K?z?n? d?nyaya getirdikten sonra ?ok sevmi?ti, hemde u?runda ?lecek kadar ?ok... Ama hep eziklikle, utan?la, korkuyla, cinnetle sevmi?ti… Hep "Ya" diye kayg?lar ta??yarak i?inden ve o “Ya” lar? d???nd?k?e kan? ?ekilirdi damarlar?ndan Kezban’?n.
?lmeyi ?ok?a ge?irmi?ti i?inden, oysa bir u?urum kenar?ndan kendini bo?lu?a b?rakacak kadar ?ok seviyordu hayat?, kocas?n? ve k?z?n?. Ama kahrolas? yerde ???ne de ya?am haram k?l?nm??t?.
Kulaklar?nda bir ses “?lmelisin, ?lmelisin!” diyordu. . “Hadi be k?z?m sende,” “?ocu?un, e?in dururken hayata k?smek, ?lmek mi olur?”
Nas?l ?ls?n? Ya?amak g?zel, ya?amak kutsal. Kafas?nda sorular dola??yor: “Kad?n?n yazg?s? m? bu? Yoksa geri kalm?? ?lkelerin sorunu mu?” diye.
?lk ?nce ??z?mlerin i?inde oldu?unu, hayat?n i?ren?liklerine dayanmas?, b?t?n g?c?yle kar?? koymas?, bunu kabul etmesi, bu yola inanmas?, dayanmas? ve kendini geli?tirmesi, a?mas? gerekiyordu.
Sadece bunun i?in dua ediyordu. ?l?m? son ?are olarak g?rmek de?il, bu g?c? ya?amak istiyordu. Korkular?n?n ?rd??? setleri devirmek, y?kmak, bu k?hne t?releri devirmek, belki de kendisi ve ba?kalar? i?in bir devrim olacakt?. Yapayaln?z olsa bile, bunun tek ??k?? yolu , bunun tek umut ????? yine i?indeki kendinde oldu?una inand?r?yordu kendisini. Bu y?zdendir ki dayan?lmas? g?? bir hayata dayan?yordu kezban.
Hay?ller kuruyor kezban. Bir k???k ev, sevdi?i bir e?, etraf?nda dola?an ?ocuklar, herkesin herkese insanca bakt???, kad?nlar?n a?a??lanmad??? bir ?evre’’... Uyuya kal?yor Kezban. Dudaklar?nda say?klamalar...
Kocas?n?n o insan y?z?ne bakarken her g?n utan?tan biraz daha kahroluyordu. Oysa kocas? anlay??l?, insanc?l bir adamd?, sokakta kar??la?t??? herkes y?z?n? ?eviriyordu, y?z?ne s?ylemeseler bile, arkas?ndan ona pezevenk, pi? babas? demelerine bile ald?rm?yordu. Namusunu temizlemesi i?in yap?lan t?m bask?lara kar?? ??k?p direniyordu. “e?imin ve o g?nahs?z yavrunun su?u nedirki ?ld?reyim, as?l su?lular? neden g?rm?yor sunuz?” deyip t?m ?evresini ret ediyordu. Hem bu gerici mant?k inand??? de?erlerle ve d?nya g?r???yle de ?at???yordu...
B?t?n ?evre “namusunu temizlemezsen senin buralarda ya?ama ?ans?n ve hakk?n yok, kimsenin y?z?ne bakamazs?n “ diye a??k a??k tehtit ediyorlard?. Ama o k?hnemi? t?relere kar?? ??k?yordu ve geri zihniyetli tehtitlere ald?rm?yordu...
Kocas? ?o?u zaman ?ekti?i ac?lar? bildi?i i?in Kezban’a, “Hi? kimse seninde, k?z?n?n da k?l?na bile dokunamaz, dokunana d?nyay? dar ederim’ biraz daha sab?r’’ diyordu. ”Karkolda g?zalt? s?rem bitince, in?aatlarda ?al???p biraz para biriktirdikten sonra ?ekip gidece?iz ?stanbul’a. Orada kimsenin bizi tan?mad???, rahats?z etmiyece?i bir yere yerle?iriz...” deyip teselli ediyordu Kezban’?...
Kocas? ??retmendi 1980 li y?llarda kat?ld??? bir y?r?y???n tertipleyicisi olarak ihbar ?zerine yakalanp i?eri at?lm??t?. Bunu f?rsat bilen kar?? g?r??teki d??manlar? gece evine girip Kezban’?n ?rz?na ge?ip ka?m??lard?. Kezban e?inin ve ailesinin onurunu ve namusunu d???nerek bu olay? s?r gibi saklam??t?. Nihayet alt? ayl?k hamile oldu?u anla??l?nca saklamas? olanaks?zla?m??t?. Sonunda ?areyi ailesine a??lmakta bulmu?tu. Ailesi do?an ?ocu?unu bo?mas? i?in yapt??? b?t?n bask?lar? can? pahas?na ret etmi?, kar?? koymu?tu.
Kocas? hapisten ??kt???nda ise Kezban’?n ?rz?na ge?enler k?y? terkedip, izini kaybettirmi?lerdi. K?hnemi? t?relere g?re sanki su?lu oymu? gibi b?t?n akrabalar?, Kezban? ve k?z?n? ?ld?rmesini istiyorlard? kocas?ndan.. Zaten t?relere g?re do?al olan? da buydu. Yoksa kimsenin y?z?ne bakamazlard?...
