sevgili..? Düşlerin ne zaman gün ışığına çıkacak..? Ve sen nereye yerleştirdin sana verdiğim güzel sevgimi..? Ört üstünü ne olur üşümesin ve gösterme kimseye. Özenip beğenip almaya kalkmasın. Bari sevgim sende kalsın. Çünkü ben senin artık beni istemeyen satırlarından geldim.[/SIZE]Beni aramayan
merak etmeyen ve özlemeyen satırlarından. Gülüşlerim sende kaldı demiştim doğruymuş. Seni okurken birden gülmeye başladım. Tekrardan yanıma almak istedim size ihtiyacım var dedim gelmediler. Ve ben senin gülüşlerimi alıkoyan satırlarından geldim. Görüyorsun işte sadece ben sevmemişim seni. [SIZE=5]Bana ait her bir güzellik seni seçti senin yanında kaldı.Bana sadece ben kaldım gibi. Artık biliyorum belki de seni kimsenin çözmesini ve tanımasını istemedin diye o kapalı kutu gibi kapattığın yüreğini kimse anlamasın diye bıraktın beni. Sen aşk adamısın sen her mevsim aşık olmalısın bu yüzden daha fazla yakınlaşmak adına korktun. Birine tekrardan yakın olmaktan..Bu yüzden bana bir ayrılık hediye ettin beni bana bıraktın sen sana kaldın. Ben senin sana kalan satırlarından geldim sevgili. Sadece sana ait olan satırlarından... Biliyor musun
hiçbir zaman çözmeye çalışmamıştım seni. Konuşmalarının arasına sıkıştırdığın cümleleri aldım sadece senden. Her görüşmemizde “benden yana hiçbir zaman kuşkun ve korkun olmasın” diye başlayan cümlelerini aldım.[/SIZE]Korkuyorum derdim ama sen sürekli sana inanmamı ve güvenmemi isterdin ve biz oturup saatlerce konuşurduk özlemlerimiz üzerine. Oturup saatlerce konuşur ve gülerdik. Gülerken yüreğim kayardı sana doğru ama sende beni yalnız bırakmaz
bana yüreğini açar bu küçük sevgi oyunlarına benimle beraber katılırdın. Ve bu sevda sözlerin beni öyle çok etkilerdi ki her telefonu kapatışımızda sana doyamadan sesinden uzaklaşırdım. Sen görmezdin ben yanardım. [SIZE=6]Sen görmezdin
ben hep yanardım. [/SIZE]Her konuşmamızın bitişinde
ben yüzünü çizmeye çalışır kilometreler ötesine taşırdım. Belki de sen başından beri biliyordun sevgili kısa bir zaman sonra çekip gideceğini. Benden sana inanmamı istiyordun ama biliyordun. Herkes biliyordu..arkadaşlar dostlar hayallerim umutlarım..Bir ben bilmiyordum. [SIZE=5]Dile kolaydı insanlara kolaydı sana kolaydı bir bana kolay değildi sevgili. Ben senin bütün bunları bilen ama unutan satırlarından geldim. Beni her gün biraz daha geleceğimize hazırlayan ama o gelecekten sinsice uzaklaşan satırlarından. Böylesi bir bitiş yakışmamıştı bize sana..İşte bu yüzden ben senin bu bitişe yakışmayan veda satırlarından geldim sevgili.[/SIZE] 
