BU SON GİDİŞİM..
Elimde kalemim, sevdalı yüreğimle
Ardımda sensizliğin gözyaşları akıyordu
Ve sen aldırmıyordun, öyle sessiz, öyle nefessizdin
Gözyaşları nedir bilir misin?
Gidiyorum…
Tatlı bir hüzün sarmıştı bedenimi
Ama içimde ayrılığı pahalı bir sancı yapan sen vardın
Ve acı bir gülümseme vardı gül yüzünde
Ağlamak istiyordum sensizliğe ve gidişime…
Gidiyorum…
Son bir defa bakıyordum gözlerine
Ayrılığı taşıyamamanın acizliği ve mülteciliği vardı içimde
Acı bir ayrılık şarkısı mırıldanıyordu yüreğim kendi içinde
Küllenen acılarımı ve korlaşan sevdamı savuruyordu sessizce
Ve susmuyordu içimdeki ayrılık şarkısı
Kapanmıyordu bu senle başlayan sensiz ayrılık defteri
Çaresiz ağlıyordum…
Ve dönüşü olmayan bir gidiş vardı bu seferde
Yalnızlık hiç bu kadar yakın olamamıştı bana
Yüreğim hiç bu kadar derinden sızlamamıştı yokluğuna
Ve şimdi özlüyorum seni ve seninle geçen günlerimi
Hele de “ EFENDİM ” diyişleri nede çok özlüyorum
Ve ben gidiyorum işte
Söylesene göz bebeğim kavuşmamız bir da ha ki bahara mı?
İstesem de gelemem artık gece gözlüm
Çünkü sonlar paylaşılmaz diyen sendim
Bende şimdi bu asi sevdanın son karesindeyim
Ram ah kaldı bu gidişimin sonsuz bitişine