Ac?larla ge?en her g?n biraz daha ac? veriyordu. ??ken karanl?klar umudunu, ge?en her g?n hayallerini, hayat?n? ?ekip g?t?r?yordu Kezban’?n... Karanl?klardan hep korkard? Kezban, kocas? ne kadar kar?? ??karsa ??ks?n, k?z?yla birlikte ?ld?receklerinin korkusunu hep ya??yordu. En ?ok da k?z?n?n ?ld?r?lece?ine yan?yordu y?re?i....
“Ah zavall? yavrum” diyordu. “Bilir mi sorsam, sormad???m sorular?n cevab?n?? Konu?sam anlar m? dilimden? Konu?madan, y?z?me bak?p susar m? ?ylece. Bilir mi neden bu kadar korktu?umu?. ??imdeki korkun? ac?y?, g?zlerimdeki u?urumu, katran karas? geceleri. Anlar m? g?zlerimdeki h?zn?, kendime bile kapatt???m duygular?m?…”
Kezban i?in umut ve sevgi uzaklarda bir nokta bile de?ildi art?k. D?nyalar de?ildi istedi?i, can bulacak kadar bir destekti.... ?zlem, sevgi, ?evkat, anlay?? g?sterecek ve i?inde bar?nabilece?i, herkesin y?z?ne utan?la bakmad??? bir yerdi...
Durmadan bir nehir ak?yordu d??lerinde Kezban’?n, d??lerinin i?inde y?re?ine ak?yordu sanki ac? olup. Al?p g?t?r?yordu ?mr?n? seller gibi her defas?nda... Iss?zd?, ?a?k?nd?, ?aresizdi, yapayaln?z ve tek ba??nayd? Kezban d??lerinde… Kim koymu?tu bu t?releri, kad?nlar?n lanet yazg?s? m?yd? b?t?n bunlar?... B?t?n bunlara bir cevap ar?yordu ama bulam?yordu...
Ne zaman dal?p gitse bo?az? d???mlenir, tuzlan?rd? kirpikleri. Bir y?ld?z?n izd???m? sar?l?rd? geceye, ?a?layanlar?n sesleri duyulurdu uzaktan ve bir ?oban?n kaval? vururdu kulaklar?na. ??i ac?rd? her defas?nda ne zaman o kahrolas? lanet geceyi an?msasa . Ne zaman an?msasa ?aresizli?in nefesi ???t?rd? i?ini, h?zne yaz?lm?? bir ?iirin dizeleri gibi ac? solurdu hep.
Yorgun d??t??? zamanlar olmu?tu elbet, hep direnmi?ti ayakta kalmas? i?in ama ?imdi ?yle miydi? Bir yanda k?z?, di?er yanda kocas?. B?t?n bu olanlara kar?? g?c? t?keniyordu art?k. Kaybolan zamanlar yitik umutlar hi? gelir miydi geri?
“?lk bahar?n k?sa ?m?rl? ?i?e?i olsayd?, bir sonraki bahara yine gelirim der avuturdu y?re?ini. ?nsan gitti mi bir daha gelmez. “ diyordu kendi kendine...
G?ne?li bir bahar g?n?yd?, onlarda ba?ka aileler gibi k?rlara, nehir k?y?s?na ??km??lard?, kuzular meliyor, ?ocuklar ordan oraya ko?up oyun oynuyordu. Her yere ya?murun ve topra??n taze kokusu sinmi?ti. Ne zamand? s?cakl???n?, ?efkatini ?zlemi?ti g?ne?in. G?ky?z? ?ylesine mavi, ?ylesine duru, ?ylesine s?n?rs?zd?ki, Yine de y?re?indeki ac?y? haifletmiyordu b?t?n bu g?zellikler....
?evre hep rengarenk ?i?eklerle, ?imlerle, yabani bitkilerle s?sl?yd?. Ku?lar c?v?l c?v?ld?. ?i?ekler a??yor, bahar?n serin ve temiz havas? mis gibi kokuyordu… R?zgarda tiril tirildi yapraklar? g?llerin, ?i?ek a?t?klar? k???k tepede el ediyorlard? sanki onlara … Kezban bir g?l kopar?p k?z?n?n sa?lar?na takt?. Bir k?z?na bakt?, bir g?le, bir de ?a?layarak ak?p giden suya….
Sa?lar?na takt??? beyaz g?l o kadar yak??m??t? ki y?z?n?n masumlu?una k?z?n?n.
K?z?, d?nyan?n b?t?n k?t?l?klerinden uzak, her ?eyden habersiz saf saf g?l?ms?yordu. “Ah bir bilse, bir bilse hangi ac?lar?n annesinin ba?r?n? de?ti?ini. Ac?larla ge?en her g?n?n neler kopar?p g?t?rd???n? ?mr?nden...” diye s?yleniyordu kendi kendine Kezban...
K?z?na, “ah g?zleri harelim sen bu ac?lar? bilmezsin, hen?z ?ok k???ks?n, diyordu. “Bilmezsin nas?l olur, bir davan?n hem ma?duru, hem su?lusu, hem sorumlusu oldu?umuzu. Ah g?zleri harelim bizim i?in ya?amak, bu k?t?l?klerle, yanl??larla dolu d?nyada zaten ?l?m demektir, ?l?mse r?zg?r olmak demektir bizim i?in. Sen hen?z bilmezsin ?l?m?, bilmezsin ?l?m? bir r?zg?r gibi i?lemenin ne demek oldu?unu…. Ah g?zleri harelim, boynu b?k???m, onca a??r y?k verilmi? ki s?rt?m?za. Sen ta??yamam??s?n da, ben ta??r?m, sanm??t?m. ”
T?m ac?lar?n ve ?z?nt?lerin ?stesinden gelebilece?ini sanm??t? bir zamanlar fakat bu g?c?n? kaybettini anl?yordu yava? yava?.
