''-Unutsun! '' demişsin... Gözü Ceylan'ım,
Şu mahzun tavrını, takışın neden?
Demedim mi sana: ''-Fedadır canım.''
Kederli gözlerle, bakışın neden?

Gördüğümden beri çektiğim çile,
Sensiz gecelerim gelseydi dile,
İçime koyduğun kızıl kor ile:
Yüreğimi böyle, yakışın neden?

Gözü Ceylan'ım, sen gittin gideli,
Hicranla ödendi aşkın bedeli...
Duysan'a diyorum: ''-Ey sevda seli,''
''-Kanımın içine, akışın neden? ''

Bir ışın demeti...Hışımla solup,
Bir anda boşalıp, bir anda dolup,
Beklenmedik anda, Yıldırım olup:
Kalbimin içine, çakışın neden?

Daha Fazla Git...Me!!!

Gec kalmis olmaliyim, bunlari sana yazmak icin
En cok küskün halini severdim, biliyormuydun?
Küsünce seni daha cok sevdigimi hissederdim
Gittiginden beridir ne sarkilar ezberledim, ne türküler söyledim, ne siirler yazdim
Hep sanaydi yollarim, hep sana tastim, hep sana aktim
Tüm bunlari biliyormuydun?
Bilseydin, severmiydin beni?
Yoo, yok, sanmam...
Sinemaya bile tek basina gittim
Kafelerde yalniz, yollarda bile tektim
Herkes ciftken, tek yasamak zor geliyor, bunu da biliyormuydun?
Kimlerle vakir geciriyorsun?
Mutlumusun?
Mutlusundur umarim mutsuz degilsen, ki benimle mutlu oluyorsan eger...
Yoo, yok, sanmam...
Mutlu olsan benim yanimda kalirdin, gitmezdin, degil mi?
Fotografin da yok bende
E ben seni hep özlüyorum ama...
Iyi ki aklimi yitirmemisim, seni daima hatirliyorum
Istedigim an, istedigim saatte hatirlama gücüne sahibim
Sana sarkilar yazmak ne güzel, bir gün dinletecegim diye avutmak kendimi
Bazen küserdin, kendini geriye cekerdin, kapatirdin kalbini
Olsun ya
Hic dert etmezdim, cünkü bilirdim yine geri dönecegini
Simdi gittikce uzaklastin
Kac yil, bilmem kac ay gecti?
Toplasan kac gün eder sensizlik?
Hic hesapladin mi?
Simdi dönmek zor geliyor, kendimden biliyorum...
Belki de tek yolumuz görüsmemek, kabullenmek yoklugunu
Yokmus gibi yasamak, anlamak yalnizligi
Şiirler yazmak daima...
Gittikce uzaklasiyorsun
Dur artik, ne olur
Daha fazla gitme.....

Bunca zaman bana anlatmaya çalıştığını,
Kendimi bulduğumda anladım.

Herkesin mutlu olmak için başka bir yolu varmış,
Kendi yolumu çizdiğimde anladım.

Bir tek yaşanarak öğrenilirmiş hayat, okuyarak, dinleyerek değil,
Bildiklerini bana neden anlatmadığını anladım.

Yüreğinde aşk olmadan geçen hergün kayıpmış,
Aşk peşinden neden yalınayak koştuğunu anladım.

Sevmek ile sevilmenin yolu önce kendini sevmekten geçermiş,
Neden kendine aşık olduğunu anladım.

Acı doruğa ulaştığında gözyaşı gelmezmiş gözlerden,
Neden hiç ağlamadığını anladım.

Ağlayanı güldürebilmek, ağlayanla ağlamaktan daha değerliymiş,
Gözyaşımı kahkahaya çevirdiğinde anladım.

Ve sevilenle ağlayamıyor, kaçıyorsan ondan, çaresizliktenmiş,
Senin acın için odamda tek başıma hıçkırıklarla ağladığımda anladım.

Bir insanı herhangi biri kırabilir, ama bir tek çok sevdiği acıtabilirmiş,
Çok acıttığında anladım.

Fakat, hakedermiş sevilen onun için dökülen her bir damla gözyaşını,
Gözyaşlarıyla birlikte sevinçler terkettiğinde anladım.

ÃŒyi niyet tokmakmış sevilenin başına bazen,
Başımda şişlikler oluşunca anladım.

Yalan söylememek değil, gerçeği gizlememekmiş marifet,
Yüreğini elime koyduğunda anladım.

Tek başına ayakta durabilecek kadar güçlüysen, yanında tutanlar varmış,
Neden hiç yalnız kalmadığını anladım.

Ve "Sana ihtiyacım var, gel" diyebilmekmiş güçlü olmak,
Sana "git" dediğimde anladım.

Biri sana "git" dediğinde, "kalmak istiyorum" diyebilmekmiş sevmek,
Git dediklerinde gittiğimde anladım.

Dostun seni bir kez terkedermiş, bin kez değil,
Aslında hep yanımda olduğunu anladım.

Ve bir kez terketti mi seni, affetmek çok zormuş,
Bende affedemediğin şeyin ne olduğunu anladım.


Sana sevgim şımarık bir çocukmuş her düştüğünde zırıl zırıl ağlayan,
Büyüyüp bana sımsıkı sarıldığında anladım.

