Bir mevsim güzelliğinde
yaşanmıştı her şey
Sevgi adına ne varsa
Ve aşk adına
Dağlardan gelen
soğuk rüzgarlar misali
Kalplerin en kuytusuna bile işlemişti .
Askı kaybetmek korkusu
İntahar korkusu gibi
Tedirgin ederdi
Titrerdik
Huzursuz yarınların derdindeydik Ellerimiz hep boşluğa sarılırdı
Dertlerle kardeş olmuştuk
Bizi kurtaracak
Ne varsa
Hepsini silmiştik bir kalemde
Uçurumların kenarındaydık
Denizlerın ortasındaydık
Boğusurken yalnızlıkların
Azgın dalgalarıyla
Sevgileri
Yüreğimızden eksik etmedik
Hep türküler dinledik
Kederlendik nağmeleriyle
Kah ağladık kah güldük
Ama unutmadık
Unutmadık
Umutsuzluğumuzu
Ve kaybetmışliğimizi.
Gördüğümüz her kıza aşık olduk
Aşık olmak bizi hep mutlu etti
Sırf aşık olmak için
Aşık olduk.
Kalplerimizin sancıları
Bizi kendimize getirirdi Isimlerini bile bilmezdik
Karanlıklardan
Alıp bizi
Taşırdı sıcak yarınlara onlar
Güzel olmaları mühim değildi asla
Yüreklerimiz ısınsa yeterdi
Onlar bizim olmasada
Bizimdi
Aşkımızdı.
Onları hiç unutmazdık
Rüyalarımıza konuk ederdik
Konuşurduk saatlerce
Dertleşirdik
Yalnızlıklarımızı beklerlerde
Belki dindirmeye yetmezdi
Ama avunmak için birebirdi. Onlar bizi tanımazdı bile
Görmezlerdi
Görseler de bilmezlerdi
Öylesine gariptiler
Ama yaşanmışlık
Ve aşk kadar gerçektiler.