Kezban hayat? boyunca hayk?rmak istedi?i fakat hayk?ramad??? her?eyi hayk?rmak, d??ar? atmak istiyordu. Y?llarca i?ine at?p saklad?klar? dayan?lmaz korkun? bir yara olu?turmu?tu onda. Y?ksek bir yere ??k?p avaz? ??kt??? kadar hayk?rmak, i?indeki yaralar? de?ip ??karmak , bo?altmak istiyordu. Hayata, tanr?ya, t?relere, k?t?l?klere, suskulara her ?eye isyan etmek istiyordu.
"Herkes bu kad?n akl?n? yitirmi? desin, ard?mdan k?f?r etsin" diyordu, kimin ne d???nd??? pek umurunda de?ildi.
K?z?na bakt? g?zleri dolu dolu. “Bu kahrolas? i?ren? zamanda, kimbilir ba??na neler neler gelecekti, ne ac?lar ?ekecekti bu saf haliyle...”
Sonra g?ne? ???klar?n? serpmeye ba?larken yery?z?ne, uzaklara ak?p giden nehire bakt?... Orada canl?l???, ba?kald?rm??l???, isyan?, hasreti g?rd?... Kavu?mak istedi bir an ?nce, sar?lmak istedi nehire... Koynuna girmek istedi bir sevgili gibi... Sevi?mek istedi nehirle... ?nsan?n ula?amayaca?? bir yer d??l?yordu, kavu?mak istiyordu bir an ?nce d??ledi?i o yere... Sonra bir hikaye tak?l?p kald? usuna. K?z?na anlatt? titreyen dudaklarla...
“Ate? bir g?n suyu g?rm??..y?ce da?lar?n ard?nda..sevdalanm?? onun deli dalgalar?na, h?r??n,h?r??n kayalara vuru?una...Y?re?indeki durulu?u demi? ki suya; gel "Sevdal?m ol" hayat?ma anlam veren, mucizem ol... Su dayanamam?? ate?in g?zlerindeki s?cakl??a,"Al " demi?.."Y?re?im" sana arma?an.. Sar?lm??lar ate?le su birbirlerine s?k?ca.. Kopmamacas?na.. zamanla Su; buhar olmaya, ate? k?l olmaya ba?lam?? ... Ya kendisi yok olacakm??, ya A?k?..!
Ba?tan al?nlar?na yaz?lm?? olan kaderide, y?re?indeki kederide al?p gitmi?, uzak diyarlara su... Ate? k?zm??, yakm?? ormanlar?.. Aram?? suyu diyarlar boyu... Geceler boyu...
G?n gelmi? suya varm?? yolu... Bakm??, o duru g?zlerine suyun... Biraz k?rg?n... biraz h?r??n... Ve o an anlam?? a?k?n bazen gitmek oldu?unu.. Ama gitmenin, yitirmek olmad???n?.. Ate? durmu?, susmu? ?ylece.. S?nm?? a?k?yla....
??te o zamandan beridirki; ate? sudan, su ate?den ka?ar olmu?... Ate?in y?re?ini sadece Su...Suyun y?re?ini sadece ate? al?r olmu?..”
Hikaye bitti?inde k?z?n? al?p yan?na yava??a y?r?d? nehire do?ru. Kocas? kitap okumaya dalm??t?. Hi? kimse farketmedi, hi? kimse g?rmedi onlar?… Usul usul y?r?y?p da?lardan s?z?l?p gelen o ak?nt?n?n k?y?s?nda durdular. ??ini kemiren ac?dan ve i?ine d??t??? bu bo?luktan kurtulmas? i?in tek ??kar yol bu nehre atlamakt? belki de. Ama hangi cesaretle. Bir an i?in d???nd?, y?zme bilmiyordu. Ka? gen? k?z, ka? yeni gelin atlay?p bo?ulmu?tu bu nehirde y?llar y?l?… Ka? g?zya?? efsanesi dinlemi?ti nehirde bo?ulanlarla ilgili… Buralarda, ba?lamadan biten bir masald? sanki hayat...
Bu d?nyada her ?eyin ?l?ml? oldu?unu biliyordu da Kezban,?l?m?n ne oldu?unu bilmiyordu.
..../ Y?zme bilmiyordu Kezban, kimse ??retmemi?ti, akarsulardan hep korkard?… Ne zaman nehrin k?y?s?na gelse hep bo?ulaca??n? san?r ?rperir, geri ?ekilirdi..…
Durup y?re?ini dinledi Kezban. Sanki akan nehirdi y?re?i. Bazen g?r?l g?r?l, bazen sessiz ve derinden akt???n? hissetti y?re?inin. Akan nehiri y?re?inde, y?re?ini o g?mb?r g?mb?r akan nehirde buldu....
Y?z?ne bakt? son kez k?z?n?n, ?ylesine saf, ?ylesine masumdu ki y?z?, d?nyan?n t?m k?t?l?klerinden habersizdi... Sicim gibi ya?lar s?z?ld? g?zlerinden biribiri ard?na. Ne ?ok ac?y?, sevinci, h?zn?, korkuyu biraraya biriktirmi?ti, birarada tutmu?tu y?llar y?l?.
