So?uktum…. K?? boyu, bit kitab?n hi? a??lmam?? sayfalar?n?n so?uklu?u kadar so?uktum. K?r?lm??t?m, yere d??en bir cam gibi. Korumas?zd?m, annesini kaybetmi? yavru ku? gibi. Yaln?zd?m, en az ??ldeki tek bir a?a? gibi yaln?zd?m. Ve ??rp?n?yordum, r?zgara kar?? koyarak her ?eye ra?men u?maya ?al??an bir ku? gibi. Ancak gidebildi?im tek nokta u?maya ba?lad???m yerdi…
Kalbime girmeden ?nce bu y?rek ne f?rt?nalar atlatm?? ne susuz ??lleri ge?mi?ti. Sen geldin ya… Bu y?rek ne b?yle bir f?rt?na g?rd?, ne de b?yle bir ??l. Benden ald???n ?ey sadece “ben”di. Varl???n?n, en az yoklu?un kadar so?uk olmas? beni daha da ?ok ?z?yordu. Yoklu?unu varl???nla birle?tirip ac?m? yok etmek i?in elimden gelen her t?rl? ?abay? g?sterdim, sana de?er verdim, ben sana kalbimi verdim!!
Senin yapt???n tek ?ey bakmakt?, ?mit vermekti. Bo? bir bak??, neler anlat?rd? bana bir bilsen! Ah bide g?ld?n m? o zaman t?m ac?lar?m? unuturdum. Sadece sana bakard?m, g?zlerimle “Seni Seviyorum” demeye ?al???rd?m. Derdim. Belki anlard?n, anlard?n ama bo? sayard?n.
A?k? A?k nedir? ?nsan?n ac? ?ekmesi midir? Mutluluk mudur? Yoksa, yoksa sadece, her ?eye ra?men beynin sadece onu d???nmesi midir? Ben diyeyim mi sana a?k?? G?zlerinde g?rd???n so?uk bak??lara ra?men, s?zlerle olmasa da g?zlerle G?T demesine ra?men onu sevmektir. Yani ben sana a??kt?m…
Sonbaharda dal?ndan kopup yere d??meye korkan bir yaprak kadar korkuyordum bana s?zlerinle git demene. ??nk? git desen k?r?lacakt?m, ?z?lecektim. Ve yine korkacakt?m senden so?umaktan.
Benim senden istedi?im mazide yar?m kalan sevgini bu sefer benimle devam ettirmendi. Olmad?. Maziye d?nemedin bir t?rl?, belki kalbin d?nmek istedi, ancak beynin buna izin vermedi. ?m?rl?k sevgimi senle payla?mak istedi?imi senin y?z?ne kar?? dile getirdim, d???n?r?m dedin, tamam dedim. D???nd?n, d???nd?n. Senden hala cevap yoktu art?k sorular?ma da yan?t alamamaya ba?lad?m. Ne oluyordu? Korkuyor muydun seni hoyrat ellerin incitece?inden? Cesaretsiz miydin o kadar a?k denen uzun yolu beraber y?r?yemeyecek kadar? Ben ba?lam??t?m o yolu y?r?meye, ?mit ediyordum ki sende bana yeti?ecektin ve beraber y?r?yecektik o yolu.
Kalbim y?prand?, yoruldu… O kadar ?ok bekledim ki seni. Sadece yoklu?unu i?imdeki ruhumla birle?tirerek beynimde yeni bir sen yaratarak yetiniyordum. Ne zaman varl???n gelecekti de , yoklu?un varl???nla b?t?nle?ecekti?
Ve bir g?n anlad?m… Art?k yoklu?una da ihtiyac?m yoktu b?ylece ruhuma da ihtiya? kalmayacakt?. ??nk? ruhum sadece yoklu?unla b?t?nle?mi? varl???n i?in d?nyadayd?. O yok olunca d?nya da kalman?n bir anlam? olmayacakt?. Peki o zaman neden ?lmeyi d???nmedim? ??nk? senden bana sadece bir ?mit kalm??t?. O ?mitle ?u an hayat?ma devam ediyorum. Ve kalbim ba?ka birine de?er vermek i?in yola ??kt?…
Kalbime girmeden ?nce bu y?rek ne f?rt?nalar atlatm?? ne susuz ??lleri ge?mi?ti. Sen geldin ya… Bu y?rek ne b?yle bir f?rt?na g?rd?, ne de b?yle bir ??l. Benden ald???n ?ey sadece “ben”di. Varl???n?n, en az yoklu?un kadar so?uk olmas? beni daha da ?ok ?z?yordu. Yoklu?unu varl???nla birle?tirip ac?m? yok etmek i?in elimden gelen her t?rl? ?abay? g?sterdim, sana de?er verdim, ben sana kalbimi verdim!!
Senin yapt???n tek ?ey bakmakt?, ?mit vermekti. Bo? bir bak??, neler anlat?rd? bana bir bilsen! Ah bide g?ld?n m? o zaman t?m ac?lar?m? unuturdum. Sadece sana bakard?m, g?zlerimle “Seni Seviyorum” demeye ?al???rd?m. Derdim. Belki anlard?n, anlard?n ama bo? sayard?n.
A?k? A?k nedir? ?nsan?n ac? ?ekmesi midir? Mutluluk mudur? Yoksa, yoksa sadece, her ?eye ra?men beynin sadece onu d???nmesi midir? Ben diyeyim mi sana a?k?? G?zlerinde g?rd???n so?uk bak??lara ra?men, s?zlerle olmasa da g?zlerle G?T demesine ra?men onu sevmektir. Yani ben sana a??kt?m…
Sonbaharda dal?ndan kopup yere d??meye korkan bir yaprak kadar korkuyordum bana s?zlerinle git demene. ??nk? git desen k?r?lacakt?m, ?z?lecektim. Ve yine korkacakt?m senden so?umaktan.
Benim senden istedi?im mazide yar?m kalan sevgini bu sefer benimle devam ettirmendi. Olmad?. Maziye d?nemedin bir t?rl?, belki kalbin d?nmek istedi, ancak beynin buna izin vermedi. ?m?rl?k sevgimi senle payla?mak istedi?imi senin y?z?ne kar?? dile getirdim, d???n?r?m dedin, tamam dedim. D???nd?n, d???nd?n. Senden hala cevap yoktu art?k sorular?ma da yan?t alamamaya ba?lad?m. Ne oluyordu? Korkuyor muydun seni hoyrat ellerin incitece?inden? Cesaretsiz miydin o kadar a?k denen uzun yolu beraber y?r?yemeyecek kadar? Ben ba?lam??t?m o yolu y?r?meye, ?mit ediyordum ki sende bana yeti?ecektin ve beraber y?r?yecektik o yolu.
Kalbim y?prand?, yoruldu… O kadar ?ok bekledim ki seni. Sadece yoklu?unu i?imdeki ruhumla birle?tirerek beynimde yeni bir sen yaratarak yetiniyordum. Ne zaman varl???n gelecekti de , yoklu?un varl???nla b?t?nle?ecekti?
Ve bir g?n anlad?m… Art?k yoklu?una da ihtiyac?m yoktu b?ylece ruhuma da ihtiya? kalmayacakt?. ??nk? ruhum sadece yoklu?unla b?t?nle?mi? varl???n i?in d?nyadayd?. O yok olunca d?nya da kalman?n bir anlam? olmayacakt?. Peki o zaman neden ?lmeyi d???nmedim? ??nk? senden bana sadece bir ?mit kalm??t?. O ?mitle ?u an hayat?ma devam ediyorum. Ve kalbim ba?ka birine de?er vermek i?in yola ??kt?…
