Durmuyor zaman ne seninle nede seniz
Akip gidiyor öyleceFarkinda olmadan .....
Dilim ne kadar dayan desede
yüregime laf geciremiyorum ....
Yoklukmudur gercekten ACI veren yoksa
yoklugun ardindaki yalnizlikmi ?
Bazen izi bilinmeyen yola cikar insan yürür A M A C I olmadan ...
kendini dinler
belkide cözemedigi
sorulara bir cevap arar ama her defasinda
YANITSIZ kalir o sorular ...
belkide insan ömrü boyunca o gizlenmis cevabi arar ama hic bulamaz iste
senin yoklugunada hic bir yanit bulamezken ....
deste deste düssen
Y Ü R E G I M E
.....
yanimda hissetsem seni sanki hic gitmemissin gibi doyasiya icime ceksem
seni .......
ama yoksun iste yoksun .... suskunluga
bürünmüs her taraf ...
sen yokken bile isliyor iste Z A M A N ...
Firari kelimeler taşıyor dilim.. Her biri bir tufandan kalma... Tüm sözlerin bitiminde yorgun bir kent gibisin karşımda. İçindeki küskün çocuk ağlamaklı. Kaçışların bundan korkuların hep kendine… Geçirilmemiş bir cinnetin habercisiyken suskunluğun. . .
Gitme. . Bir terk edişe daha dayanmaz ömrün. . .
Gitme. . Bir terk edişe daha dayanmaz ömrün. . .