Sar?ld? k?z?na s?k?ca ve son kez ho??akal?n dedi y?ld?zlara, aya, g?ne?e. B?t?n d??leri sahipsizdi art?k... Darmada??n y?re?ini toplad?... Arkas?na bile bakmadan ac?lar?n? s?rtlay?p kapad? g?zlerini... Ve k?z?n?n da elini tutarak kendini b?rakt? ak?nt?ya… BR>
G?n gelir herkes ?l?r, hayat biter, ya?am sona erer. Ya?ad?klar?n? da al?r yan?na kimi insan giderken. Elveda derken d?nyaya.
T?m ?abalar?na ra?men yenilmi?ti i?te hayata ve insanlara.
Nehrin azg?n dalgalar? biribirine sar?l? ana k?z? birlikte s?r?kleyerek al?p g?t?r?yordu... Ak?nt? zorluydu. Sadece ak?nt?ya kap?lan beyaz g?l?n ???l??? duyuluyordu k?y?da. Kezban’?n, k?z?n?n sa?lar?na takt??? beyaz g?l’?n ???l???... Dalga dalga yay?l?yordu g?l?n ???l???, ate?le su aras?nda... “Susturun ?u ???l???” diye inliyordu bozk?rda r?zgar...
Belki de o g?zelim anneyle can yolda?? k?z?n?, ak?nt?n?n k?y?lar?na atmas? ?ok s?rmeyecekti. O d??ledikleri e?siz adaya g?t?r?p b?rakacakt? onlar?...
Kocas? bir ?ey yapamaman?n ?aresizli?iyle kahroldu, k?y?da arkalar?ndan sadece bakakalm??t?... Kezban kocas?n?n umutsuz ?a?r?lar?n? duymad? bile...
” Kezban! Kezban! “ Ama i? i?ten ge?mi?ti art?k.
Kar?s? ile k?z?n?n yard?m?na ko?may? istiyordu ama elleri, kollar? ba?l?yd? kocas?n?n. Nehire atlamas? onunda ?l?m?, yok olmas? demekti. Hem atlasa bile onlara yeti?ebilmesi olanaks?zd?, suyun k?y?s?na geldi?inde epey uzakla?m??lard? onlar...
Ana k?z k?y?daki umutsuz ?a?r?lar? duymad?lar belki de. Dalgalar?n sallant?s?na kapt?rm??lard? kendilerini. Kollar?n? k?z?n?n boynuna dolam??, sa?lar? g?zlerine yap??m??t? Kezban’?n... Ak?nt?ya kap?lm?? gidiyorlard?...
‘’Kezban! Kezban! Geri d?n!’’ ‘’Geri d?n Kezban n’olur !’’ Kulak verseydi, belki de kocas?n?n ve k?y?dakilerin sesini son kez duyabilirdi. Ama uzaklardayd? art?k. Dalgalar?n ??r?lt?s? aras?nda sular?n bo?uk ezgisini dinliyordu...
K?rg?n y?reklerin derinlerinden gelen t?rk?ler gibiydi bu ezgi...
Bahard? ?i?ekler a??yordu k?rlarda, topraktan otlar f??k?r?yordu delicesine... Dalgalar azg?nla??yordu git gide... Daha h?zl? akmak, insan?n olmad??? bir adaya ula?t?rmak istiyordu onlar?... Akt?, ?ss?z ormanlar, boy boy a?a?lar aras?ndan, y?llard?r biriktirdi?i ac?lar?, hasreti pe?inde s?r?kleyerek, akt? ba?kald?r?rcas?na...
Kezban’n?n g?zya?lar? ufac?k damlalard?, akt?k?a sel oldu, nehir oldu, deniz oldu, okyanus oldu. Kaplad? yery?z?n?, ya?am? sorgulad? dalgalarla oynarken... Ya?am gizlenmi? ac?lar m?d?r diye sordu y?re?indeki ???l??a? Sordu kahrolas? t?re koyucular?na? Cevap alamad?...
K?y?dakiler art?k yaln?zca bir leke se?ebiliyorlard?... O da yanak yana?a vermi? suda s?r?klenen anne ile k?z?n?n ba??yd? bu. Sonra dalgalar?n ?alkant?s? aras?nda bu leke de se?ilmez oldu. Biribirine sar?l? vaziyetde giden ana k?z, tatl? bir uyu?ukluk i?erisindeydiler. T?pk? uykulu gibi. Su, yanaklar?nda ??r?ld?yordu...
G?zlerini yummu?tu ana k?z. T?y gibi hafiftiler. Bir daha hi? ayr?lmayacaklard?. Anne k?z birlikte d??lerdeki gibi alm?? ba?lar?n? gidiyorlard?.
El ele birbirine sar?larak atlam??lard? nehrin ??lg?n sular?na, birbirini hi?bir zaman b?rakmayacaklard? art?k. Beraber gideceklerdi gidecekleri yere. Her ?ey, cennet ve cehennem aras?nda birbirine tutunmak gibiydi..
Birlikte y?zd?ler, y?zd?ler. Nehrin ezgili sular? kulaklar?na tatl? bir ninni f?s?ld?yordu.
O g?zel su, b?y?k nehrin ak?nt?s? boyunca gen? k?zlar?n, gelinlerin, annelerle ?ocuklar?n hep i? i?e, can cana oldu?u b?y?l? bir adaya s?r?kl?yordu onlar?...
