Masalın prensesi olmayı öyle çok isterdim ki
Sevgimin değerini, sana olan bitmeyecek tutkumun büyüklüğünü fark etmeni öyle çok istedim ki... bu sefer ben kaybettim kumarda. Ben yenik düştüm sana
Aşka inanmazdım hayatım boyunca
Nerden bilebilirdim bir gün kalbimin hızlı çapmasını
Nerden bilebilirdim seni, aşık olacağımı ve çaresizliğimi
Gözlerim yoruldu artık ağlamaktan
Ne zaman mutlu son olacak masal
Ne zaman toplayacaktım cesaretimi
Şimdi ufak adımlarla çekine çekine geliyorum sana...aşkımın büyüklüğünü anlatmaya
Denizi seyrediyordun masmavi gözlerinle şefkatle.”bana da hep böyle bakmanı isterdim. banada hep böyle aşk dolu bakmanı...” arkana bakmanı bekledim.bana usulca güldün
Utandım...koşa koşa uzaklaştım yanından. Hep uzaktan izlerdim seni. Ne adını bilirdim ne sesini, ne kokunu...
Sen benim kelebeğimdin
Ömrü 1 gün olmayan
Sen benim imkansızımdın...
İlk aşkımdın sen benim
Tanımadığım ilk aşkım
İlk yürek çarpıntımdın
Hiçbir şey olmamış gibi, her zaman ki gibi geçtin yanımdan...ben ise yine izledim sahilde yürüyüşlerini.sen her denize baktığında ben hep senin arkandaydım “buradayım...ne olur yanıma gel diyordum” hiçbir zaman yüzüne bakarak söylemedim sevgimin büyüklüğü. Söyleyemedim
Bilmezdim aşkın böylesini
İnsanı bu kadar eskiye götürmesini
Ne zaman mutlu olacaktım
Ne zaman seni hissedecektim
Ben her gece saydım yıldızları teker teker. Her gece 1000 yıldız saymam gerekiyormuş dileğimin gerçekleşmesi için. Gözlerim uykudan mahvolsa da, ayakta duracak halim kalmasa da ben hep saydım o ışıldayan yıldızları. O kadar derinden vurulmuştum ki. Sana olan itirafımı hiç önemsemedin sanki.
Artık aynalardan kaçar oldum
Aşkı sende hissedeceğimi arar oldum
Nerden bilebilirdim böyle olduğunu
Nerden bilebilirdim aşkımı duymadığını
Nerden bilebilirdim kulaklarının duymaz olduğunu
Kağıt kalem aldım elime tekrar kuvvetle cesaretimi toplayarak.yazdım sana satırlarla aşkımı. Eline verdim bekledim okumanı. Günlerce bekledim bana cevabını.
şimdi o kadar mutluyum ki
aldğım her nefes için sana dua ediyorum
yaşama isteğimsin
mutululuğumun tek sebebisin
Sevgimin değerini, sana olan bitmeyecek tutkumun büyüklüğünü fark etmeni öyle çok istedim ki... bu sefer ben kaybettim kumarda. Ben yenik düştüm sana
Aşka inanmazdım hayatım boyunca
Nerden bilebilirdim bir gün kalbimin hızlı çapmasını
Nerden bilebilirdim seni, aşık olacağımı ve çaresizliğimi
Gözlerim yoruldu artık ağlamaktan
Ne zaman mutlu son olacak masal
Ne zaman toplayacaktım cesaretimi
Şimdi ufak adımlarla çekine çekine geliyorum sana...aşkımın büyüklüğünü anlatmaya
Denizi seyrediyordun masmavi gözlerinle şefkatle.”bana da hep böyle bakmanı isterdim. banada hep böyle aşk dolu bakmanı...” arkana bakmanı bekledim.bana usulca güldün
Utandım...koşa koşa uzaklaştım yanından. Hep uzaktan izlerdim seni. Ne adını bilirdim ne sesini, ne kokunu...
Sen benim kelebeğimdin
Ömrü 1 gün olmayan
Sen benim imkansızımdın...
İlk aşkımdın sen benim
Tanımadığım ilk aşkım
İlk yürek çarpıntımdın
Hiçbir şey olmamış gibi, her zaman ki gibi geçtin yanımdan...ben ise yine izledim sahilde yürüyüşlerini.sen her denize baktığında ben hep senin arkandaydım “buradayım...ne olur yanıma gel diyordum” hiçbir zaman yüzüne bakarak söylemedim sevgimin büyüklüğü. Söyleyemedim
Bilmezdim aşkın böylesini
İnsanı bu kadar eskiye götürmesini
Ne zaman mutlu olacaktım
Ne zaman seni hissedecektim
Ben her gece saydım yıldızları teker teker. Her gece 1000 yıldız saymam gerekiyormuş dileğimin gerçekleşmesi için. Gözlerim uykudan mahvolsa da, ayakta duracak halim kalmasa da ben hep saydım o ışıldayan yıldızları. O kadar derinden vurulmuştum ki. Sana olan itirafımı hiç önemsemedin sanki.
Artık aynalardan kaçar oldum
Aşkı sende hissedeceğimi arar oldum
Nerden bilebilirdim böyle olduğunu
Nerden bilebilirdim aşkımı duymadığını
Nerden bilebilirdim kulaklarının duymaz olduğunu
Kağıt kalem aldım elime tekrar kuvvetle cesaretimi toplayarak.yazdım sana satırlarla aşkımı. Eline verdim bekledim okumanı. Günlerce bekledim bana cevabını.
şimdi o kadar mutluyum ki
aldğım her nefes için sana dua ediyorum
yaşama isteğimsin
mutululuğumun tek sebebisin
