Lokma lokma ver, az az tatt?r ?zg?rl??? a?l???ma. Sak?n beni doyurma. Hep demir parmakl?klar olsun; g?zlerindeki “ben”in ?n?nde kirpiklerin. Sak?n birka? damla ile kilidini a?ma. D?nyan?n en g?zel F tipinden salma beni yaln?zl??a. Mutsuzlu?a ??zme prangalar?m?. ??inde sensizlik olan her c?mlenin telaffuzundan esirge dudaklar?m?. Beni ad?ns?z b?rakma.
Az az tatt?r ?zg?rl??? tutsakl???ma. Ne bileyim hep azarla i?indeki ?eytan?; aram?za girme ihtimali do?arsa. Ya da akl?nda bir tilki varsa beni sevmene ihtilaf, tut kuyru?unda savur onu ba? a?a??ya. K?r?tan bir yosmad?r ??phe. Sen edebini koru ne olursun ??phe yolsuzuna aldanma. O ne yaparsa yaps?n, sen usunu ??phe denizinde yelkensiz, d?mensiz, bensiz b?rakma. Ey yoksul d??lerimin vars?l silueti! Hayallerimi ?ks?zl??e atma. En fazla virg?ller olsun benli c?mlelerinin kuca??nda. ?nlemlere, sorulara ve noktalara yer ay?rma. ?air der ki: “Ey sevgili! Uzatma d?nya s?rg?n?m? benim.” Ey sevilen! Sen varsan uzad?k?a uzas?n d?nya s?rg?n?m; yok, sen yoksan elimi y?z?m? s?rg?nlere bulama. Ne olursun!
Lokma lokma ver, az az tatt?r sevgini bana. Eli sava? baltal? nank?rl???m? kudurtma. K?ymet bilmez etme beni. Ne ar?a de?sin ba??m, nede yerin dibine batay?m. En g?zel ortalamalar?nda avut beni. Beni ortalarda(!) b?rakma. S?radan sevgilere gark etme. Beni herkes gibi herkes kadar sevme. Nas?l birdenbire sevdiysen beni; yine ?yle terk et g?n?n birinde terk edeceksen. Ben hi? ihtimal vermek istemiyorum ama...
Az az tatt?r mant???n? duygular?ma mesela. Ne Juliet ol mant???na kar?? sorgusuz savunmas?z teslimkar. Ne de Einstein duygular?na. ??kar art?k denklemleri y?re?imizden sevgili. Tabi ki Orhan Veli’nin b?cekleri gibi -arzu et sadece- demiyorum. Ama... ?ste ne olursun hak etti?in her ?eyi. Verdi?imle yetinme, benim istedi?im gibi sen de iste. Susma ?rne?in. Dudaklar?nla konu?masan bile g?zlerinle; olmad? y?re?inle, olmad? g?l???nle. Ne yaparsan yap ama, Ruhumu desibelsiz b?rakma...
Az az tatt?r ?zg?rl??? tutsakl???ma. Ne bileyim hep azarla i?indeki ?eytan?; aram?za girme ihtimali do?arsa. Ya da akl?nda bir tilki varsa beni sevmene ihtilaf, tut kuyru?unda savur onu ba? a?a??ya. K?r?tan bir yosmad?r ??phe. Sen edebini koru ne olursun ??phe yolsuzuna aldanma. O ne yaparsa yaps?n, sen usunu ??phe denizinde yelkensiz, d?mensiz, bensiz b?rakma. Ey yoksul d??lerimin vars?l silueti! Hayallerimi ?ks?zl??e atma. En fazla virg?ller olsun benli c?mlelerinin kuca??nda. ?nlemlere, sorulara ve noktalara yer ay?rma. ?air der ki: “Ey sevgili! Uzatma d?nya s?rg?n?m? benim.” Ey sevilen! Sen varsan uzad?k?a uzas?n d?nya s?rg?n?m; yok, sen yoksan elimi y?z?m? s?rg?nlere bulama. Ne olursun!
Lokma lokma ver, az az tatt?r sevgini bana. Eli sava? baltal? nank?rl???m? kudurtma. K?ymet bilmez etme beni. Ne ar?a de?sin ba??m, nede yerin dibine batay?m. En g?zel ortalamalar?nda avut beni. Beni ortalarda(!) b?rakma. S?radan sevgilere gark etme. Beni herkes gibi herkes kadar sevme. Nas?l birdenbire sevdiysen beni; yine ?yle terk et g?n?n birinde terk edeceksen. Ben hi? ihtimal vermek istemiyorum ama...
Az az tatt?r mant???n? duygular?ma mesela. Ne Juliet ol mant???na kar?? sorgusuz savunmas?z teslimkar. Ne de Einstein duygular?na. ??kar art?k denklemleri y?re?imizden sevgili. Tabi ki Orhan Veli’nin b?cekleri gibi -arzu et sadece- demiyorum. Ama... ?ste ne olursun hak etti?in her ?eyi. Verdi?imle yetinme, benim istedi?im gibi sen de iste. Susma ?rne?in. Dudaklar?nla konu?masan bile g?zlerinle; olmad? y?re?inle, olmad? g?l???nle. Ne yaparsan yap ama, Ruhumu desibelsiz b?rakma...