?i?e?e duran dallar?nda umut tazeliyordu yine elma a?a?lar?, her bahar oldu?u gibi…
uzun ama etkili sanki g?zel bir hayat hikayesi..ders.
?lmeyi ?ok?a ge?irmi?ti i?inden, oysa bir u?urum kenar?ndan kendini bo?lu?a b?rakacak kadar ?ok seviyordu hayat?, kocas?n? ve k?z?n?. Ama kahrolas? yerde ???ne de ya?am haram k?l?nm??t?.
Kulaklar?nda bir ses “?lmelisin, ?lmelisin!” diyordu. . “Hadi be k?z?m sende,” “?ocu?un, e?in dururken hayata k?smek, ?lmek mi olur?”
Nas?l ?ls?n? Ya?amak g?zel, ya?amak kutsal. Kafas?nda sorular dola??yor: “Kad?n?n yazg?s? m? bu? Yoksa geri kalm?? ?lkelerin sorunu mu?” diye.
?lk ?nce ??z?mlerin i?inde oldu?unu, hayat?n i?ren?liklerine dayanmas?, b?t?n g?c?yle kar?? koymas?, bunu kabul etmesi, bu yola inanmas?, dayanmas? ve kendini geli?tirmesi, a?mas? gerekiyordu.
Sadece bunun i?in dua ediyordu. ?l?m? son ?are olarak g?rmek de?il, bu g?c? ya?amak istiyordu. Korkular?n?n ?rd??? setleri devirmek, y?kmak, bu k?hne t?releri devirmek, belki de kendisi ve ba?kalar? i?in bir devrim olacakt?. Yapayaln?z olsa bile, bunun tek ??k?? yolu , bunun tek umut ????? yine i?indeki kendinde oldu?una inand?r?yordu kendisini. Bu y?zdendir ki dayan?lmas? g?? bir hayata dayan?yordu kezban.
Hay?ller kuruyor kezban. Bir k???k ev, sevdi?i bir e?, etraf?nda dola?an ?ocuklar, herkesin herkese insanca bakt???, kad?nlar?n a?a??lanmad??? bir ?evre’’... Uyuya kal?yor Kezban. Dudaklar?nda say?klamalar...
Kocas?n?n o insan y?z?ne bakarken her g?n utan?tan biraz daha kahroluyordu. Oysa kocas? anlay??l?, insanc?l bir adamd?, sokakta kar??la?t??? herkes y?z?n? ?eviriyordu, y?z?ne s?ylemeseler bile, arkas?ndan ona pezevenk, pi? babas? demelerine bile ald?rm?yordu. Namusunu temizlemesi i?in yap?lan t?m bask?lara kar?? ??k?p direniyordu. “e?imin ve o g?nahs?z yavrunun su?u nedirki ?ld?reyim, as?l su?lular? neden g?rm?yor sunuz?” deyip t?m ?evresini ret ediyordu. Hem bu gerici mant?k inand??? de?erlerle ve d?nya g?r???yle de ?at???yordu...
B?t?n ?evre “namusunu temizlemezsen senin buralarda ya?ama ?ans?n ve hakk?n yok, kimsenin y?z?ne bakamazs?n “ diye a??k a??k tehtit ediyorlard?. Ama o k?hnemi? t?relere kar?? ??k?yordu ve geri zihniyetli tehtitlere ald?rm?yordu...
Kocas? ?o?u zaman ?ekti?i ac?lar? bildi?i i?in Kezban’a, “Hi? kimse seninde, k?z?n?n da k?l?na bile dokunamaz, dokunana d?nyay? dar ederim’ biraz daha sab?r’’ diyordu. ”Karkolda g?zalt? s?rem bitince, in?aatlarda ?al???p biraz para biriktirdikten sonra ?ekip gidece?iz ?stanbul’a. Orada kimsenin bizi tan?mad???, rahats?z etmiyece?i bir yere yerle?iriz...” deyip teselli ediyordu Kezban’?...
Kocas? ??retmendi 1980 li y?llarda kat?ld??? bir y?r?y???n tertipleyicisi olarak ihbar ?zerine yakalanp i?eri at?lm??t?. Bunu f?rsat bilen kar?? g?r??teki d??manlar? gece evine girip Kezban’?n ?rz?na ge?ip ka?m??lard?. Kezban e?inin ve ailesinin onurunu ve namusunu d???nerek bu olay? s?r gibi saklam??t?. Nihayet alt? ayl?k hamile oldu?u anla??l?nca saklamas? olanaks?zla?m??t?. Sonunda ?areyi ailesine a??lmakta bulmu?tu. Ailesi do?an ?ocu?unu bo?mas? i?in yapt??? b?t?n bask?lar? can? pahas?na ret etmi?, kar?? koymu?tu.
Kocas? hapisten ??kt???nda ise Kezban’?n ?rz?na ge?enler k?y? terkedip, izini kaybettirmi?lerdi. K?hnemi? t?relere g?re sanki su?lu oymu? gibi b?t?n akrabalar?, Kezban? ve k?z?n? ?ld?rmesini istiyorlard? kocas?ndan.. Zaten t?relere g?re do?al olan? da buydu. Yoksa kimsenin y?z?ne bakamazlard?...
Ac?larla ge?en her g?n biraz daha ac? veriyordu. ??ken karanl?klar umudunu, ge?en her g?n hayallerini, hayat?n? ?ekip g?t?r?yordu Kezban’?n... Karanl?klardan hep korkard? Kezban, kocas? ne kadar kar?? ??karsa ??ks?n, k?z?yla birlikte ?ld?receklerinin korkusunu hep ya??yordu. En ?ok da k?z?n?n ?ld?r?lece?ine yan?yordu y?re?i....
