Biri var karsimda sessiz sakin ve bir o kadar da aglamakli
Gözleri bir eser, yüregi bir altindan daha kiymetli
Mutluluk derlermis adina, o mutlulugun tek varisi,
Sözcükler onunla güzellesir, cümleler onunla dize gelir
Gözlerindeki yaslar mutlugun tek ifadesi...
O da sevgiyi hakkedenlerden, yüregiyle sevenlerden,
Sorgusuz, sualsiz,ve tipki benim düsündügüm gibi;
Ve Kapimi actim ona, onun gibi olmak vardi,
Acaba Mutlulugundan bir parca da bana verir miydi?
Beklemek cözüm degildi söylemeliydim...
Kapımı actım ona, biraz ağlamaklı, biraz buğulu bir sesle,
''Hosgeldin sevgili''. ''Hosgeldin gönlümün sarayına'' dedim.
Seninle olabilmek için, sana dokunabilmek için,
Gönlümdeki tüm duyguları fethettim...
Ya sen mutluluk iksirinden bir yudumda bana verebilir misin?
Basını omuzuma yaslayıp, seni her gece uykunu bölen kabuslara inat bana sarilip aglar misin?
Bende aglayacagim seninle.'dedim'.
Bir an duraksadi gözlerime bakti; sustu tek kelime söylemedi,
Ve aski o an nasil yasanacagini anlatti bana sessizce...
Heyecan,korku, umut ve sevgi hepsini bir arada yasiyordum.
Mutluluk karsimdaydi, hic hazirlikli degildim ona karsi...
Ona verecegim güzel duygularim yoktu,
Gülmeyi coktan unutmustum, sevincimi gözyaslarimla özdeslestirmek istedim.
O gelmeden önce; ondan önce yasadiklarimi karanlik bir odaya saklayip, üzerine kilitlemistim...(Ve bunu o asla bilmeyecekti)
Sevilmek ne tuhaf bir duygu; mutluluk aniden kapimi calmis,
Gözlerimin icine bakmis ve sessiz sessiz aski bana anlatmis.
Rüyada miydim yoksa, gercekten o mutluluk muydu?
Aciya, yalnizliga o kadar sürüklenmisim ki mutlulugu bile unutmusum...
O gece hic uyumamistim, onu düsünerek geceme renk katmak istedim biraz...
Ben mutlulugu düsünüyordum, ve arka odaya sakladigim aci, yalnizlik coktan sesini kesmisti, onlar yoktu artik hayatimda...
Gecem ilk defa onunla güzellesti, iki yanagimda bulunan gamzelerin oldugunu farkettim aynaya bakinca,
O sadece mutluluk degildi, güzellikti, umuttu ve hayatti...
Yasanilan tek gecelik aski anlatmayacaktim, o gözlerdeki ifadeyi nasil anlatabilirdi insan?
Suskun kalmaliydi o gece orda kalacakti...
Ve her gün farkli yasanacakti...
Ondaki Mutluluk zincirine her gün baska bir dügüm atilacak
Ve Her günümün farkli güzellikleri olacakti...
Onun adi hem bahar hem sonbahar olacakti.
Hayatim onunla anlam kazanacak ve onunla bir kat daha anlamdirilacakti.
Sevecektim onu sevilmeyi ögretecekti bana,
Aglamayi, gülmeyi,belkide herseyi,
Hayati...