Özür dilemek değil, "affet beni" diye haykırmak istemekmiş pişman olmak,
Gerçekten pişman olduğumda anladım.

"Affedemem, çok geç" demek gururdan başka bir şey değilmiş,
hala sevgi varsa içinde eğer,
Tutsak kalbimin kapılarını kırıp, içine baktığımda anladım.

Ve gurur, kaybedenlerin, acizlerin maskesiymiş,
sevgi dolu yüreklerin gururu olmazmış,
Yüreğimde sevgi bulduğumda anladım.

Ölürcesine isteyen, beklemez, sadece umut edermiş bir gün affedilmeyi,
Beni affetmeni ölürcesine istediğimde anladım.

Sevgi emekmiş,
Emek ise vazgeçmeyecek kadar,
ama özgür bırakacak kadar sevmekmiş...

Söylediklerimi degil gözlerimi dinle..
Sözler sussun bu defa..
Sabah olmamalı,gece bitmemeli..
Şahit olmalı bu sefer ay,gidişine..
Yıldızları tek tek takmalıyım ardın sıra peşine..
Gözlerin,gecenin karanlıgını silmeli sözleriyle..

Buna rağmen gitmemelisin yine de..
Gecenin zifiri karanlıgında mavi gözlerimi ışıldatmadın bu defa..
Muhtacım ,ihtiyacım var buna..
Şimdilik gitme..

İkimizin yüzümüzden ne hale geldi ayrılık!!?
Onu bile elimize,yüzümüze bulaştırdık,beceremedik..
Ayrılık onurludur..
Unutma!!
Gittigin zaman geri dönmemelisin ki incinmesin gururu..

Işıgını durmadan yollamasana gecelerime..
Aydınlatmasana her seferinde karanlık gözlerimi..
"Ayrılık" bunun adı,gelip durmasana!
Her gidişinde şu kahrolası dilimi dizginlesene!
Dizginle ki sana "GiTME" demiyeyim..

Kabul et artık,ayrıldık biz..
Sabaha çıkmayan gecelerimle beni baş başa bırak..
Artık durmadan gelipte alışmamı zorlaştırma..
Artık hayalerime dokunupta ayrılıgın gururunu kırma!!

Vurdu yine saat gece yarısına..
Geldi yine ağlamaklı ayrılık sarkı tınılarını dinleme zamanı..

Hayallerim...!
Yalnız ve kimsesiz bırakın beni artık..
Getirmeyin gecelerime onu durmadan..
"Nolur diyorum, nolur...."

Seninle olmanın en güzel yanı ne biliyor musun?
Elin elime değmeden avuçlarımı terleten sıcaklığını taa içimde
hissetmek...

Seninle olmanın en kötü yanı ne biliyor musun?
''Seni seviyorum'' sözcüğü dilimin ucunu ısırırken her konuşmamızda
boş yere saatlerce havadan sudan söz etmek...

Seninle olmanın en heyecanlı yanı ne biliyor musun?
Aynı şeyleri seninle aynı anda
düşünmek birlikte ağlamak gülmek...
Ve buradayken bile seni çılgınca özlemek...

Seninle olmanın en acı yanı ne biliyor musun?
Seni hiç tanımadığım bir sürü insanlarla paylaşmak...
Senin yanında olan, seninle konuşan herkesi çocukça kıskanmak...

Seninle olmanın en mutlu yanı ne biliyor musun?
Tanıdık birileriyle karşılaşma tedirginliği ile yollarda yürümek yan yana...
Elimdeki şemsiyeye inat yağmurda ıslanmak birlikte...
Elimde kır çiçeğiyle seni beklemek...
Aynı mekanlarda aynı yiyecekleri yemek...

Seninle olmanın en romantik yanı ne biliyor musun?
Sensiz gecelerde sana söyleyemediklerimi yıldızlara aya
anlatmak...
Okuduğum kitabın sayfalarında dinlediğim şarkıların türkülerin şiirlerin her mısrasında seni bulmak...

Seninle olmanın en zor yanı ne biliyor musun?
Seni kaybetme korkusuyla hayatta ilk kez tattığım o tarifsiz
duygularımı umut denizinin ortasında küreksiz bir sandala hapsetmek...
Sevgili yerine yıllarca dost kalmayı başarmak...
Yalın ayak yürümek bıçağın en keskin yerinde...
Kanadıkça tuz yerine gözyaşlarımı basmak yüreğime...

Seninle olmanın tek yan etkisi ne biliyor musun?
Nereden bileceksin?
Sen benimle hiç olmadın ki...

Olsaydın avuçlarım terlemezdi...
Isırmazdım dilimin ucunu...
Özlemezdim seni yanımdayken...
Kıskanmazdım...
Korkmazdım yollarda yürümekten.
Islanmazdım yağmurlarda...
Yıldızlara aya dert yanmaz,
böyle her şarkıda serhoş olmazdım...

Korkmazdım seni kaybetmekten...
ayaklarım kan revan atlardım sandaldan denize...
Ve her kulaçta haykırırdım seni..


Ama sen hiç benimle olmadın ki...
YA AKLIN BAŞKA YERLERDEYDİ YA YÜREÄžİN...