“Ah zavall? yavrum” diyordu. “Bilir mi sorsam, sormad???m sorular?n cevab?n?? Konu?sam anlar m? dilimden? Konu?madan, y?z?me bak?p susar m? ?ylece. Bilir mi neden bu kadar korktu?umu?. ??imdeki korkun? ac?y?, g?zlerimdeki u?urumu, katran karas? geceleri. Anlar m? g?zlerimdeki h?zn?, kendime bile kapatt???m duygular?m?…”
Kezban i?in umut ve sevgi uzaklarda bir nokta bile de?ildi art?k. D?nyalar de?ildi istedi?i, can bulacak kadar bir destekti.... ?zlem, sevgi, ?evkat, anlay?? g?sterecek ve i?inde bar?nabilece?i, herkesin y?z?ne utan?la bakmad??? bir yerdi...
Durmadan bir nehir ak?yordu d??lerinde Kezban’?n, d??lerinin i?inde y?re?ine ak?yordu sanki ac? olup. Al?p g?t?r?yordu ?mr?n? seller gibi her defas?nda... Iss?zd?, ?a?k?nd?, ?aresizdi, yapayaln?z ve tek ba??nayd? Kezban d??lerinde… Kim koymu?tu bu t?releri, kad?nlar?n lanet yazg?s? m?yd? b?t?n bunlar?... B?t?n bunlara bir cevap ar?yordu ama bulam?yordu...
Ne zaman dal?p gitse bo?az? d???mlenir, tuzlan?rd? kirpikleri. Bir y?ld?z?n izd???m? sar?l?rd? geceye, ?a?layanlar?n sesleri duyulurdu uzaktan ve bir ?oban?n kaval? vururdu kulaklar?na. ??i ac?rd? her defas?nda ne zaman o kahrolas? lanet geceyi an?msasa . Ne zaman an?msasa ?aresizli?in nefesi ???t?rd? i?ini, h?zne yaz?lm?? bir ?iirin dizeleri gibi ac? solurdu hep.
Yorgun d??t??? zamanlar olmu?tu elbet, hep direnmi?ti ayakta kalmas? i?in ama ?imdi ?yle miydi? Bir yanda k?z?, di?er yanda kocas?. B?t?n bu olanlara kar?? g?c? t?keniyordu art?k. Kaybolan zamanlar yitik umutlar hi? gelir miydi geri?
“?lk bahar?n k?sa ?m?rl? ?i?e?i olsayd?, bir sonraki bahara yine gelirim der avuturdu y?re?ini. ?nsan gitti mi bir daha gelmez. “ diyordu kendi kendine...
G?ne?li bir bahar g?n?yd?, onlarda ba?ka aileler gibi k?rlara, nehir k?y?s?na ??km??lard?, kuzular meliyor, ?ocuklar ordan oraya ko?up oyun oynuyordu. Her yere ya?murun ve topra??n taze kokusu sinmi?ti. Ne zamand? s?cakl???n?, ?efkatini ?zlemi?ti g?ne?in. G?ky?z? ?ylesine mavi, ?ylesine duru, ?ylesine s?n?rs?zd?ki, Yine de y?re?indeki ac?y? haifletmiyordu b?t?n bu g?zellikler....
?evre hep rengarenk ?i?eklerle, ?imlerle, yabani bitkilerle s?sl?yd?. Ku?lar c?v?l c?v?ld?. ?i?ekler a??yor, bahar?n serin ve temiz havas? mis gibi kokuyordu… R?zgarda tiril tirildi yapraklar? g?llerin, ?i?ek a?t?klar? k???k tepede el ediyorlard? sanki onlara … Kezban bir g?l kopar?p k?z?n?n sa?lar?na takt?. Bir k?z?na bakt?, bir g?le, bir de ?a?layarak ak?p giden suya….
Sa?lar?na takt??? beyaz g?l o kadar yak??m??t? ki y?z?n?n masumlu?una k?z?n?n.
K?z?, d?nyan?n b?t?n k?t?l?klerinden uzak, her ?eyden habersiz saf saf g?l?ms?yordu. “Ah bir bilse, bir bilse hangi ac?lar?n annesinin ba?r?n? de?ti?ini. Ac?larla ge?en her g?n?n neler kopar?p g?t?rd???n? ?mr?nden...” diye s?yleniyordu kendi kendine Kezban...
K?z?na, “ah g?zleri harelim sen bu ac?lar? bilmezsin, hen?z ?ok k???ks?n, diyordu. “Bilmezsin nas?l olur, bir davan?n hem ma?duru, hem su?lusu, hem sorumlusu oldu?umuzu. Ah g?zleri harelim bizim i?in ya?amak, bu k?t?l?klerle, yanl??larla dolu d?nyada zaten ?l?m demektir, ?l?mse r?zg?r olmak demektir bizim i?in. Sen hen?z bilmezsin ?l?m?, bilmezsin ?l?m? bir r?zg?r gibi i?lemenin ne demek oldu?unu…. Ah g?zleri harelim, boynu b?k???m, onca a??r y?k verilmi? ki s?rt?m?za. Sen ta??yamam??s?n da, ben ta??r?m, sanm??t?m. ”
T?m ac?lar?n ve ?z?nt?lerin ?stesinden gelebilece?ini sanm??t? bir zamanlar fakat bu g?c?n? kaybettini anl?yordu yava? yava?.
Kezban hayat? boyunca hayk?rmak istedi?i fakat hayk?ramad??? her?eyi hayk?rmak, d??ar? atmak istiyordu. Y?llarca i?ine at?p saklad?klar? dayan?lmaz korkun? bir yara olu?turmu?tu onda. Y?ksek bir yere ??k?p avaz? ??kt??? kadar hayk?rmak, i?indeki yaralar? de?ip ??karmak , bo?altmak istiyordu. Hayata, tanr?ya, t?relere, k?t?l?klere, suskulara her ?eye isyan etmek istiyordu.
"Herkes bu kad?n akl?n? yitirmi? desin, ard?mdan k?f?r etsin" diyordu, kimin ne d???nd??? pek umurunda de?ildi.
K?z?na bakt? g?zleri dolu dolu. “Bu kahrolas? i?ren? zamanda, kimbilir ba??na neler neler gelecekti, ne ac?lar ?ekecekti bu saf haliyle...”
Sonra g?ne? ???klar?n? serpmeye ba?larken yery?z?ne, uzaklara ak?p giden nehire bakt?... Orada canl?l???, ba?kald?rm??l???, isyan?, hasreti g?rd?... Kavu?mak istedi bir an ?nce, sar?lmak istedi nehire... Koynuna girmek istedi bir sevgili gibi... Sevi?mek istedi nehirle... ?nsan?n ula?amayaca?? bir yer d??l?yordu, kavu?mak istiyordu bir an ?nce d??ledi?i o yere... Sonra bir hikaye tak?l?p kald? usuna. K?z?na anlatt? titreyen dudaklarla...
“Ate? bir g?n suyu g?rm??..y?ce da?lar?n ard?nda..sevdalanm?? onun deli dalgalar?na, h?r??n,h?r??n kayalara vuru?una...Y?re?indeki durulu?u demi? ki suya; gel "Sevdal?m ol" hayat?ma anlam veren, mucizem ol... Su dayanamam?? ate?in g?zlerindeki s?cakl??a,"Al " demi?.."Y?re?im" sana arma?an.. Sar?lm??lar ate?le su birbirlerine s?k?ca.. Kopmamacas?na.. zamanla Su; buhar olmaya, ate? k?l olmaya ba?lam?? ... Ya kendisi yok olacakm??, ya A?k?..!
Ba?tan al?nlar?na yaz?lm?? olan kaderide, y?re?indeki kederide al?p gitmi?, uzak diyarlara su... Ate? k?zm??, yakm?? ormanlar?.. Aram?? suyu diyarlar boyu... Geceler boyu...
G?n gelmi? suya varm?? yolu... Bakm??, o duru g?zlerine suyun... Biraz k?rg?n... biraz h?r??n... Ve o an anlam?? a?k?n bazen gitmek oldu?unu.. Ama gitmenin, yitirmek olmad???n?.. Ate? durmu?, susmu? ?ylece.. S?nm?? a?k?yla....
??te o zamandan beridirki; ate? sudan, su ate?den ka?ar olmu?... Ate?in y?re?ini sadece Su...Suyun y?re?ini sadece ate? al?r olmu?..”
Hikaye bitti?inde k?z?n? al?p yan?na yava??a y?r?d? nehire do?ru. Kocas? kitap okumaya dalm??t?. Hi? kimse farketmedi, hi? kimse g?rmedi onlar?… Usul usul y?r?y?p da?lardan s?z?l?p gelen o ak?nt?n?n k?y?s?nda durdular. ??ini kemiren ac?dan ve i?ine d??t??? bu bo?luktan kurtulmas? i?in tek ??kar yol bu nehre atlamakt? belki de. Ama hangi cesaretle. Bir an i?in d???nd?, y?zme bilmiyordu. Ka? gen? k?z, ka? yeni gelin atlay?p bo?ulmu?tu bu nehirde y?llar y?l?… Ka? g?zya?? efsanesi dinlemi?ti nehirde bo?ulanlarla ilgili… Buralarda, ba?lamadan biten bir masald? sanki hayat...
Bu d?nyada her ?eyin ?l?ml? oldu?unu biliyordu da Kezban,?l?m?n ne oldu?unu bilmiyordu.
..../ Y?zme bilmiyordu Kezban, kimse ??retmemi?ti, akarsulardan hep korkard?… Ne zaman nehrin k?y?s?na gelse hep bo?ulaca??n? san?r ?rperir, geri ?ekilirdi..…
Durup y?re?ini dinledi Kezban. Sanki akan nehirdi y?re?i. Bazen g?r?l g?r?l, bazen sessiz ve derinden akt???n? hissetti y?re?inin. Akan nehiri y?re?inde, y?re?ini o g?mb?r g?mb?r akan nehirde buldu....
Y?z?ne bakt? son kez k?z?n?n, ?ylesine saf, ?ylesine masumdu ki y?z?, d?nyan?n t?m k?t?l?klerinden habersizdi... Sicim gibi ya?lar s?z?ld? g?zlerinden biribiri ard?na. Ne ?ok ac?y?, sevinci, h?zn?, korkuyu biraraya biriktirmi?ti, birarada tutmu?tu y?llar y?l?.
Sar?ld? k?z?na s?k?ca ve son kez ho??akal?n dedi y?ld?zlara, aya, g?ne?e. B?t?n d??leri sahipsizdi art?k... Darmada??n y?re?ini toplad?... Arkas?na bile bakmadan ac?lar?n? s?rtlay?p kapad? g?zlerini... Ve k?z?n?n da elini tutarak kendini b?rakt? ak?nt?ya… BR>
G?n gelir herkes ?l?r, hayat biter, ya?am sona erer. Ya?ad?klar?n? da al?r yan?na kimi insan giderken. Elveda derken d?nyaya.
T?m ?abalar?na ra?men yenilmi?ti i?te hayata ve insanlara.
Nehrin azg?n dalgalar? biribirine sar?l? ana k?z? birlikte s?r?kleyerek al?p g?t?r?yordu... Ak?nt? zorluydu. Sadece ak?nt?ya kap?lan beyaz g?l?n ???l??? duyuluyordu k?y?da. Kezban’?n, k?z?n?n sa?lar?na takt??? beyaz g?l’?n ???l???... Dalga dalga yay?l?yordu g?l?n ???l???, ate?le su aras?nda... “Susturun ?u ???l???” diye inliyordu bozk?rda r?zgar...
Belki de o g?zelim anneyle can yolda?? k?z?n?, ak?nt?n?n k?y?lar?na atmas? ?ok s?rmeyecekti. O d??ledikleri e?siz adaya g?t?r?p b?rakacakt? onlar?...
Kocas? bir ?ey yapamaman?n ?aresizli?iyle kahroldu, k?y?da arkalar?ndan sadece bakakalm??t?... Kezban kocas?n?n umutsuz ?a?r?lar?n? duymad? bile...
” Kezban! Kezban! “ Ama i? i?ten ge?mi?ti art?k.
Kar?s? ile k?z?n?n yard?m?na ko?may? istiyordu ama elleri, kollar? ba?l?yd? kocas?n?n. Nehire atlamas? onunda ?l?m?, yok olmas? demekti. Hem atlasa bile onlara yeti?ebilmesi olanaks?zd?, suyun k?y?s?na geldi?inde epey uzakla?m??lard? onlar...
Ana k?z k?y?daki umutsuz ?a?r?lar? duymad?lar belki de. Dalgalar?n sallant?s?na kapt?rm??lard? kendilerini. Kollar?n? k?z?n?n boynuna dolam??, sa?lar? g?zlerine yap??m??t? Kezban’?n... Ak?nt?ya kap?lm?? gidiyorlard?...
‘’Kezban! Kezban! Geri d?n!’’ ‘’Geri d?n Kezban n’olur !’’ Kulak verseydi, belki de kocas?n?n ve k?y?dakilerin sesini son kez duyabilirdi. Ama uzaklardayd? art?k. Dalgalar?n ??r?lt?s? aras?nda sular?n bo?uk ezgisini dinliyordu...
K?rg?n y?reklerin derinlerinden gelen t?rk?ler gibiydi bu ezgi...
Bahard? ?i?ekler a??yordu k?rlarda, topraktan otlar f??k?r?yordu delicesine... Dalgalar azg?nla??yordu git gide... Daha h?zl? akmak, insan?n olmad??? bir adaya ula?t?rmak istiyordu onlar?... Akt?, ?ss?z ormanlar, boy boy a?a?lar aras?ndan, y?llard?r biriktirdi?i ac?lar?, hasreti pe?inde s?r?kleyerek, akt? ba?kald?r?rcas?na...
Kezban’n?n g?zya?lar? ufac?k damlalard?, akt?k?a sel oldu, nehir oldu, deniz oldu, okyanus oldu. Kaplad? yery?z?n?, ya?am? sorgulad? dalgalarla oynarken... Ya?am gizlenmi? ac?lar m?d?r diye sordu y?re?indeki ???l??a? Sordu kahrolas? t?re koyucular?na? Cevap alamad?...
K?y?dakiler art?k yaln?zca bir leke se?ebiliyorlard?... O da yanak yana?a vermi? suda s?r?klenen anne ile k?z?n?n ba??yd? bu. Sonra dalgalar?n ?alkant?s? aras?nda bu leke de se?ilmez oldu. Biribirine sar?l? vaziyetde giden ana k?z, tatl? bir uyu?ukluk i?erisindeydiler. T?pk? uykulu gibi. Su, yanaklar?nda ??r?ld?yordu...
G?zlerini yummu?tu ana k?z. T?y gibi hafiftiler. Bir daha hi? ayr?lmayacaklard?. Anne k?z birlikte d??lerdeki gibi alm?? ba?lar?n? gidiyorlard?.
El ele birbirine sar?larak atlam??lard? nehrin ??lg?n sular?na, birbirini hi?bir zaman b?rakmayacaklard? art?k. Beraber gideceklerdi gidecekleri yere. Her ?ey, cennet ve cehennem aras?nda birbirine tutunmak gibiydi..
Birlikte y?zd?ler, y?zd?ler. Nehrin ezgili sular? kulaklar?na tatl? bir ninni f?s?ld?yordu.
O g?zel su, b?y?k nehrin ak?nt?s? boyunca gen? k?zlar?n, gelinlerin, annelerle ?ocuklar?n hep i? i?e, can cana oldu?u b?y?l? bir adaya s?r?kl?yordu onlar?...
?i?e?e duran dallar?nda umut tazeliyordu yine elma a?a?lar?, her bahar oldu?u gibi…
uzun ama etkili sanki g?zel bir hayat hikayesi..ders.
güzel ama